BÝR FIRTINA TUTTU BÝZÝ



Mayýs yaðmurlarla geldi. Billur zerrecikler yeþim rengi yapraklarýn üzerinden sokaklara göz kýrpýyor. Pýrýl pýrýl, cap canlý… Bu sene bahar bir türlü gelmek bilmedi diyenlere aldýrmýyorum. Bence bahar çoktan geldi. Mevsim yavaþ yavaþ yaza doðru akacak. Mayýs dediðin biraz yaðmur, biraz güneþ, biraz rüzgâr, serin akþamlar ve sýcak öðlen vakitleri deðil midir? Mayýs ayý çocuklarýn komþu bahçelerden erik çalma zamanýdýr.

Yarýn ülkesi ve insanlarý için düþleri, rüyalarý olan üç genç daraðacýnda sallanacak. Daha güzel ve mutlu bir ülkede yaþamak istedikleri için yýkýcý, bölücü ve dýþ mihrak olacaklar. Gazeteler, radyolar, televizyonlar bizi Usame'nin, öldürülüþü ve daha farklý yüzlerce fasarya ile oyalayacaklar. Kocaman Mayýs ayýnýn her gününe bir anlam yüklenecek. Trafik Haftasý, Danýþtay ve Ýdari Yargý Haftasý, Uluslararasý Aile Günü, Dünya Çiftçiler Günü, Ýstanbul'un Fethi, Anneler Günü diyecekler. Anneler umutsuzluk içinde nereden geldiði bile belli olmayan kolay ecellerle ölen çocuklarýna aðlayacaklar. Ýstanbul'u fetheden kahramanlarla gururlanýp, Mayýs ayý içinde Kardeþlik Haftasý'ný kutlayacaðýz. Bütün çeliþkilerine raðmen Mayýs ayý gençlerin asýldýðý, eriklerin çocuk ceplerine týkýþtýrýldýðý zaman olarak kalacak. Babalarýmýz para verirlerse belki annelerimize hediyeler bile alacaðýz.

Hýdýr ile Ellez yeþil çimenlerin üzerinde dünya tatlýsý bir muhabbete baþlayacaklar. Bin yýldýr ateþi zerre kadar düþmemiþ bir sýcaklýkla laflayacaklar. Mayýs ayý dünyayý cenneten resimlerle süslerken yaþama inat biz yine o üç genci asacaðýz. Çünkü asýlmalarý gerek. Baðýmsýz bir Türkiye kimin ne iþine yarar ki? Bütün Limalarýn, bütün fabrikalarýn satýlmasý gerek. Demiryollarýnýn ve topraklarýn... Artýk dünya kocaman bir köy... Global bir dünyada yaþýyoruz. Sýnýrlarýn ne anlamý var? Para canýn istediði yere gider. Kim karýþýr ki? Yüz bin dolara hükümetler düþmeli. Yüz kontöre gencecik bedenler satýlmalý. Para her dili konuþmalý. Ama illa Ýngilizce konuþmalý… Ormanlar, Su, petrol, altýn ve daha adýný bile bilmediðim yüzlerce cevher bütün dünyanýn ortak malýdýr. Geliþmemiþ, sýska ve hastalýklý devletlerin bu zengin kaynaklarýn üzerinde miskin miskin oturmasýna seyirci kalýnmamalý. Ýnsanlar dürtülmeli, internet üzerinden gaflet uykusundan uyandýrýlmalý. Daha çok demokrasi istemeliler. Daha çok ekmek ve daha çok Amerika, daha çok Nato, daha çok bomba ve illa savaþ istenmeli.

