Mevsim rüzgarlarý esiyor
Akýp gidiyor saçlarýnýn arasýndan
Düþüncelerin gibi
Ve dudaklarýnda bir enkazý taþýyorsun
Bilmeden...

Az önce
Bir çocuk gülümsedi geçti yanýndan
Farkýna varmadýn
Uzaklarda açan bir çiçek gibiydi
Bilmiyor musun sivrisinekler gibi
Kanýný emiyor hayat hiçbir þeyi sevemeyenlerin

Sevenlerdensin ama
Göðüsünde kavuþturduðun kollarýn gibi
Gönlünü çepeçevre sarmýþ ayaz
Açmaya da korkuyorsun
Biliyorum...

Oysa sen bir papatyanýn kokusundan
Bir dünya da çizebilirsin.
Ya da bir düþünce evreninde de
Kaybolabilirsin

Yapabileceðini biliyorum
Bir bakýþtan ya da bir sözden
Baþlayabilirsin herþeye yeniden
Baþlayabilirsin ama ne var ki
Sen istersen...