1.
Alýþkanlýk mý olmalýydý yýllar?

Yanýmýzdan çekip gidecek olmasý ve bulutlardan medet umulmasý, çaresizliðin bir yansýmasýdýr, yanýlsamasýdýr.

Birer varsayýmdýr ülkeler
Belki biraz vazgeçiþ, biraz kabulleniþtir.

Belki ardý arkasý kesilmeyen bir orman yoludur tüm göz açýp kapamalarýmýz.
Renkli bir panoramanýn çerçevesine sýkýþtýrdýðýmýz kimliklerimiz de olabilir, ruhlarý keþfedilemeyen sýnýrlarýn ütülü entarileri de...



2.
Vazgeçiþtir.
Hayatýn kendi aralýðýnda bir baþka teneffüstür.

Kabulleniþtir.
Yamalý yollarý, bulutlu havalarý, kalem karasý denizleri kabulleniþ...
Görebileceðini, görüp yaþadýðýný kabulleniþ...

Yansýmadýr.
Fotoðraf karelerine hapsedilmiþ anýlarýn hatýrlanmasý içindir þehirler.

Yanýlsamadýr.
Bir su birikintisinin üzerine þavký düþmüþ katedrallerdir ayak bastýðýn.

Varsayýmdýr.
Hesapla(þ)malarýn, baþka dillerde kaybolmalarýn, büründüðün milliyetin varsayýmlarý...

Kimliklerimizdir.
Güneþ gözlüklerimiz, ayakkabýlarýmýz, ojelerimiz veya þapkalarýmýz deðil.
Varolduðumuzu anlamlandýrdýðýmýz geçiþ ve geçiþtirmelerin benzerlikleridir.

Ruhlarýmýzdýr.
Daha çýplak olmanýn, daha cesur olmanýn, masalsý doku hücreleridir soluklarýmýzýn.

Aslýnda her þey alýþkanlýðýn akýþkanlýðýdýr.

Hayatlarýmýzdan söküp atmayý beceremediðimiz etiketlerimizin, kafamýzdan silemediðimiz deðerlerin, ‘buna’ ‘bu’ dediðimizin kalýplarýdýr, boyunduruðunda yaþadýðýmýz...
Þehirlerdir alýþkanlýklarýmýz.