Karanlýðýn gölgelediði mistik bir havanýn doldurduðu bir odadayým. Gözlerim kapalý, nargilemin fokurdamasý hoþuma gidiyor, içime garip bir huzur doluyor, aðzýmdan çýkan dumanlar odaya dolarken hafifçe baþýmý arkaya doðru itip gözlerimi aniden açýyorum.

Bir þey düþtü sanki. Ses önce tok sonra bir çatýrdama þeklinde geldi gibi.

Yanýmda ayakkabý tamircisi Hatçe ana var, iþine dalmýþ durumda. Atadan gelen çalýþkanlýkla iþini titizlikle yapýyor. Kýrýþmýþ yüzüne yýllarýn býraktýðý tecrübe yansýmýþ, yazmasýnýn altýnda alnýna düþmüþ birkaç kýnalý saç teli içeri sýzan rüzgar sayesinde oynayýp duruyor. Göz çukurlarýnda iki parlak elmas var sanki. Böyle bir çalýþma azmini, hayata baðlýlýðý en son nerede görmüþtüm, bilmiyorum.

Kafamý hafifçe cama doðru çeviriyorum, buðulanmýþ camdan dükkânýn önünde toplanan kalabalýðý seçmeye çalýþýyorum.

Sanýrým bir olay oldu, biri yukarýdan düþtü ya da atýldý, içgüdülerim öyle söylüyor.

Bu sýradan bir olay deðil..

Baþýmý güçlü bir þekilde saða ve sola doðru çeviriyorum, boynumdan bir çýtýrtý gelene kadar yükleniyorum, nargilemden bir yudum daha alýyorum, dumaný aðzýmda bir kez çevirip sonra dýþarý salýyorum. Öyle rahatlamýþým ki yerimden kalkmak zor geliyor, kendimi zorluyorum. Hatçe Ana diyorum, “ yerimi kimseye verme, dönerim birazdan.” diye ekliyorum.

Kapýya yöneliyorum, nemlenmiþ kapý koluna dokunmamla kapý aralanýveriyor.

Dýþarýdan ölü kokusu rüzgarla birlikte burnuma çarpýyor, bu koku sýradan bir koku deðil, ölü bir kadýn kokusu. Bu kokuda baþka þeylerde var, hafif bir biberiye kokusu alýyorum, yanýnda lavanta ve ekmek..

Kalabalýða doðru yöneliyorum, bir çember çizmiþler, korku dolu ve meraklý bakýþlar arasýnda çemberi yarýyorum. Bir genç kýz bu, evet genç bir kýz.

Saçlarý daðýlmýþ bir halde yerde yatýyor, mavi tel bir toka kulaðýnýn arkasýna düþmüþ, henüz yýkanmýþ saçlarýnýn altýna kan yuvalanýyor, gözleri kapalý ama her an açar gibi duruyor, kalem kaþlý.

Uzun bir elbise giymiþ ama bu elbise de garip bir durum var, sað omzunda dikiþ yerinden bir sökülme izi görünüyor, bir ayaðý içeri doðru kývrýlmýþ, kollarý iki yana düþmüþ, yüzünde tuhaf bir acý..

Cankurtaran geliyor, sesi rahatsýz edici..

Çember geniþliyor. Saðlýk ve güvenlik görevlileri kalabalýðý uzaklaþtýrýyor, kadýn artýk onlarýn ellerinde, ama bir þey yapamazlar çünkü kadýn daha düþmeden önce ölmüþ, bunu biliyorum.

Ölüye en yakýn benim artýk, genç bir polis beni uzaklaþtýrmaya çalýþýyor, gencin yüzüne bakýp cüzdanýmý çýkarýyorum, selam verip geri çekiliyor aniden..