17 Ocak 2011 günü bir anda Tunus’ ta baþlayan ve 23 senedir ülkesini demir bir yumrukla yöneten Devlet Baþkaný Zeynel Âbidin bin Ali’ nin ülkesini terketmesine sebep olan halk isyaný, on gün kadar kýsa bir süre içinde Mýsýr’ da etkisini gösterdi. Mýsýr halký Kahire’ nin merkezinde, kendilerini otuz yýldýr yöneten diktatörleri Hüsnü Mübarek’ e 28 Ocak’ ta isyan bayraðýný açtý.
Her ne kadar liderleri ortaya çýkmasa da bu isyanýn ekseninde ve ateþlenmesinde “ Müslüman Kardeþler” in inkâr edilmez bir payý var.
Zaten baþta Mýsýr olmak üzere, hemen hemen bütün Arap coðrafyasýnda geçmiþten bu güne ne kadar muhalefet hareketi var ise, bunun arka plânýnda hep onlarýn, ya da onlardan doðan baþka isim taþýyan örgütlerin olduðunu görüyoruz.
Mýsýrýn siyasi tarihine baktýðýmýzda, özellikle 1930’ lardan sonraki bütün kýrýlma noktalarýnda en önemli aktör olarak bir þekilde “Müslüman Kardeþler “ in varlýðýný gözlemliyoruz.
Mýsýr, büyük Osmanlý Sultaný Yavuz Sultan Selim Han’ ýn 1516 yýlýnda Memlûklülerin elinden alýp imparatorluk topraklarýna katýlmýþ ve aralýksýz olarak 1882’ ye kadar 366 sene Osmanlý idaresinde kalýr.
Bilindiði gibi, Ýttihat Terakkî Hükümeti’ nin yanlýþ politikalarý ve Ýngiliz casusu Lawrens’ in Arap Halklarý içinde çevirdiði entrikalar sonucunda Birinci Dünya Savaþý sonrasýnda Ýngiliz Hakimiyeti’ ne geçer.
Ýkinci Dünya Savaþý’ nýn son günlerinde baðýmsýzlýðýný ilân ederek BM üyesi olur.
Kral Faruk’ un yönettiði ülkede, Hasan El Benna (1906 - 1949 ) nýn 1929 ‘ da Ýsmailiye kentinde kurduðu ve hemen hemen bütün Arap coðrafyasýna yayýlan Müslüman Kardeþler ( Ýhvân’ül Müslimîn ) hareketi 1940'larýn sonunda Mýsýr'daki monarþi ve iktidardaki Vafd Partisi'ne karþý tehdit oluþturmaya baþlamýþtý.
1948'de Baþbakan Mahmud Fehmi el Nokraþî Müslüman Kardeþler tarafýndan öldürülürken, Hasan El Bennâ’ da Yahudilere karþý cihaddan söz edince Ýhvan-ý Müslümin yasa dýþý ilan edildi ve kapatýldý Ýngilizler onu kara listeye aldýlar Ondan sonra teþkilât faaliyetlerine "Müslüman Gençler" adýyla devam etti Bennâ ve beraberindekiler büyük bir sindirmeye maruz kaldýlar Sevenleri grup grup tutuklandý
Bir konuþmasýnda þöyle diyordu :
" Ben bu gece rüyamda Hz Ömer'i gördüm Bana, ' Hasan öldürüleceksin ' dedi Ben de kalktým sabaha kadar teheccüd kýldým "

Rüyasý gerçekleþmiþti. 1949 yýlýnýn þubat ayýnda özel aracýna el kondu Ruhsatlý silahý alýndý Yanýnda korumalýðýný yapan iki öz kardeþi tutuklandý Çevresindekiler, araçlarla bilinmeyen yerlere götürüldü 12 Þubat günü bir koferansýndan çýkarken, silahlý saldýrýya uðradý Hastaneye kaldýrýldý Polis hastaneye müdahale etti, tedavi görmesini engelledi Orada ruhunu teslim etti
Hasan el-Benna'nýn þehadetinden sonra Kahire'de camiler kapatýldý Hareketin hemen hemen bütün erkek mesuplarý tutuklandý Cenazesini mezarlýða götürecek erkek bulunamadýðý için, kýz kardeþleri ve hanýmý ve o zaman 90 yaþýnda olan babasý tarafýndan mezarlýða götürüldü Namazýný sadece kadýnlar ve babasý kýldý ve kabre de sadece onlar tarafýndan indirildi

Bu olaylar gittikçe büyüyecek bir halk hareketini gösteriyordu. Bunu farkeden askerî ve sivil bürokrasi, iç isyanlar,dýþ borçlar, açlýk, yoksulluk, Süveyþ Kanalý gibi çeþitli sorunlarý çözmek adýna, 23 Temmuz 1952’ de General Necib’ in yönettiði askeri darbe ile Askerî bir diktatörlük rejimi hayata geçer.
