Hasret oldum bu gece... beklemekteyim..
Gözlerim boþluða bakar olmuþ sebebini bilmemekteyim..
Bir gizem var belli, nedense çözememekteyim..
Dalga sesi kulaðýmda,
Deniz kokusu burnumda..
Ben o gizemli mavimi özlemekteyim...
Ben o gizemli maviyi beklemekteyim…

Sabah olmadan çýk gel
Güneþin parlaklýðýna kanmadan gel
Gecenin hüznü sarmýþken
Hüzünlere dalmýþ boðulurken gel…
Birazdan odama girecek adam ýþýklarý yakmadan
Iþýklarý yakýp yataðýma girmeden gel…

Gel kurtar beni boðulduðum hüzün denizlerinden
Ciðerlerim hüzün dolup nefesim kesilmeden
Bedenim hala sýcakken
Kalbim hala atarken,
Hüzünler kalbimi sarýp sýkýþtýrmadan
Gel artýk ansýzýn
Gel artýk çat kapý birden
Kapýdan deðil… ördüðüm hüzün duvarlarýný yýkarak
Al götür beni hüzünlü evimin hüzünlü bahçesinden koþarak
Bahçenin hüzün duvarlarýndan atlayarak
Al götür beni bu gece bitmeden
Kurduðum hayaller soðuk bir elle yýkýlmadan
Gördüðüm rüyadan nemli bir nefesle uyanmadan
Al götür beni benden uzak, sana yakýn limanlardan… kumsallarýna.