Kara soluklu bir düþe döndü hayat. Suskunca akýp giden zaman ve düþünceler içinde kalan yorgun bir bedenden geriye kalan yanaklardan tane tane süzülen gözyaþlarýndan öte bir þey deðildi. Yýllarýn yükünü taþýyordu omuzlarýnda. Yüreðindeki derin sýzý onu benliðinden uzaklara götürmüþtü. Savruluyordu bir yaprak misali oradan oraya umarsýzca ve umutsuz ve inançlara küskün. Bir kadehin içine hapsolmuþtu yaþamý ve hayatýný aydýnlatan tek olgu onun ömründen gün çalan sigarasýnýn korundan baþka bir þey deðildi. Yüzündeki masum gülümseme ve yüreðindeki çocukluk artýk karanlýklara teslim olmuþtu. Artýk aynaya bile bakmaktan usanýyordu. O geçmiþte kalan o acýmadan öldürülen adamý arýyordu aynada gözleri. Acýmadan bir çýrpýda hançerlemiþlerdi çocuk yüreðinden o gülen yüzü. Oysa çocuk masumluðunda sevmiþti hayatý. Çocukçaydý aþklarý, çocukçaydý bir insana güveni ve kadýn erkek yoktu yüreðinde insandý iþte karþýsýndaki beden insan. Ama onun gözüyle bakamadýlar hayata, onun güvendiði kadar güvenilir olmadý çevresindekiler. Ýnatla tutunmaya çalýþsa da sevdasýna, arkadaþýna her þeyden öte bir insana kala kalmýþtý ortada yalnýzlýða tutunarak. Ve yaþadýklarýný nereden bileceklerdi o insan olan insan gibi insanlar. Onu hayvanlýkla suçlayan temiz yürekli bu dünyanýn yegâne sahipleri.

Hep suçladýlar onu. Bir oyuncaðýn tekerini çýkaran masum bir çocuk gibi büktü boynunu. Öfkelendi, kýzdý, baðýrdý çaðýrdý ama çocukça geldi geçti. Öfkesini sorumlu tuttu kimileri, kimileri ise tercihlerini kimileri ise bir insana çok güvenmesine baðladý bu durumu. Ama o buydu iþte. Kimseyi hatta en sevmediði bir insaný bile aman dediði zaman yarý yolda býrakmayacak kadar yufka bir yüreði vardý. Ne kadar kýzsa da birine küsse de, kýrýlsa da yolda düþtüðünü gördüðünde gidip tekme atacaðým diye düþünmedi hiç, hep kolundan tutup kaldýrmayý seçti. Yalaný sokmadý hayatýna, riyayý sokmadý tanrýyla o denli kavgalý olsa da zinayý düþlemedi düþünmedi hiç. Kadýna bir gecesini dolduran cariye olarak görmedi. Kadýnýn yüzüne baktý, o onur kokan kadýnlýk onurunun aydýnlattýðý yüze. Çünkü bildiði tek þey oydu. Ýnsanoðluydu onun için çevresindekiler insan. Yoktu o çocuk yüreðinde bir gram kirlenmiþlik. Ve kadýn gördüðü de yüreðini doldurmalýydý, nefesini kesmeliydi düþündüðü zamanlarda ve yaþamalýydý o kadýný her adýmda her nefeste. Masumca sevmeliydi bir kadýný çýplak deðil Anadolu motifleriyle giyinik tertemiz sevmeliydi. Onurluca ve saf ve yalansýz ve çýkarsýz öylesine. Beklentilerden uzak olmalýydý sevdasý ve sevdiðinin her halini sevmeliydi. Ve sevdi de. Çocukça ve öylece bir tatlý tebessümün yürek dolduran sýcaklýðýn da. Ama, amalarla doldu hayatý dipsiz bir kuyunun içine düþmüþçesine savruluyordu yüreði ve bedeni artýk taþýyamýyordu bu yükü ve nefessiz kalýyordu.

