Anýmsamak

Müzikli ses dökülürdü
Bir çift atla, dört tekerlek
Taþlý yollarda giderken
Uyanýrdýk güne dönük,
Mutlu hayaller kurarak.
                         
Gök gürlerdi, yer þakýrdý
Sevincimiz gün gün artar
Gün suyunda yýkanýrdýk
Her doðacak gün için de,
O’na þartsýz inanýrdýk.
                         
Yüce daðlar ses verirdi
Tek bir komut, tek bir yanký
Muþtuluydu horoz sesi
Þehirde, ilçede, köyde,
O savaþta biz de vardýk.

Bir savaþ ki sessiz, vakur
Düþünceli Kocatepe
Semaverde o hoþ ezgi
Bir bardak çay, zeytin ekmek,
Kucaklar dolusu sevgi.

O sevgiydi bizi tutan
Asker, beylik, baþýbozuk,
Yayla, ova, ýrmak, deniz
Ülke, bayrak, yarýnlara,
Atatürk’le mutluyduk biz.