Sizlere anlatacaðým aným 95.. 96 yýlllarýnda yaþanmýþtýr…Muðlada kaldýðým yýllarda þimdiki oturmakta olduðum memleketime sýk gelip gidemiyordum..Ailemle birlikte Adanaya gidip gelmek bayaðý sorun oluyordu..

Çoktandýr memleketteki annemi ,babamý ve bütün tanýdýklarýmý ziyaret edememiþtim…bu yýl bari bir gidip gelelim dedim..15 ay sonra ancak müsait bir vakit buldum ancak...izin alýp gitmeye karar verdim….ama mevsimlerden kýþ mevsimi…aslýnda yaz mevsiminde tatil yapmak güzel þey ama benim meslek durumum ,iþim gereði ancak kýþ aylarýnda izinli olmama müsaade ediliyordu

…Telefon ettim annemlere…--oðlum havalar bozuk gelme sonra gel diyorlar..aslýnda onlarda gelmemi istiyorlar ama kýþ þartlarýnýn olumsuzluklarýndan etkilenmememiz için razý olmuyorlardý..yani kaza bela olur diye ..tabiki onlarda haklýydýlar…bende haklýydým..

Bir bakýma..çünkü bir askerlik süresi memleketime gitmemiþtim..sýlai rahim yapmamýþtým….gitmeyi çok tan aklýma koymuþtum…sonra aðbeyimle irtibat kurdum,,meseleyi anlattým;gel dediler bizim evde kalýrsýnýz merak etme dediler…kendi evimde var ama o zamanlar kirada idi..tamam dedim hazýrlýklarýmýzý yaptýk .

Yolculuk bitti ilçemize vardýk dinlenme tesislerindeki kardeþimin yanýna uðradým ..hasbihal ettikten sonra yarým saaat mola bitince kendi ilçem olan Pozantýdan Adanaya gitttim…Annemlerin yanýna uðramadým..dopdoðru aðbeyimin yanýna gittim....ne hikmetse eþim gelirgelmez rahatsýzlandý

…Günlerden hafta sonu olan c.tesi…veya Pazar günüydü…pek açýk yer yoktu..neyse alacaðýmýz ilaçlarý aldýk saðlýk ocaðý varmýþ yakýnda .nöbetçi eczane den çýktýk saðlýk ocaðýna gitmeye yola koyulduk.

Yolda yürürken birde baktým…para cüzdaný al bunuoðlum bi bak dedim…Alllah dopdolu bir para cüzdaný dedim içimden..4.. 5 kiþi varýz boþ ver dedik sokakta açmayalým evde hep beraber açarýz .içinde ne varsa göreceðiz dedim

…Benim eþimde benle þaka yapmayý çok sever…seni muðlaya iki kere getirir götürür dedi …iþin ayna bakalým…dedi…sonra saðlýk ocagýnda iþimiz bittti gerekli tedavi ve iþlmlerden sonra aðbeyimin evine vardýk..yengem bizi bekliyordu

…Kurul oluþturduk toplandýk….açtýk ki gerçekten eþimin dediði gibi bizi ailece muðlaya götürür getirir cüzdandaki para..neyse saydýk baraðý vardý..birde kýz resmi vardý ama o kýz resmi ayný benim ablamýn kýzýna benziyordu ..sanki Alllah ikisini ayný yarattmýþtý…arasak bulamayýz misali…

En iyisi bunun sahibini bulup verelin sahibine dedik... aradýk…cüzdanda pek bilgi yoktu…sadece elektrik abonesi faturasý vardý….o nun üzerndeki adresten aramaya baþladýk…ilk vardýðýmýz adres…bize .:-kardeþim postacýlarda hep buraya geliyor…sizin aradýðýnýz adres karþý caddelerde olmasý lazým dedi…aradýk bulduk adresi adamlar bizi eve almýyorlardý…

Kardeþim gidin biz bir þey kaybetmedik gidin baþka yerde arayýn diyorlardý.Baktýk almýyorlar kýzlarýnýn resmini gösterdik .Daha sonrra kýzlarýnýn resmini gösterince ikna oldular….teslim ettik cüzdaný çaylarýný içtik…yengeme telefon ettik merak etmesinler diye….kýzlarýnýnda ayný ablamýn kýzýna benzediðinide söyledim. Çok menmun oldular ve sevindiler

…Bir süre sohbetten sonra gönül rahatlýðý ile evlerinden ayrýldýk...sonra aðbeyimin evine gittik..….doðruluktan Alllah kimseyi ayýrmasýn...neye niyet kime kýsmet Alllah kimesyi haramla imtehan etmesin...küçük bir helal lokma büyük haram lokmadan çok iyidir...En güzel günlerin sizlerin olmasý dileðimle..saygýlarýmla...Dostluk köprüsü...