Her üþüdüðümde seni özledim
Nedense hiç ýsýnamadým, yokluðunada alýþamadým
Her gün biraz daha özledim
Ellerim ellerini özledi
Gözlerim gözlerini
En çokta gülümsemeni
Gülümsemenle birlikte içimi ýsýtan hisleri
Saçma sapan hayallerini bile özledim
Gülerek delisin deðiþini bile

Durup dururken özledim
Gecenin bir yarýsý özledim
Sabahýn köründe bile özledim
Ama en çok üþüdüðümde özledim
Þimdi içerisi sýcak diye özleyemedim
Birazdan baþlayacak özlemim
Çatýdan sarkan yarým metre buzlar var bu gece
Dýþarýsý buz gibi, ölüm sessizliðiyle birlikte ölüm soðuðu
Pencereyi açýp, yataðýma uzandým
Belki sende seyrediyorsundur yeni çýkan dolun ayý
Belki sende bekliyorsundur kayacak bir yýldýzla birlikte bir dilek tutmayý
Böyle üþüdüðüm gecelerin birinde ilk dileðimdi
Sende üþü benim gibi
Bir baþka geceki dileðimdi
Sende özle benim gibi
Bu geceki dileðimdi kavuþmak
Bir yýldýz kaymadan kapandý gözlerim ellerim titreyerek
Ýçimin titremesi sanarak bedenimin titremesini
Bir yýldýz kaymadan durdu kalbim ruhum cançekiþere