Necib Cumhuriyet’ i ilân etmiþtir ama, Ocak/1954’ de ülkedeki bütün siyasi partiler de kapatýlýr. Müslüman Kardeþler örgütü de yeraltýna çekilmek mecburiyetinde kalýr.
24 Kasým 1954’ te Askerî cuntanýn güçlü albayý Cemal Abdülnâsýr yaptýðý bir darbe ile General Necib’ i görevden alacak, darbe içinde bir darbe hareketi olan bu eyleminde Müslüman Kardeþler’ in önemli bir desteðini almasýna raðmen, Nâsýr’ ýn idareyi ele aldýktan sonra ilk yaptýðý uygulama bu harekete karþý acýmasýz bir baský uygulamak olacaktýr.
Bu sýralarda ülkede Müslüman Kardeþler ‘ in altý lideri, öðrenciler arasýnda huzursuzluk çýkardýklarý ve Cemal Abdülnâsýr'a yönelik suikast ve vatana ihanet gerekçesiyle suçlanarak idam edilirler. Ýdamlara karþý ayaklanan hareket þiddet yoluyla bastýrýlýr.
Ayaklanma içinde ileride hareketin baþýnda olacak Seyyid Kutub’ da bulunmaktadýr. Bir çok Müslüman Kardeþler grubu üyesi gibi o da tutuklanýr ve mahkemece on yýl aðýr hapis cezasýna mâhkum edilir. Cezaevinde iken, ileride Ýslâmî literatürde önemli bir yeri olacak Kur’ an tefsiri Fi zilâl-il-Kur'an’ ý ve siyâsi ve fikrî görüþlerinin manifestosu olan Yoldaki Ýþaretler` i yazar.
Seyyid Kutub 1968’ de serbest býraklýdýysa da, 1965’ de yeniden yine darbe giriþimi iddiasýyla tutuklanýr. Mahkeme 22 Aðustos 1966’ da kendisini idama mâhkum edecek ve hüküm 29 Aðustos 1967’ de infaz edilecektir.
Yüzüne karþý okunan idam hükmüne Kutup :
“ Eðer Allah kanunu ile mahkûm edilmiþsem ben Hakk'ýn hükmüne razýyým. Eðer batýl kanunlarla mahkûm olmuþsam ondan çok daha üstün bir düþünceye sahip olduðum için batýldan ve münafýklardan merhamet dilemem. Allah'a þükürler olsun ki on beþ sene cihad ettikten sonra bu mertebeye ulaþtým. Ben Allah yolunda yaptýðým iþ için asla özür dilemem. Namazda Allah'ýn birliðine þehadet eden parmaðým asla bir taðutun hükmünü onaylayan tek bir harf bile yazmayacaktýr.” cümleleriyle cevap veririr.
Nâsýr ülke dýþ politikasýný ABD ekseninden çýkararak, Sovyetler Birliði rotasýna yerleþtirir ve Sovyet politbürosundan esinlenerek yönetimine yeni bir format verir. Bu modelin adý da Baas Partisidir.