Mayýs ayý baþýmýzdan aþaðýya büyük bir cömertlikle kucak kucak çiçek, taze yaðmurlar serperken önce umutlar öldürülmeli. Ýnsanoðlu beþer, aman ha yoldan þaþar. Arap kýzý törelerin caný cehenneme deyip camdan bakar. Dünyanýn çivisi yerinden oynar. Bütün önlemler zamanýnda alýnmalý. Taksim'de iþçiler kurþuna dizilmeli, yetmezse üzerlerinden panzerle geçilmeli. Umuda dair ne varsa ezilmeli… Öyle bir korku yaratmalý ki, gören gözlere perde inmeli. Söyleyen diller lal olmalý. Otuz yýl sonra bile ne olduðunu kimse sormamalý. Bunu kim yaptý bize diye merak edilmemeli. Bütün katiller kahraman ilan edilip ödüllendirilmeli. Yedi iklim, dört mevsim kemiklerine, hatta iliklerine kadar korkutulmalý. Sonra yeni (El Kaide) masallar yaratýlmalý. Raf ömrü sona eren düþmanlar yenilmeli. Piyasaya yenileri sürülmeli. Ama savaþ sonsuza kadar sürmeli. Ýnsanlar her zaman düþmanlardan korkmalý. Her zaman uyanýk, her zaman birlik ve beraberlik içinde olmalý. Düþmanlar esnek olmalý. Her boyaya, her kimliðe bürünmeli. Bir kýsmý ile Afganistan'da savaþýrken, diðer bir kýsmý Libya'da desteklenmeli. Önce Kaddafi'den kurtulmalý. Zamaný gelince ötekinin de çaresine bakýlmalý. Oyunun tek bir amacý olmalý. Umut etmek en tehlikeli düþmandýr. Görüldüðü yerde ezilmeli…

Mayýs ayý yaðmurlarla geldi. Rüzgârlarý çiçek, rüzgârlarý kýrlangýç kanadý yüklü… Çocuklarýn cepleri týka basa erik dolu. Çocuklar kuþlar gibi cývýl cývýl. Keþke akþama babama söylemeseler... Hacý Ali'nin bahçe duvarýna týrmandýðýmý. Annem hemencecik anlar zaten. Pantolonun dizi gitmiþ. Farkýnda bile olmamýþým.

Mayýs ayýnda bahara inat üç genci astýlar. Deniz Gezmiþ, Yusuf Aslan ve Hüseyin Ýnan'ýn asýldýklarýnda yirmili yaþlarýndaydýlar. Ülkelerini çok sevdikleri için daraðacýnda can verdiler. Umut ettikleri için, düþleri olduðu için idam edildiler. Bir karýncanýn bile canýna kýymadan katil sayýldýlar. Büyük biradere sövdüler. Altýncý filoyu ve Ýncirlik Üssünü istemediler. Zamanýn baþbakaný "Orada Amerikan üssü yok. Tesis var," dedi. Ýnanmadýlar. Büyükleri çok kýzdýrdýlar. En sonunda bir hýdrellez günü, baharýn, ilkyazýn coþkusunu insanýn damarlarýnda hissettiði bir sabah asýldýlar. Dönemin AP'li Devlet Bakaný, Seyfi Öztürk, Deniz'lerin idamlarýnýn onaylandýðý gün, "üçe üç" demiþti, "intikamýmýzý aldýk!" Haklýydý. Ýntikamýn bedeli körpe bedenlerden alýnmýþtý. Artýk ülkem rahat bir nefes alabilecekti.

Ceplerim erik dolu. Pantolonumun dizi yýrtýk... Akþama eve gidince kesin dayak var. Cebimden çýkardýðým eriðin sapýný koparýp aðzýma atýyorum. Aceleyle yolduðum için erik ve yaprak birbirine karýþmýþ. Cam gibi yeþil, cam gibi kaygan erik diþlerimin arasýnda parçalanýyor. Ekþi suyu dilime dokunuyor. Elimde olmadan yüzüm ekþiyor. Eriði aðzýndan çýkarýp, içindeki beyaz çekirdeði çýkarýyorum. Sonra geri kalaný keyifle çiðniyorum. Nasýlsa dayak garanti, hiç olmazsa þu eriklerin tadýný çýkarayým. Hacý Ali'nin eriklerinde iþ yoktur zaten. En iyisi Aksekili'nin bahçesindedir.

Mayýs ayý yaðmurlarla geldi. Mevsim cam gibi yeþil, erik dalýnda taze bir sürgün kadar nazlý... Üç asma filizini sabaha karþý yolundu dalýndan. Onlar da herkes gibi ateþten atlardý o gün. Tutsak olmasalar. Erguvanlar sokuþtururlardý bakýþlarýna. Gelincikler, karanfiller ve beyaz papatyalar belki. Oysa hesap önceden görülmüþ, defterleri çoktan dürülmüþtü. Hýdrellez sabahý yaðlý urganlarda alýnmasý gereken intikamlarýn bedellerini ödediler.

Seyfullah