hep inanmak istemiþizdir aþkada insanlarada çünkü bizler durup dururken etrafa kötülük saçan insanlardan olmadýk, biz sevgiyi ve saygýyý
istedik onu aradýk onu bulmayý umduk, önyargýlarýmýzdan sýyrýldýk kýsaca arýndýk, yeri geldi ufak tefek dertler soktuk hayatýmýza yeri geldi
kalabalýktaki yalnýzlýðýmýzý farkettik, kafamý kaldýrdýðýmda gökyüzü gördüðümde bu bana ilk kez gösterilmiþ olsaydý þayet bunun
mucize olduðunu düþünür dururdum elbet, hayat okadar güzelki doða hayvanlar hepsi okadar güzel ve kusursuzki, kusurlarý yaratanýn insanoðlu
olduðunu anlamak hiçte zor gelmedi bana bir gün o sevdiðim çay bahçesinde hayatý süzerken buldum kendimi bir hedef yada gideceðim
noktayý önceden ayarlamamýþtým ama beni o yer her zaman büyülemiþtir. çünkü biliyorumki ben orada kafamý kurcalayan küçük meselelerimi
düþüne dururken yanýmda sürekli hareket halinde olan o kuþlarý ve çýrpýnýþlarýný farkedip görebilecektimde ayný zamanda ve gördümde
yerlere dökülmüþ kýrýntý aradýklarý çok belliydi ben elimde sigaram ve hem kendime hemde doðaya verdiðim zararla otura durayým o kuþlar sürekli
yuvalarýna biþeyler taþýmakla meþgulduler sonra durup düþündüðümde hayatýn sadece benim etrafýmda devam edip benim etrafýmda dönmediðini
bir kez daha anlamýþ oldum onlarýn sayesinde onlarý yeniden incelemeye koyuldum hepsi birbirinden güzel görünüyordu, kuþlar ve o melodik
ötüþmeleri beni hep büyülemiþtir çünkü hayatta duymak istediðim tek sesin kuþlarýn sesi olduðunu anladým, çantamý Alýp hep çýkýp gitmek istemiþimdir
dünyayý gezip dolaþmak dururken evde pineklemekte neyin nesi, mesela nereye gideceðini bilmeyeceðim bir otobüse atlamak bir durakta uyanmak
yada nebilim hiç tanýmadýðýn yerlerde özgürce ve korkusuzca yol Almak, birde biz insanoðlu tuhafýz iþte yanýmýza bize eþlik edebilecek ya bir dost yada
sevgili ararýz belkide eþ yada yine yalnýzlýðýmýzlamý desek ne dersek diyelim hepimizin içinde gezme ve keþfetme arzusu mutlaka vardýr en net
bildiðim þeyde bu sanýrým...

bir gün dünyayý gezif keþfetmek dileðiyle...

Edibe toðaç