Mahir Çayan, Deniz Gezmiþ gibi Türk solunun efsanelerinin hayat hikâyelerini okudunuz mu? Ölülerin arkasýndan kötü konuþulmaz ama… amasý var. Kendilerini yönetemeyen o gençlerin ülkeyi yönetme hevesleri karþýsýnda gülmeden durabilmek mümkün mü? Burada bir sürü þey yazabilirim. Deniz Gezmiþ'in çift dikiþ talebe düzeyinde olan zekâsýndan baþlar, 26 yaþýnda ölen Mahir'in lisede etkilendiði öðretmeni yüzünden milliyetçi cephede yer almasýna dek çok mevzuya dalabilirim, fakat deðer mi?

Þu örneði yazayým, takdiri size býrakayým. Sosyalist fikir kuruluþlarýnýn lider kadrosunda rol alan yoldaþ Çayan, Sevgi isimli bir kýza abayý yakmýþ. Kýz da ona tutkunmuþ ki, sevgilisi uðruna Ýstanbul’daki baba ocaðýný býrakmýþ, Ankara'daki Hemþirelik Meslek Yüksek Okulu'na gelmiþ. Che kepi giymeyle devrim yapabileceðini zanneden Mülkiyeli Çayan, Çayan’ýn kardeþi ve yavuklusu ayný evde kalýyorlarmýþ. Dünyayý deðiþtirmeye kafa yorarken kendini deðiþtirmeye zaman bulamayan Mahir, her alanda amcasýndan icazet alýr, onun onaylamadýðý iþlere kalkýþmazmýþ. Öyle ki evleneceði kýzý bile Enver amcasý belirliyormuþ.

O devirlerde subaylar da yasadýþý örgütlere üye oluyorlarmýþ veya zýrt pýrt darbeye tevessül edebiliyorlarmýþ. Buna benzer militanlardan biri olan havacý yüzbaþýnýn kýz kardeþi Gülten Savaþçý ile tanýþan Çayan, iþi ilerletir ve nikâh masasýna varamadan þarampole yuvarlanacaðý yolculuk için gaza kökler, amma velakin sýk sýk debriyajdan ayaðýný çektiði için motor stop eder, buzdolabýnýn buzluðunu aratmayan ve insanýn içini titreten soðuklarda iþe yaramayan antifriz ile jikle de caba! Fransa'nýn baþkenti Paris’te doktorasýný yapan Gülten yengemiz, kendisini Alain Delon’a benzettiðini sýk sýk arkadaþlarýna söyleyen Mahir’i sömestr tatilinde davet eder, uçak biletini dahi yollar. Kýzýl gomonis abimiz kasýlýr ve Fransa'ya gitmeye karar verir ama stepne diye düþündüðü diðer manitasýna bunu söylemez. Gene de bir þekilde hadiseden haberdar olan Sevgi’nin sevgi elektronlarý yoðun biçimde titreþtiðinden, Fransa'ya gitmesine razý deðildir, kýskançlýktan köpürür; o kýzgýnlýkla Mahir Çayan'ýn kim bilir kaç ayda hazýrlayabildiði tezinin sayfalarýný yýrtar ve gecenin kör karanlýðýnda, bilmem kaçýncý kattaki evin penceresinden karýn, fýrtýnanýn içine savurur. Asabilikte benden aþaðý kalmayan Mahir de sapýtýr ve epey dalaþýrlar ama devrimci abimiz Fransa'ya gitmekten vazgeçmez. Ne var ki Sevgi ile ne yapacaðýný da bilemez, birlikteliðin akýbeti için amcasýna danýþýr. Arkadaþlýklarý sürsün mü, ayrýlsýnlar mý? Aðýr ceza reisi pozundaki amcasý ikisini de yanýna çaðýrýr. Bizimkiler Ýstanbul'a giderler ve huzura çýkarlar. “Enver usta! Ne diyorsun bu hususta?” derken süt dökmüþ kediye dönen âþýklarý azarlayan Enver amca, ayrýlmalarýna karar verir; bizim sevgililer kanun hükmünde kararnameden etkili gördükleri iþbu buyruðun vecibesini yerine getirirler, artýk yollarý ayrýlmýþtýr. Peri padiþahý da gelse ne gam! Þimdi bir soru patlatayým: Mahir Çayan’a benzeyen bir sevgiliniz olmasýný ister misiniz?

