Ýmkaným olsaydý bir kafe açardým. Kafenin adýný da "Telmih Kafe" koyardým.

Kafeyi küçük paravanlarla bölerdim ve her bölmeyi okuduðum çeþitli kitaplarda olduðu gibi dekore ederdim ve bu dekorlarý sýk sýk deðiþtirirdim.

Kafede vereceðim yiyecek/içecekleri isimlendirirdim.

Mesela adaçayý deðil de bilgelik çayý...

Bazen de çeþitli kendime özgü þeyler yapýp onlara farklý adlar koyardým.

Mesela tarçýnlý muzlu süt yapýp güç iksiri diye satardým.

Karýþýk bir bitki çayý hazýrlar ve Yaþarkemal Çayý derdim.

Salepe semendersuyu derdimm mesela...

Bir de spariþ verilen çaylarýn tabakla bardaklarýnýn arasýna kitaplardan alýntýlar ya da þiirlerden bir veya birkaç mýsra yazýlmýþ olan küçük kaðýtlar sýkýþtýrýlarak servis edilmesini saðlardým.

Kafede isteyen frp, isteyen tabu, isteyen satranç isteyen monopol oynardý. Garsonlarý da dekorlara uygun giydirirdim. Her paravanýn bir garsonu olurdu.

Peçeteliklere yapýþtýrýlan panellere basýlan düðmelere göre çaðrýlan garson paravanýna giderdi.

Hatta eðer ses yalýtýmýný saðlayabilirsem paravanlarda dekorlara göre müzikler çalýnýrdý. Bu arada paravanlar dar ve týkýþ týkýþ olmazdý. Birkaç masalýk paravanlar olurdu. En çok üç masanýn sýðacaðý yerler...

Terasý da olurdu kafenin. Sigara içenler için ayrý bir paravan olurdu ama terasta.

Terasý da çeþitli paravanlarla bölerdim ve terasa çeþitli heykeller koyardým...

Kafede çeþitli imza günleri ve yarýþmalar düzenlerdim. Bu günler için paravansýz ortak bir yeri de olurdu kafenin.

Birkaç katlýk bir yer olurdu kafenin binasý. Ýki ya da üç.

Mikrofonsuz, canlý müzik de çalýnýrdý kafede. Onun için de bir yer olurdu.

Ýçki içilecek bir yer de olurdu. Ama küçük bir yer yapardým orayý ve paravanlarýn bulunduðu yerden ayrý bir katta olurdu.

Bir de kütüphanesi olurdu kafenin. Ama kitaplarý ödünç vermezdim. Sadece kafede okunmalarý için...

Keþke bunu yapacak kadar imkana sahip olabilseydim.