Sustur ellerini lütfen,
Sussun ellerin.
Çaðýrmasýn, Çaðýrmasýn adýný!
Ýzin ver baþucuma yaslansýn ýþýk.
Sen bilmezsin,
Kaným nicedir soðuk,
Adýmlarýmsa kanýmdan aðýr.
Umudum vardý eskiden,
Güzün mavi çiçekler açardý,
Yazýn güneþini yapraðýna çalardý.
Sonra sarardý,
Umudum tutunamadý topraða.
O gün kopardým attým.
Sorsan kimse bilmez,
Ýyelikten bunalmýþ sahibi bile.
Lütfen sustur ellerini,
Konuþmasýn!
Umut ne kadar kayýpsa,
Acýmda o kadar yanýk.
Sen iþitmezsin,
Asker uðurlayan martý sesini,
Geceye çöreklenmiþ örümcek nefesini.
Sen görmezsin,
Ayaklarýný çekiþtiren gölgenin niyetini.
Sen hissetmezsin,
Ay acýný ýsýtýr, sonra üþütür.
Gün acýný alýr, sonra geceye satar.
Lütfen sustur,
Sussun ellerin.
Çaðýrmasýn adýný,
Çaðýrmasýn adýmý.
Velev ki gelirsem,
Korkuyor gece günaþýmý.