Bilirim ki fevkalade hüzün içinde sabrý nefeslenirsin
Gelen, geçenin nazarýnda erirsin, bir sual etmelerinden çekinir ve büzülürsün
Neden hasretin firkatindesin, umutlar için açýk denizsin, peki, niye bukadar kederlisin
Þehrine malik olmadýðýn neler var, yoksa korkular mý yüreðini yorar, nar için üzülmeyesin



Seni senden alan nasýl bir umuttur, hüzün yaðar
Hangi daðý ansam, temaþa ederek hicranýyla daðlansam, sinesinde ki sabrý yoklasam
Ýçim titremeye baþlar, ne kadar figan etsem kifayetsizliði sinemi yakar, bu gözlerim aðlar
Öte her vakit kalbimizde, nefsi derbederlik tercihimizde, peki akýl ve izan hangi yerde sýzlar



Sanki umutlar uçmaya amade bir kuþ gibidir
Lakin nasýl bir gönül lisaný ki, fevkalade kargaþa içindedir, neden hep yanlýþlar bizimledir
Ne kadar ah etsem, akan gözyaþlarýný silip sefil halimi düþünsem, o hicran söyle kiminledir
Muhakkak ki acziyet taltife tabi deðildir, peki o zaruret hangi mananýn þehrinde kalbimledir



Artýk ömür aðacý eskimiþ, yapraklar dökülüyor
Hangi dala baksam ruhuma bir sýzý bahþediyor, kalbi temayüllerim neden sancýlar çekiyor
Artýk umudun þafaðýmda, seherin o sukutu zatýnda, doðmayan güneþin sabrý neyi bekliyor
Gel artýk bir iksir-i sürur ver, nefesin hülyasýndan hissedilen þevkt nasýl bir vakte imreniyor



Neden böylesi bir halvetin içinde nefeslenmekteyim
Neti murat etmekteyim, geçip giden zamana nasýl bir aþk-ý nazarýmla mana atfekteyim
Ne olur çok görmeyin, akýp giden an için ruhumun hicranýný hürmet ederek aþkla dinleyin
Nefesin sahibi kim, kalbin lahzasýnda bünbitleþen aþk hangi iklimin, sevgi bedelsiz hissedin



Mustafa CÝLASUN