Nüfus kâðýdýna bakýldýðýnda reþit görünen Mahir Çayan’ýn kendi baþýna karar verememe özelliði yeni deðildir, sadece nüksetmiþtir. En basitinden, hangi üniversitede okuyacaðýný dahi bilemiyormuþ. Burjuvanýn, feodalitenin ve bilumum üçkâðýtçýlarýn tepesine çöreklenecek Mahir üniversite sýnavlarýna girmiþ, Ýstanbul Üniversitesi Hukuk ve Týp Fakültesi’ni kazanmýþ, bilahare Týp Fakültesi’ne kaydýný yaptýrmýþ. Geliþmeleri öðrenen amcasý soluðu Ýstanbul’da, Mahirlerin evinde almýþ. Alý al, moru mor amca, “Yahu, siyasi hedefler belirlemiþtik. Bu Týbbiye de nereden çýktý?” demiþ. “Amca haklýsýn, annemle babam ýsrar edince karþý koyamadým,” diyen Mahir, anatomilerle babatomilere boþ vermiþ, kaydýný Hukuk Fakültesi’ne almýþ. Ne ki orada da huzur bulamayýnca Enver Usta sýnavýna, bizim tabirimizle üniversite sýnavýna yeniden girmiþ, bu sefer yedek listeden Siyasal Bilgiler’i kazanmýþ. Ýyi de yapmýþ, çünkü o günlerde Ankara’nýn altýný üstüne getirecek eleman kýtlýðý çekiliyormuþ. Ben olmasam, þimdi de ayný sorun yaþanabilirdi.

Kitaplar yazarak Türk soluna yön veren ve bu nedenle ha bire saða kaymasýna yol açan Mahir Çayan'ýn dirayetli yapýsý böyledir. Hangi branþta tahsil göreceðinden vazgeçtim, sevgilisini dahi amcasý seçmiþ, "onla çýkma, bunla çýk," demiþ, "onunla deðil bununla evlen," þeklinde taktik vermiþ. Nitekim filanca isimli emekli albayýn kýzýyla evlenmeyi düþünebileceðini söyleyen Mahir'e, "Hayýr, doktorasýný yapan Gülten’le evleneceksin," der, Mahir de onaylar.

O devirlerde nedense kadýnlarý saf dýþý etmiþler. Mahir Çayan, Deniz Gezmiþ, Ulaþ Bardakçý ve þimdilerde takkesi düþünüp keli görünen, hani Erzincan Adalet Partisi milletvekili olan babasýnýn forsuyla örgütlerin tepesine gökten zembille inen Doðu Perinçek gibi sosyalistlerin çevrelerinde neredeyse hiç kadýn yokmuþ; varmýþ da menemen yahut çýlbýr piþiriyorlar, ütü yapýyorlar, temizlikle uðraþýyorlar, arzulandýklarýnda da seks yapýyorlarmýþ. Lider kadrolarda politika üreten hatun vardý da ben mi iftira ediyorum? Tipik Doðululara mahsus bu kafa yapýsýyla, hiçbir alt yapýsý olmadan yola çýkan militanlar yüzünden memleketin anasý bellendi. Yazdýklarýndan, çizdiklerinden materyalizmin m’sini bilmediklerini kolayca anlayabiliyorum.

Eðitim almadan, silah atýþ tekniðini, hatta silahýn temizliðini, bakýmýný bilmeden, çoðunlukla askerlik görevini dahi yapmadan silahlý eylemlere giriþen bu gençlerin düþtükleri aczi öðrenince gülsem mi aðlasam mý þaþýrýyorum. Birisi, “Silahýn karýncalanmýþ,” dese, “Yapma yahu, karýnca hangi delikten girmiþ? Dur, þu harbiyle namussuz hayvaný çýkarayým,” diyecek gerillacýklardan bahsediyorum. Gülemiyorum, çünkü baþka insanlarýn hayatlarýný karartmýþlar. Aðlýyorum desem de yalan olacak, salt kendi çýkarlarý uðruna bir sürü insaný mahvetmiþler. “Hayýr, ne münasebet!” diyeceksiniz. Madem öyle, bu adamlar neden hep lider kadrolarda yer almýþlar? Lamý cimi yok, baþkalarýnýn arkasýnda yürümektense Türk solunu kýrk bin parçaya ayýrmýþlar. Genç yaþta ölenler neyse ney, peki Maocu Doðu Perinçek, Kýzýldere’den canlý kurtulabilen tek kiþi olan Ertuðrul Kürkçü ve isimlerini zikredersem kusabileceðim diðer “fosyalistlere” ne demeli?

