Daðýn zirvesinden,
3070 metreden
bir yaprak
düþüyor ,
üstünde yeþil hareler olan
mavi bir yaprak.

'sihirli bir halýyým,
düþmüyor uçuyorum.'diyor
ama
haþin bir ses:
'masal diyarý deðil burasý!' diye kükrüyor.

Boreos hýþýmla gönderiyor rüzgarýný,
sarsýyor yapraðý.

naif bir ses:
'doðru,
masal diyarý deðil burasý.
ama gözlerini kapatýrsan,
düþler aleminde uçarsýn.'diyor

hafif bir meltemle,
yapraðý
kendinden geçiriyor,
tanrýça Alkyon.


mavi bulutlar pembeleþiyor,
iki pegasus
kanat oluyor yapraða.

Morpheus'un bilge ve sevecen sesi iþitiliyor:
' masallar rüyalarda gerçek olur,
rüyalar hayatýn kalbi
mantýk beynidir.
Kalpsiz bir bedeni
yaþatamaz beyin.
Ancak
korkmadan atan bir kalp
yaþanabilir kýlar hayatý.

Ne zaman çaresiz olduðunu hissedersen,
kapat gözlerini.
serbest býrak ruhunu,
ki
pegasuslarým uçursun seni
hayalindeki semalara.' diyor

ve beyaz, güzel bir el
havada yakalýyor yapraðý,
sevinçle müjdeliyor:
bu eþsiz defne yapraðý,
tacýmý sihirli kýlacak
ve dokunduðu
her baþý
ölümsüzleþtirecek...