Nefessiz kalmak. Bilir misiniz? Gözleriniz bir anda doldu mu ve göðüs kafesinizin sanki yavaþ yavaþ vakumlandýðýný hissettiniz mi durup dururken? Öylece size bakan gözlerden kaçmak istediniz mi arkanýza bile bakmadan. Ve derince sahte bir gülücük savurdunuz mu hayatýn orta yerine? Ve o hayatýn orta yerinde var olmaktan sýkýlýp ömrünüzden sizin olan zamanlarýnýzý çalsýn diye paket paket sigarayla avuttunuz mu kendinizi? Öylece anlamsýzca susup gözleriniz takýldý mý karlý bir daðýn enginine? Sessizce dakikalarca hayattan kopup o daðlarla buluþmak istediniz mi? Boþ bir arazide ellerinizi havaya kaldýrýp o yüce yaradan ile kavga ettiniz mi baðýra çaðýra? Yaþadýðýnýz kötülüklere aldýrmadan hep iyiyi düþünerek sevdiðinizi söylediniz mi defalarca kendinize? Gözünüz saatte akþamýn olmasýný beklediniz mi daha sabahýn ilk ýþýklarýnda? Karanlýðý bile özler oldunuz mu hiç? Gözyaþlarýnýzý saklamak için. Kaçtýnýz mý hiç çevrenizde akan yaþamdan, yaþamaktan kaçtýnýz mý hiç? Sizi siz yapan deðerleri sizden koparmaya çalýþanlara dik durup benliðinizle yüreðinizin arasýnda savrulmak ve sonra yüreðe kesilen idam cezasýnýn celladý olmak ne demek bilir misiniz? Yüreðinizi dolduran bir sevdanýn yok yere kaçmasý sizden ve korkularýn altýnda bir sevdayý ölüme terk etmenin çaresizliðini yaþadýnýz mý? Her nefeste yarýnlara dair kurduðunuz bir hayatýn ortasýnda yapayalnýz kalakalmak ne demek bilir misiniz siz? Yaþadýðýnýz dört duvarý umutlarla süslediniz mi? Hayallerle doldurduðunuz oldu mu o duvarlarý ve sonrada rengârenk hayallerden geriye zifiri karanlýklar içinde boðuldunuz mu? Her gün ama her gün yaþadýðýnýz evin kapýsýný açarken hayallere dalýp yüzünüz güldü mü delice? Yüreðiniz yaþanmamýþ yarýnlarý özledi mi hiç? Ve o bom boþ evi bir anda hayallerde doldurdunuz mu? O bom boþ ev….

Siz yýllarca bom boþ bir eve iþ yorgunluðuyla girmek nedir bilir misiniz? Yorgunluðunuzu paylaþacak bir nefesi o boþ duvarlarda delice aramak ve çaresizce bir sigara yakýp bir kadehin içindeki tanrýnýn yasaklý þerbetiyle avunmak nedir bilir misirniz? Yüreðinizin acýlarýný o bom boþ duvarlarla paylaþýp sessiz sessiz aðlamanýn sýzýsýný yaþadýnýz mý? Ve sonra o duvarlarý rengarenk umutlarla ve sarsýlmaz inançlarla süsleyip o eve girmeyi o evde delice yarýnlara dair bir þeyler yapmayý ve telefonun öbür ucundan gelen bir sese sarýlýp o duvarlara o sesle can katmak nedir bilir misiniz? Sese sarýlmak nedir hiç düþündünüz mü? Geceleri gözlerinizi bir kokuya sarýlýp kapadýnýz mý derin bir masumlukla. Ve siz her sabah bir sesin yüreðinize deðmesini delice beklediniz mi? O sesle kýrýlýp o sesle canlandý mý dünyanýz? Siz bir sesi sessizce yaþadýnýz mý? Bir anda koptu mu hiç o ses sizden? Hiçbir sesi özlediniz mi siz? O duvarlarýný hayallerle rengarenk boyadýðýnýz evin kapýsýndan içeri girmemek için sokaklarý adýmladýnýz mý saatlerce anlamsýz? Ve anahtarý çevirince hayat dolu o ev bir anda ölümün kokusunu sundu mu size? Sanki bir mezarlýða girercesine. Öylece bir köþede sabahlara kadar anlamsýzca baktýnýz mý bomboþ bir duvara? Sabahlarý gözyaþlarýnýzla yýkadýnýz mý yüzünüzü? Her an her dakika kendinizi suçladýnýz mý? Kesildi mi nefesiniz bir anda? Delice yaþamak isterken Azrail denilen emekçi yoldaþý aradý mý gözleriniz karanlýk bir odada? Kimi zaman acizlikten kimi zaman yorgunluktan kimi zaman ise basiretsizlikten gelir Azrail akla.. Sizin aklýnýza bir baþka hayatý daha zehirlememek için düþtü mü hiç? Yok öle acizlik, yok basiretsizlik sadece kýsacýk yaþamýn omuzlardan atýlamayan derin yorgunluðu yüreðinizi kanattý mý? Hiç yaptýðýnýz iyilikten, insanlýktan utandýnýz mý? Nedenler içinde yüreðiniz kanadý mý? Sadece sevdaya dair deðil hayata dair aðladýnýz mý hiç? Bir telefonun karanlýk ekranýna saatlerle baktýnýz mý aydýnlanacak diye? Ve bir telefonun ekranýnýn aydýnlanmasýyla dünyanýzýn aydýnlanacaðýna inandýnýz mý çocukça? Sanki saklambaç oynar gibi gizlendiði yerden çýkmasýný beklediniz mi günlerce?

Evet yaþadýysanýz bilirsiniz? Ama ya yaþamadýysanýz? Yalnýzlýk nedir? Boþ duvarlarla konuþmak, bazen karanlýk bir odada saatlerce bir köþede düþünmek, giriþ kapýsýnýn çalmasýný delice beklemek yada bir telefonun çalmasýný göz yaþlarýyla beklemek sese sarýlmayý beklemek. Ýþte çýkarsýzca beklemek, iþte diyorlar ya öylesine masumca ve çocukça sevmek. Tüm sistemin çýkarlarýndan çýplaklýðýndan uzak ve insan kalarak yaþamak. Yaþamak alabildiðine doluca ve yaþamak onurluca ve yalansýz ve riyasýz. Ve yürekte sevdayý besleyerek ve o yürekteki sevdaya leke sürmeyerek.

