Otele varana dek tek bir þey düþünüyorum, Amelie'nin söyledikleri. Elimi kýpýrdatacak halim yok. Sadece uyumak istiyorum, uyandýðýmda eksik olan herþeyi tamamlamýþ olmak...
Otele gidiyoruz, kendimi hemen yataða atýyorum. Defne yanýma gelip neler olduðunu soruyor, bir þey yok diyorum. Defne de yatýyor. Yorgunum ama uyuyamýyorum, gözlerim kapanmýyor. Ýçimde deðiþik bir duygu var, kendime dahi anlatamýyorum. Sadece yatýp boþ boþ tavaný izleyerek bir kaç saat geçiriyorum. Saat 12'yi çeyrek geçiyor.
Hýzla yataktan kalkýyorum, dolabý açýp gece elbiselerime bakýyorum. Kaan'ýn yýldönümümüz için aldýðý kýyafeti farkediyorum. Siyah, saten, göðüs ve bacak dekoltesi olan, þort kýsmý saten ve dantel iþlemeli, tek omzu açýk bir kýyafet. Giyiyorum, ardýndan ayakkabý kutularýmýn içinden bileklere doðru dantel iþlemeli, siyah rugan ayakkabýlarýmý çýkarýyorum. Banyoya gidip saçlarýmý açýyorum, dalgalarýný belli etmek için ellerimle kabartýyorum, her bir saç telim omuzlarýma dökülüyor, dans ediyor sanki. Nar çiçeði renginde bir ruj ve göz kalemi sürüyorum. Parfüm sýkýyorum ve küçük siyah çantamýn içine telefonumu ve cüzdanýmý koyuyorum. Defne'nin baþucuna gidip uyuyup uyumadýðýný kontrol ediyorum, ardýndan ona küçük bir not býrakýyorum.

Tatlým, uyuyamadým ve ne yapacaðýmý bilemedim. Seni uyandýrmakta istemedim. Dýþarý çýkýyorum. Beni merak etme.
Beren.

Otel kapýsýnýn önündeki taksiye binip beni güzel bir mekana götürmesini istiyorum. Kýrmýzý kapýlý bir yerin önünde indiriyor beni, içeri giriyorum. Tahmin ettiðimden farklý bir yer. Kalabalýk, gürültülü ve alkol kokuyor. Barmenin önündeki bar taburelerinden birine oturuyorum, kaþlarýný kaldýrýp bakýyor. Yeterince Fransýzca bilmediðim için olarak bana sert bir içki vermesini söylüyorum. Bir kaç içkiyi karýþtýrýp önüme koyuyor ve gülümsüyor. Gülümseyerek karþýlýk veriyorum, içkiyi kafama dikiyorum. Parmaðýyla boþ bardaðý gösteriyor, bir tane daha istiyorum. Onu da içiyorum, bir tane daha. Ve bir tane daha. Ýçmeye devam ediyorum, barmen yanýma yaklaþýp kulaðýma bir þey söylüyor; "Buralarda senin gibi bir kadýn görmedim uzun zamandýr. Burasý romantik bir þehir, sen hýrçýnsýn..." Kahkaha atýyorum ve kulaðýna yaklaþýp saçma sapan bir Ýngilizce ile cevap vermeye çalýþýyorum, "Ben n deðilim, hayatýn 'hýrçýn olmak zorunda býraktýklarý' ndaným..." Gülüyor. Nereden geldiðimi soruyor. Türkiye diyorum, kaþlarýný kaldýrýp þaþkýn bir ifadeyle yüzüme bakýyor. "Ne var?" diyorum, "Hiçbir þey... Þaþýrdým sadece, çünkü Türk olduðunu aklýmdan geçirmiþtim." diyor. Gülüyorum, "Nerden tahmin ettin Türk olduðumu?" Kahkaha atýyor ve bir içki daha uzatýyor, "Türkler bazen sert görünürler, iyi içerler ve cana yakýndýrlar. Senin gibi..." diyor. Cevap vermiyorum, içkiyi ona doðru uzatýp þerefe diyorum, gülüp eline bir bira alýyor. Þerefe...
Mekn kapanana kadar onunla orada içki içiyorum, benim için bir kaç Türkçe þarký çalýyor. Ardýndan birlikte çýkýp arabasýna biniyoruz. Ona Eiffel kulesine gidip gidemeyeceðimizi soruyorum. Eiffel kulesinin çok güzel göründüðü bir tepeye çýkýyoruz. Güneþ az sonra doðacak... Yüzüme bakýp adýmý soruyor. Beren diyorum ve bende onunkini soruyorum, gülümseyerek cevap veriyor; "Ýsmim, Carlino."