Ayrýlýk mektubunu bir çok þehirden adresime yolladým.
Sonra o mektubu tekrar tekrar okuyup inandým.
Bir vatman gibi önden koþtum.
Uçtum.
Ya da;
Bir aptal gibi raylara uzandým.

Kör karadeliðin umutsuzluðu þimdi bendeki
Ya da umut denilen o sevimsiz tembellik.

Gözlerimi kapattýðým an Allah'ým
Ýstediðimle birleþince
Buradan bütün dünya görünüyor.
Bedenlerimizin altýndan.
Ýtiraf etmeliyim
Senden sonra çok aþk gözlü oldum.

Hem zaten aþk patalojik bir hastalýk
Hem zaten boys don't cry
Hem zaten aðlamak ilk çocuðunu kucaklamak gibidir.
Hem zaten hüzün ve muz kabuðu
Hem zaten her intihar sonrasý gözlerin dolar.

Ben öldükten sonra
Silme telesekreterine býraktýðým mesajý
Düþünebilirsin belki hala yaþadýðýmý
Çünkü
O gece yalnýzca benim için söyleyecek Robert Smith þarkýlarýný.
Dinleyip dinleyip öleceðim.

2005 Tepebaþý