Mahir Çayan’ýn eylemleri kadar sakar þeyleri ne duydum ne okudum. Militanlýðýn kitabýný yazan, fakat okumayý unutan yoldaþlar banka soymaya karar veriyorlar, ardýndan yoldan geçen taksiyi çevirdikten sonra sürücüsüne eter koklatýp bir eve hapsediyorlar. Ne ki fazla eter koklattýklarý için adamcaðýz ölüveriyor. Soygunda cukkalayacaklarý parayý gasp ettikleri o araca yükleyeceklermiþ. Çevrenin dikkatini baþka yöne çekmek için biraz ötedeki ortaokulun bahçesine bomba atmýþlar ama patlama neticesinde bir çocuðun kolu kopmuþ, biri de yaralanmýþ. Buyurun cenaze namazýna! On okka þeyleri olan kahramanlarýmýz bankaya varýyorlar, mamafih güvenlik görevlilerini sayýca çok gördükleri için ödleri boklarýna karýþýyor ve soygundan vazgeçiyorlar. Taksici ölmüþ, çocuðun kolu kopmuþ, kimin umurunda? Devrim için her þey mübah deðil mi?

Kürt yoldaþ Hüseyin Cevahir ile Türk soldaþ Mahir Çayan polisten kaçtýklarý sýrada, kapýyý kýrmak suretiyle bir apartman dairesine girmiþler, evin hanýmýyla oðlunun dýþarý çýkmasýna izin vermiþler, ancak 14 yaþýndaki küçük kýzý rehin almýþlar. Meðer o dairede bir binbaþý oturuyormuþ, bahsettiklerim de talihsiz kumandanýn ailesiymiþ. “Teslim ol!” çaðrýlarýna olumsuz yanýt veren ve kýzý vurmakla tehdit eden kafadarlar, iki günü aþan bekleyiþin ardýndan bir çatýþmada ele geçirilmiþler. Hüseyin Cevahir’in gövdesi delik deþik olmuþ, intihar etmek isteyen ve sýkabildiði tek kurþunla aðýr yaralanan, yani gücü baþkasýna yetmeyince kendini vuran Mahir ise doktorlarýn becerikli elleri sayesinde yaþama dönmüþ. Bre gomonisler! Elin masum kýzýný rehin almak hangi kitapta yazýyor?

Rehin almaya meftun abimiz ve 12 arkadaþý, ellerinde pusulalarla devrim için yollara düþüyorlar ve bu kez 3 Ýngiliz’i rehin alýyorlar, fakat kör talihe bakýn, Kýzýldere’de kýstýrýlýyorlar. Bastýbacaklýk günlerinde “komen komen!”,“degav degav!” çekmekte gayet mahir olan Mahir abimiz ve Türk solunun medarýiftiharlarý kamuoyunun yakýndan tanýdýðý Mit’çi Mehmet Eymür’ün de aralarýnda bulunduðu güvenlik kuvvetlerinin kurþunlarýyla kevgire benzetilmiþler, yalnýz Allah’a bin þükür, o hengâmede bile üç Ýngiliz’i öldürmeyi ihmal etmemiþler, yoksa utancýmýzdan Avrupalýlarýn karþýsýna çýkamazdýk. Cennet vatanýmýzda proleter ihtilalini engelleyen üç Ýngiliz’i def ettiler ya, bundan gayrisi kolaydýr. Handiyse nefesi güçlü bir sosyalist, var gücüyle “Devrim!” dese, iþ bitecek.

Aðabeylerim ablalarým! Memleketim Çorum, ben böyle sola “Yuh!” diyorum.

Horgeneral & Reziliazam
Þenol Onay
Türk Silahsýz Kuvvetleri Baþkomutaný
senolonay@yahoo.com
http://www.facebook.com/pages/Senol-Onay/271575893718