1915...Çanakkale simalarý,daha önce görülmemiþ bir direniþe þahitlik etmiþtir.Ve Çanakkale,tarihe geçecek bir þehir olacaðýný bildiðinden mi bilmem 18 Mart günü her zamankinden daha dinçti ve gülümsüyordu denizin berraklýðýna.Nitekim o hunhar savaþýn etkisinden kurtulunca gülümsemeye devam etmiþtir.
18 Mart günü envai nidalarla ses çümbüþü ayyuka çýkmýþtý.Kimi Allah Allah nidalarýyla,kimileri...En güzeli de þüphesiz:Çanakkale geçilmez!...
Ýngilizler,Çanakkale'yi bir "son" olarak görüyorlardý:Osmanlý'nýn sonu,Anadolu'nun sonu...Bilmiyorlardý ki Osmanlý ruhunun yeniden canlanýp kendilerine bir "tarih"dersi vereceðini.Çanakkale bir son deðildi bir milad idi bizim için:bir direniþin,imkansýzlýðýnimkana döndüðü zaferin miladýydý.Türk'ün içinde uyuyan aslaný þana kaldýrdýðý,Avrupalýlarýn "hasta adam" olarak gördükleri Osmanlý'nýn toparlanmaya baþladýðýnýn emaresiydi Çanakkale.
Çanakkale,birlik ve beraberliðin abidesiydi.Mekteplisi,mülkiyelisi;genci,yaþlýsý..Hepsi ayný idealin peþindeydi.Türk'ün bir karýþ topraðýnýn dahi düþman eline geçmemesi...Nitekim baþardýlar da.
1.Dünya Savaþý epey yormuþtu halký,askeri.Yorgun düþen Türk askeri,halký üzerlerindeki kara bulutlarý Çanakkale eteklerinde ,düþmana;kurþun yaðarcasýna silkeledi.Tarihin ender gördüðü direniþlerden biriydi Çanakkale.Düþman amansýz direniþ karþýsýnda ve Türklerin düðüne gidercesine ölüme koþmalarýný hayretler içinde izlemiþtir.Belki anlamadýlar,Türkleri deli olarak gördüler.Anlamamalarý normaldi.Birçoklarý vatan-millet bilincine sahip deðildi ve bir kýsmý da paralý askerdi yani içtenlik,inanmýþlýk yoktu.Bu iþ gönül iþiydi,bu iþ inanmakla olurdu.Her þey para,çýkar vs. deðildi ki..Çanakkale aslanlarý bu gerçeði tüm dünyaya bir kez daha kanýtladý(bir kez diyorum daha önceleri de Avrupalýlar bizden çok ders almýþtýr!)
Kýsacasý Çanakkale tarih içinde tarihtir.Anlamak isteyene nice ders verir.Yeter ki bizler biraz zahmet edip de tarihimizi okuyalým,anlayalým,yaþayalým...
Son söz:Allah sizden razý olsun,ruhunuz þad olsun bu miladýn baþ aktörleri!