Beceremedim iþte!


Ömür son demlerini yaþsa da


Halin dirliðinde, muhabbet zorunlu olsa da





Ne yaptýmsa anlamadan,


Derin sulara dalýp düþünce ufkuna


Sað salim ulaþarak eminliðe hazla bakmadan





Mütemadiyen sürüklendim,


Bir gün kendimi dinlemeyi bilmedim


Ne derlerin vehmiyle ve bir telaþ içinde gittim





Ne hakkýyla sevebildim,


Bilmediðim için sevilmeyi beklemedim,


Yalnýzlýk ayazýyla sevenlere gýptayý nazar ettim





Onlarýn baharý baþkaydý,


Þen þakrak uçuþan kuþlar misaliydi


Yüzlerine açan çiçekler rengârenk kokular gibiydi





Huzur ve sürurun hazzý,


Yamaçlarda asudeliðini koruyan baðdý,


Kalplerinde hissettikleri heyecanlar daha baþkaydý,





Umut onlarýn ilkbaharýydý,


Sevgi yumaðý tohumlar ruhlarýnda aþikârdý


Hiddet, husumet bazen vardý lakin sevgiyle kalkardý





Bir baþkasý için can atardý,


Onun kalbini fethetmek için yola çýkardý,


Vefayý bu manada sorgular, hizmet aþkýyla yanardý





Benim silik duvar köþelerinde,


Düþüncelerim nedamet içinde seyreder,


Hiddetin hali kuþatmasýna bir türlü engel olamazdým





Çaresizliðe sabýr diye bakardým,


Feleðin kulaðýný çýnlatarak sessizce aðlardým,


Neden sürekli mahzunluk yaþadýðýmý anla yanmadým





Vakti saatinde büyüdüm,


Palazlandým kas gücüne de ulaþtým,


Lakin ekmeðin kaygýsýyla toz talaþtan kurtulamadým





Çok erken yarý uykuyla,


Yüzer gram zeytin ve peynir borçla,


Haftalýk alana kadar bakkala rica minnet utana utana





Yesem bir türlü yemesem de,


Kilometrelerce yol yürüyecek olmam aç karnýna


Haydi, hayýrlýsý diyerek, sabrý diðer güne de ekleyerek





Eðitimsizlik ne kadar hazin,


Çocukluk iklimde öðretilmeyince vezin,


Edepsizlik zuhur ediyor þekliyet tavan yapýyor hissedin





Ne kadar çok arzu ederdim,


Benim de hakkýyla bir sevenimim olmasýný,


Hasreti yudumlamasýný, gönül güzelliðini yansýtmasýný





Bizzat yabancý olduðumdan,


Hayatýmý sevgisiz arþýnladýðýmdan,


Kime, nasýl ve ne þekilde aksettirileceðini hiç bilmedim





Sadece tebessüm edebildim,


Kalplerinin serinliðinde yeþeremedim,


Ömrün kalanýnda hazan yapraklarýný halime yakýn gördüm





Lakin bu sýzýyý öyle derinde,


Ruhumun hicran sahifelerinde zikrettim,


Bana öðretilemeyen sevgiyi þimdi kime þikâyet edecektim





Bir gün babam oðlum diyemedi,


Kollarýyla kuþatýp hiç sevdiðini hissettirmedi


Annem tahakküm kimliðinde mütemadiyen hiddeti estirdi





Nisa kimliðinin zarafetini,


Þefkatini hamiyetini, ülfetini hiç göstermedi,


Beþ günlük annesiz kalmanýn sancýsýný halimize acýyla iþledi





Hanenin en küçüðü olmakta,


Þefkatten azade olarak solgunluðu yaþamakta,


Akide yozluðunda soluksuz kalarak darlýkta boðulmakta,





Ýçten bile deðildi zamanýnda,


Her þeyi toparlayýp nizama sokmak isteyince,


Analýk hakký dilleniyor kendi kavlince ve bilinçsizlik halinde





Mükellefiyetin sýnýrlarý bellidir,


Dileyen dilediði kadar hükümran deðildir,


Hukukun gerekçeleriyle nefeslenmek aklýn gereði deðimlidir?





Bilmeden, öðrenmeden,


Vehmederek, tecessüsü öncelemek hardýr,


Ýnsansa adabý muaþeret içinde yegâne hükümlerle yönelmeli





Hislerini nizam içinde tevdi etmeli,


Kime ne söyleyeceðini düþünerek serinlemeli,


Aklýna geldiði gibi esmeyi öteleyerek nefsini de dizginlemeli





Ana analýðýný bilmeli,


Babada nesline gerekçelerini öðretmeli,


Nisa kimliðinde edep azat olursa, kadýn mutlak nizam edilmeli





Aþk edebindir, zarafetindir,


Bedevilikte aþký terennüm etmek zevkidir,


Ruh dirliðinde ebedi olan, kalbi vuzuhun süruruyla yaþmaktýr,





Sahibinde kalarak nur koklamaktýr,


Hak için nefeslerin nihayetinde vuslatý anmaktýr,


Ölümde dirliði yaþayarak kanaati sabýrla mesruriyet duymaktýr








Mustafa CÝLASUN