Siz nereden bileceksiniz bunlarý yaþayan bir yüreðin kýrgýnlýðýný? Siz nereden bileceksiniz bu yüreðin sahibi olan yüzün donuk gülümseyiþini. Siz nereden bileceksiniz duvarlara yapýþmýþ hayallerle dolu bir evde yaþamanýn yürek burkan yanýný? Siz nereden bileceksiniz yarýnlarýn aydýnlýðýnda bir anda karanlýklarla buluþmayý. Siz nereden bileceksiniz gözyaþlarýmýn rengini. Satýlmýþlýklar günlük çýkarlar içinde yaþayanlara sesleniyorum. Aþký gecelik bonservis olarak gören, beyinlerindeki çýplaklýðý Allah inancýyla örtmeye çalýþan ve insan taklidi yapmaya çalýþan ama yüreklerinde bir nebze insanlýk kalmayan aðýzlarýnýn ölçüsünü kaçýran insanlarýn temiz mutluluklarýný dedikodularýyla çalan ve inandýklarý tanrýnýn arkasýna saklanýp sevda dolu bir yüreðe dil uzatan, sevdayý kýskanan sevilmeyi kýskanan ve gülen iki yüzü aðlatan o sistemin çýkar kokan yaratýklarýna sesleniyorum. Sistemin kirini atýn artýk üzerinizden ve o beyinlerinizdeki çýplaklýðý giydirin artýk. Aynada kendini bulunmaz hint kumaþý sananlar ve güzelliklerine aldananlar Veysel'i düþünün "Güzelliðin on para etmez" der. Ýnsanlarýn size olan bakýþlarýnýn sarhoþluðuna kapýlanlar bakýn bir çevrenize o gözlerin arkasýndaki çirkinlikleri görün önce. Güzeller güzeli olmak neye yarar? Size ne güzellikle bakarlar hayatlarýnýn hangi noktasýnda size güzel derler hiç düþündünüz mü? Sistemin kirli yumaðý içinde sadece yatak odasýný dolduran güzellikle koca bir ömrü dolduran güzellik deðiþilir mi sizce? Hiç düþündünüz mü size bakan insanlar sizi haytalarýnýn hangi noktasýnda görüyorlar? Sorgulayýn bu kirli sistem içimde insan kýlýðýna girmiþ bunca hayvan arasýnda tatlý dili yýlanlarýn zehirlerine aldanmayýn. Ama dediðim gibi siz nereden bileceksiniz? Siz sevdayý siz hayatýn her noktasýnda delice sevilmeyi siz sevdanýn güzelliðini siz hayallerin masumluðunu umutlarýn aydýnlýðýný ve inancýn kutsallýðýný nereden bileceksiniz? Siz aðlamayý acillik olarak görenler, siz gücün yanýnda sevdanýn karþýsýnda olanlar. Siz yüreklerinizde yaþayamadýðýnýz sevdayý kýskananlar. Siz çýplaklýklarýnýzla sevda yaþadýðýný sananlar. Siz sese sarýlmak bir sesle yaþamak nedir nereden bileceksiniz? Siz bir kokuya masumca sarýlarak uyumak nedir nereden bileceksiniz. Siz o masumluðu o saflýðý o temizliði ve siz Anadolu'mu o Anadolu'mun motiflerini o motiflere iþlenmiþ sevdayý nereden bileceksiniz? Sizin tek bildiðiniz bacak aralarýnýzdan yayýlan iðrenç günah kokusuna bakmadan sevdalarý kirletmekten öteye gitmiyor. Siz siz var ya siz… Bu sistemin çýplak aþýklarý siz Ferhat'ý siz Þirin'i, siz Aslý'yý Kerem'i siz Tahir ile Zühre'yi nereden bileceksiniz?

Yeter evet yeter… Dönün bakýn artýk kendinize. Yüreðimi yargýlamadan önce sevdamý yargýlamadan önce benim inandýðým Tengri'yi yargýlamadan önce kendi inançlarýnýza bakýn. Önce arýnýn gelmesin o pis koku lanet olasý yerlerinizden. Sabah akþam secde edip sonra tüm çýplaklýðýnýzla yaþamayýn artýk bu dünyada kirletmeyin artýk sevdalarý. Ve bu lanet olasý yaratýklarýn kirlettiði güzel temiz yürekli insanlar sizde unutmayýn her insanýn hayatýnda olmasýný istediði biri olabilirsiniz ama hayatýnýn hangi noktasýnda sizi istediðini de dikkat edin.

Bilemezsiniz? Bilmezsiniz…. Nereden bileceksiniz... Aslýnda siz biliyorsunuz affola bu dünyanýn güzel alýmlý ve yakýþýklý sahipleri bizler nereden bilelim… Asýl siz biliyorsunuz…. Aslýnda bildiðinizi zannediyorsunuz….


www.hamzaekiz.com