Deðiþemezsin Ki..


Bir kaç satýr karalarken durgunlaþmýþ gözbebeklerimin, saçmalanmýþ karalamalara takýldýðýný hissettim.

Aniden silkelenip bir rüya aradým uzaklarda.

Hani masum ve çýðlýk olsun istedim sadece içinde.
Sahillerdeki martýlarýn çýðlýklarýný duymak,üzerine adýný yazýp denize attýðým taþlarý toplamak gibi saçmalýklar hücum etti beynime...

Gülümsediðin çocuklarý aradým bir an sokak sokak..
Hani sýrtýmdan sapladýðýn mýzrak vardý ya...
onu bile aradým gülümseyerek.
Kanlar içinde býraktýðýn sevgimi andým.
benim çýðlýklarýmda senin gidiþlerini..
hiç bakmamaný .
hissetmemeni andým sessizce...

Ellerime baktým hani bir an ,boþ kelebek kanadýndaki soluk ölmüþ renginde.
Sildim bir an dolan yaþlarý gözlerimden o ellerimle.
Renklenmedi nedense.
Giderken demek onuda mýzraklamýþsýn.
kana bulandý masum yaþlarýmda sayende....

ama
inan hala renksiz.

Düþlerimdeki sorularý sorguladým defalarca.Kahpe bir tuzak diye baðýrdýðým gecelerde..

çýtsýz bir odaya mahkum ettim ruhumu bilinçsizce.
biliyormusun ki beni senden alan gecenin geçmiþini hiç sevmediðimi...

minik notanýn týrmaladýðý kulaðýmda aklýma gelen o buseyi sevdim sadece.

saçlarýndaki kokunu..
dizinde masumca uyumayý.
ellerini çocukça tutuþumu.
yanýnda büyümek istemememi..

Sadece..bunlardý o çöplükten arta kalan eskici deðerindeki heceler...

Senin için..
Tuzaðýnýda sen öðrettin aslýnda gaddarca.
Ýnan her defasýnda yakalansamda ona.
Deðiþirsin sandýðýmdan av olmam sana..

ama
Sen

Deðiþemezsin ki..


Melih COÞKUN