Bir baþkadýr bizim oralarda bahar. Güneþ erken doðar, erken açar kardelen ve bir baþka demlenir bizim oralarda mehtap, öylen güneþin gülüþleri tutulur, akþamlar ise gün efkârýnda.

Karlý ve ayazlý havalarýn ardýndan, baharýn geliþiyle, yeni bir yaþam baþlar yeþilimsi. Çiçeklere düþer artýk gönlünüz. Ellerinize siner gül kokusu, gözlerinize durur artýk güldeste...

Cemreler ruhunuza dokunur nemli ve þeffaf. Bir yýðýn güzelliklerle gözlerinizde ki sevgi hikâyesidir artýk bahar. Ve her sene yaþanan baharlarý, hiç yaþamamýþ gibi yaþarýz yeniden.. Yürek dolusu.

Baharýn baþlamasýyla anýlara karýþmýþtýr kestanelerimiz. Belki de çokca kestane yemediðimiz için, patateslerimizi sobanýn közüne koymadýðýmýz için hayýflanacaðýz bundan böyle. Ve kim bilir, hangi rüyalarýn meltemlerini uçuracaðýz taneleriyle bahar-ý nisan, mayýs mekânlarýna... Kim bilir hangi renk baþkaldýrýsýyla ses verecek kâinata, ahengiyle baþlayan bahar yolculuklarýmýz.

Bir baþkaldýrýdýr artýk beyaz minelerin sessiz isyanlarýnda bahar. Camlar açýlmýþ, mantolar kaldýrýlmýþ, yün kazaklar çoktan yerleþtirilmiþtir dolaplara. Güneþ hür iradesiyle evrene hükmetmektedir artýk. Ýnce ince yaðan yaðmurla ýslanan topraðýn kokusu bir baþkadýr baharla. Toprak ve ot kokusunun karýþýmý bir koku bu, cennet gibi ve sýfýrla baþlarýz yaþama sanki! Çiçeklerin açýlýþýna vasýtasýz katýlýr, renklerin görkemliklerini yazarýz gözlerimize. kokularýný aracýsýz yaþar, aracýsýz soluklanýrýz. Aykýrý sesler duyarýz sevincimizle beraber, kuþ cývýltýlarý... Sonra, ýþýk, hava, ve sudan meylederiz yaþama. Bütünleþir adeta ruhumuz baharla bir lalenin açýlýþýnda. Yeþeren bu güzellikler ihanet etmez hiç bir zaman insana ve daha büyür iç içe, gittikçe haziran çiçeklerine.

Sevgi zekâsýndan þiirlerle ezgilerin ezberini ekleyecek yüreklerinize. Delikanlý vuruþlar atacak nabýzlarýnýzda. Otlarýn üzerine uzanacaksýnýz, gözleriniz kapalý, kirpiklerinizin aralýðýndan izleyeceksiniz gökyüzünü. Hepimize yetecek kadar yer var bu dünyada ve "gökyüzü hepimizindir" sloganý haykýracak beyninizde.

Daha sonra nazýmlar yazarsýnýz belki, ya da þarkýlar mýrýldanýrsýnýz hiç bir þey yapmadan. Ya da, papatyalardan taçlar yaparsýnýz sevdiklerinizin saçlarýna! Dokunursunuz çimenlere ve avuçlarýnýzý çimlerin hülyasýyla doldurursunuz nemli ve serin. Diliniz þeker kolasý, her þey öyle güzel ki! Yaþarsýnýz benliðinizin anlamýnda var olduðunuzu anlayarak.

Baharýn bir de endiþeli düþü var. Seçimler yaklaþýyor, yaþam haraketli, kim kazanacak sorusu pek meþguliyet. Ýnsanlar, henüz insanlýk mertebesine eriþememiþ insancýklar... Hüzünlü ve acý olaylar.. Dünyanýn dört bir yanýnda insanlýk ayýplarý, mahrumiyet, insanlýk âcizliði. Ucube fikirlerle "Ucube"lere takýlan kafalar!

Oysa baharýn geliþi bir sesleniþtir kâinata. "Doðayý örnek al!"

Kýþý geride býraktýðýmýz için mi, yoksa yaza gireceðimiz için mi yaþarýz bunlarý bilmiyorum? Hiç biri deðil belki! Geçen ömrümüzle beraber, baharlý olduðu için böyle yaþarýz belki. Bahar yerini yaz sýcaðý, sarý aylara teslim ederken, güllerin kýrmýzýsý, baþaklarýn harmandalý esmeleri, bereket aþým, yürek sesim, umut türkülerim, bana bahar-ý düþ lütfen...



Sevgili ÖZBEK