Geriye bakýþ

Yalnýzca çýkmýþtýk gün piyesine
Kulaklar dolduran çaðrý sesine
Bu mahþeri gök sahnesi altýnda,
Çekilen kuþ olduk can kafesine.

Uzakta kalmýþtýr, hep o bir isim
Rembrandt çerçevesi ýþýklý resim
Anýlar içinden dönmüyor geri,
Kalplerdeki o pembemsi titreþim.

Aðzý kulaðýnda büyük yalancý
Oyalar seni hep bu eski hancý
Gurubu solunca durgun sularýn,
En son sorun olur çekilen sancý.

Ne o malzemedir, ne ben tornacý
Ne ben suçlusuyum, ne o davacý
Perdesinden habersizdir seyirci,
Yanlýþ kapýlarý çalan postacý.