Ay ýþýðýndaki gölgeler gibisin karanlýkta kaybolan, bir var bir yok olan. Þimdi uzun bir yoldan gelmiþ yolcu gibiyim gecenin karanlýðýndan han kapýlarýna doðru yürümüþ, kapalý kapýlarý aralayýp davet edilmeden içi girmek isteyen. Bir adým sonra sen, bir adým geri yalnýz ben. Hangisini seçmeliyim ki bilemedim zaten. Yazmak istedim, hem düþünüp hem anlatmak istedim. Belki de sende anlarsýn neden bu kadar uzak, neden bu kadar yakýn olduðumu.

Davet etsen davete icabetten, davetsiz gelsem ki o zaman istenmeyen. Þimdi ne yapmalýyým ki bir baðlaç görevi görsün az önce yazdýðým ki. Kelime oyunlarýyla oyaladým seni aslýnda kapýlarýn önlerinde. Ne buyur diyebildin nede git. Ne gitmek istedim oysa nede içeri girmek sen istemedikçe. Uzun bir hayatým yok ki benim hepi topu bir metre 65 santim. Hayatým dediðim senden ibaret iþte.

Göklerden yaðmurla gelmedim oysa, ýslanýp sýrýl sýklam oluþum sevdadan. Gecenin karanlýðýna kalýþým aydýnlýkta karþýma çýkacaklardan saklandýðýmdan. Sahte gülüþlerin güzelliðini güneþin parlaklýðýyla parýldayýþýna kanmak istemeyiþimden.

Eski bir kitabýn arasýndan çýkar hep kurumuþ güller. Kim koymuþsa o bulur, bulup zamanda kýsa bir yolculuða çýkar ya benim hiç kitabým olmadý yazdýklarýmdan baþka. Hatta yazdýklarýmý okumaya bile fýrsatým olmadý. Arada bir okuyasým gelse seni okumak ister ve seni okurken seni yazmak isterim. O kadar çok sen var ki sen dediðim, acaba hangisi sen?

Ýlk sen dediðim ve seni yazdýðýmý hatýrladým þimdi, oda sen gibiydi, gözleri, saçlarý, boyu, kilosu týpkýsýnýn aynýsý sen iþte. Ben aslýnda seni deðil senleri sevdim ve sen benleri. Ýþte bundandý ayrýlýðýmýzýn nedeni. Ýþte bundandý sana bakarken bir sürü sen görmelerim.

Belki de ben diye bir þeyde yoktu, her içimdeki sen için bir ben vardý ayrý, ayrý ve bir bütün halindeki ben. Þimdi sen beni mi buldun yoksa ben seni mi? Sen aslýnda düþünüyorum da içimdeki senlerin hepsinden biraz sen almýþsýn ve sen beni yýllardýr tanýr gibi sanmýþsýn.

Þimdi tatil zamaný, sen hariç bütün senlerle akdenizden karadenize yelken açma zamaný ve son durakta bütün gemileri batýrýp bir sandalla kýyýya çýkýp kara kara düþünme zamaný. Her düþümde batan bir senin hayalini kurma zamaný. Bir sen vardý arkada býraktýðým, giderken yanýma almadýðým ve sen geldiðimde bir yabancý olmalýsýn.