Aklýma düþtüðün sürgün zamanlar,
Beni bir tek kalem bir kâðýt anlar.
Sanki yetmez gibi çektiðim gamlar,
Kan sýzar ruhuma, ruhum kan damlar.

Aldanma hep canlý göründüðüme,
Her an ölmekteyim ben azar azar.
Bakma kemik ete büründüðüme,
Kazmýþlar ezelde ruhuma mezar.

Bu akkor satýrlar dökmez derdimi;
Bende söylenmemiþ ne mýsralar var.
Tutamazsýn vücut çek ellerini!
Benim ruhum artýk firardýr firar…

Gün gelir bu ateþ açar gizleri.
Bu sevda elbet seni de sarar.
Solunca takvimde vaktin izleri;
Bundan sonra sevsen de neye yarar…


Mollamehmetoðlu