Sessiz ve sakin günlerin inhisarýnda sabahladým
Acziyetten aðlamayý yýllarca bir sýðýnak sandým, elden geldiðince hayýflandým
Neyi ne kadar anladým, neden hiç aldýrmayý kendime uzak sandým, niye avundum
Hangi meþakkatle karþýlaþsam þevkim kýrýlacaðýna inandým kalbimi mi kandýrdým



Yýllardýr sinem rahat deðil, neden sýzý var içimde
Aðlayan nisalar, feryat eden çocuklar, canlarýndan edilen figanlar niye yüreðimde
Hangi ahý iþitsem, içimin titemesini gizleyip karanlýða gömülsem acýlar gönlümde
Halk eden ne söylüyor, nefsim niye iþitmeyi dilemiyor kalbim ne ah ediyor sinemde



Aþkýn hasretindeyim, maþuk nedir nasýl bileyim
Neden bu minval üzre fevkalade avareyim, hala suallerin peþindemiyim,ne deyim
Gül koklarým hüzün verir, dikenine bakarým hicranýn firkatine erdirir, ne isteyim
Çaldýðým kapýlar mý kapalý, açýlmayan perdeler neden hazan meraklý, vazgeçeyim



Nasýl bir seyrin katibiyim, yoksa ben divanemiyim
Niçin saikleri merak ederim, iþaret taþlarýný nasýl görmezden gelirim, avaremiyim
Niye Yunus yollara düþtü, varlýðýndan vazgeçerek aþkýn ramýna yürüdü bilirmiyim
Hangi ýrmaða nazar etsem, suyun ayan ettiði aþký kalbimde hissetsem, ölürmüyüm



Neden esarete býrakýrým ruhumu,arlanmazmýyým
Teslimiyeti bilmem ki ne sanýrým, sevdanýn vecdinden kaçýnýrým,arif olamazmýyým
Ýrfan niye uzak bu kalbime, ihsan hangi ihlaslý gönlün ecrinde, aþkýna kanarmýyým
Nefesin ahýný almadan figanlaþan acýlarý duymadan kalbi inþirahý hiç tadarmýyým



Mustafa CÝLASUN