Ülkede o kadar despot bir yönetim vardýr ki Arap dünyasýný ukluslararasý musýkî camiasýnda temsil eden büyük ses Ümmü Gülsüm’ ün, içinde “ Sabrýn da bir sýnýrý var “ sözleri geçen þarkýsý dahi, rejim açýsýndan tehlike arzettiði gerekçesiyle yasaklanýr.
Nâsýr’ ýn demir yumrukla yönettiði ülkede 1967’ yýlýna kadar gelinmiþ, o yýl Süveyþ Kanalý’ ný Ýsrail gemilerine kapatýlmasý sebebiyle iliþkileri gerilen Ýsrail ile Mýsýr arasýnda “Altý Gün Savaþý“ olarak isimlendirilecek büyük bir savaþ yaþanýr.
Bu savaþla birlikte Mýsýr Hava Kuvvetleri Ýsrail tarafýndan tamamen imha edilir.
28 Eylül 1970 günü Nâsýr ölür ve devlet baþkaný olarak yerine parti hiyerarþisi gereði yardýmcýsý Enver Sedat getirilir.
Askerî harcamalar devasa büyümüþ, nüfus hýzla artmýþ, halkýn geçim düzeyi yaþanan savaþ ve adaletsiz gelir daðýlýmlarýyla iyiden iyiye bozulmuþtur. Kýsacasý, Enver Sedat devlet baþkanlýðýna geçtiðinde Nâsýr’ dan çok aðýr bir miras devralmýþtýr.
Enver Sedat iþe baþlar baþlamaz, ülkede Genel Af ilân eder. Bu af iþe birlikte binlerce Müslüman Kardeþler lider ve taraftarý da özgürlüklerine kavuþurlar.
Sedat, ülkesini Sovyetler Birliði etki alanýndan çýkararak ABD’ ye yanaþýr .
17 Nisan 1971’ de Mýsýr-Suriye ve Libya’ nýn bir araya gelmesi ile kurulan Arap Cumhuriyetleri Birliði 6 Ekim 1973’ te Ýsrail’ e saldýrdý ve geçici bir zafer kazandýlarsa da, daha sonra izlediði strateji sebebiyle bölgede dengenin Ýsrail lehine kuvvet bulmasýna sebep olur.
17 Eylül 1978 günü Camp David’ de Ýsrail ile imzaladýðý barýþ sözleþmesi ve bunun sonrasýnda 26 Mart 1979’ da Washington’ da nihai bir barýþ anlaþmasýna attýðý imza sebebiyle Arap halklarý, özellikle de Filistinliler nezdinde þiddetli tepkilere muhatap olur ve Ýsrail lehine bir statükonun oluþmasýna yardým eder. Onun bu eylemleri sonucu Mýsýr’ ýn Arap Dünyasý nezdindeki liderliðini iyiden iyiye tartýþýlýr hale getirir.
Enver Sedat, 6 Ekim 1981’ de yapýlan askeri geçit töreninde bir yüzbaþý tarafýndan gerçekleþtirilen suikast ile öldürülür. Yerine, onun altý senedir yardýmcýlýðýný yapan Hüsnü Mübarek devlet baþkanlýðý görevine getirilir. Enver Sedat suikastýna katýldýklarý iddiasýyla ülkede 5000 civarýnda insan tutuklanaran cezaevlerine konur.
Hüsnü Mübarek, baþkanlýðý yýllarýnda selefi Sedat’ ýn ülke içi ve dýþýndaki politikalarýný daha da katý bir þekilde devam ettirecektir.
1985 yýlý Þubat ayýnda aldýklarý ücretten memnun olmayan polisler ayaklanýr. Bu ayaklanma 107 kiþinin öldürülmesiyle kanlý bir þekilde bastýrýlýr.
12 Nisan 2008’ de, tam 31 yýl önceki “ Ekmek isyaný “ ayný gerekçelerle yeniden yaþanacaktýr.
Tahýl ihtiyacýnýn çoðunu dýþalým ile karþýlayan 84 milyon nüfuslu Mýsýr’ da , un sýkýntýsý sebebiyle halkýn Þubat 2008’ den bu yana kuyruklarda ekmek almak için bekliyordu.
Bu kuyruklarda en az 11 kiþinin öldüðünü öne süren Mýsýr halký yönetime yine isyan ediyordu. Bu isyanda halk ile polis arasýnda çýkan çatýþmada 2 kiþi ölüyor ve 100’ den fazla kiþi yaralanýyordu.
Mübarek, daha isyanýn ilk günlerinde bir daha aday olmayacaðýný, ancak yeni döneme geçiþ için Eylül ayýna kadar süre istemesine raðmen Mýsýr halký bunu kabul etmiyor ve gidene kadar sokaklardan çekilmeyeceðini söylüyor.
Her ne kadar ABD onun gitmesini istiyorsa da, bölgede himaye ettiði Ýsrail’ in güvenliði açýsýndan, eski yönetim anlayýþýný sürdürecek, özellikle Mýsýr’ ýn Ýsrail ile müttefikliðini sürdürecek yeni bir yüzün Devlet Baþkanlýðýna getirilmesini ve onun paralelinde bir hükümet kurulmasýný gerektirecek siyasi manevralara giriþiyor.
ABD, onun Ortadoðu’ daki görüntüsü Ýsrail ve AB ülkelerinin bugün en büyük korkularý, Müslüman Kardeþler zihniyetini taþýyan bir yönetimin, kendi çýkarlarýný nasýl hasâra uðratacaðýný gayet iyi bilmektedirler.
Hatta Mübarek, isyanýn baþladýðý günlerde Mýsýr halkýna :
“ Beni istemediðinizi söylüyorsunuz, ancak ben gidersem benim yerime Müslüman Kardeþler’ in geleceðini biliyormusunuz ? “
sözleri, bu korkunun en belirgin göstergesidir.
Nüfusunun yüzde 20 ’sinin günde 2 dolar’ ýn altýnda bir gelirle yaþamaya çalýþtýðý, gýda kuyruklarýnýn günden güne arttýðý, 10 Milyon kiþinin “ mezar ev “ olarak isimlendirildiði izbelerde yaþayan Mýsýr’ da artýk cin þiþeden çýkmýþ durumda. Halk kararlý bir þekilde Hüsnü Mübârek’ e yeter artýk, çek-git diyor.
Mýsýr’ daki isyan hareketin en ana damarýný teþkil eden Müslüman Kardeþler 2005 yýlýnda yapýlan Genel Seçim’ de parlamentoya 88 kiþi gönderirken, geçtiðimiz yýlki seçimlerin ikinci turunda yaptýðý seçim boykotu, herhalde gelecek olanbu günleri sezmesinden kaynaklanýyordu.
Nitekim bu gün Tahrir Meydaný’ ndaki kitleleri hareketlendiren ve sayýsal olarak bu isyanýn aðýrlýk merkezini, liderleri ortada gözükmeseler de Müslman Kardeþler’ in yaptýðý biliniyor.
Bugünkü politikalarý da Hüsnü Mübarek gitmeden, bu konudaki siyasi tavýrlarýný ortaya koymayacaklarýný söylüyorlar. Bu tutumlarýný da gerek ülke, gerekse dünya kamuoyuna yeni bir Ýran imajý vermemek açýsýndan yaptýklarý ortada.
Netice itibariyle, istese de istemese de Hüsnü Mübârek’ in günleri sayýlý. Devlet Baþkanlýðý sýfatý kalmayýp, üstelik bir de “ hain “ sýfatý tescil edildiðinde, Mýsýr’ da kurulacak koalisyonun en kuvvetli kýsmýný Müslüman Kardeþler teþkil edecektir.
http://ferahnak.wordpress.com/2011/02/05/misir%e2%80%99-daki-halk-isyaninin-gecmisi-bu-gunu-ve-geleceginde-%e2%80%9c-musluman-kardesler-%e2%80%9c-in-yeri/