Son dönem muhafazakâr çevrede, yapýlmayacak ve olmayacak denen deðiþimler olmaya baþladý. Aslýnda ne baþlamasý, aldý baþýný gidiyor. Eleþtirdikleri davranýþlarý yapmaktan geri kalmýyorlar.Ne oldum deðil ne olacaðým demek lazým…

Yýllarca her yerde, Ýslam’ýn zamane askerleriyiz sloganlarý atan bu çevre, þimdilerde Avrupalýyýz sloganlarýyla geziniyorlar. Gülsem mi, aðlasam mý!, bilmiyorum, bu duruma. Deðiþimleri yaþamak hepimizin hakký tabiî ki ama bunu baþkalarýna zarar vermeden ve birilerini incitmeden yapmak gerektiðine inanýyorum. Ýslam’ýn yasakladýðý her þeyi yapar oldu artýk muhafazakâr çevre.

Ciddi bir reforma uðrayan çevre eleþtirileri de peþinden getirdi. Sermayenin el deðiþimi Ýslam’ý çevreye prestij ve ekonomik özgürlükler getirdi. Sermaye önce özenli yatýrýmlarla gerçek sahiplerine ulaþtýrýlýyordu ama zaman paranýn sýcak yüzünü muhafazakâr kesimde de belli etmeye baþladý.

Aþýrý israf ve tüketim, markalý giyime alýþkanlýðý, davetlerdeki lüks yarýþ paranýn boþu boþu saçýlmasýna neden olmaya baþladý. Ýslam adýna açýklan bir sürü holdingler kuruluþ amaçlarýný aþmaya ve yolsuzluklara karýþmaya baþlayýnca iflas etmeye baþladýlar. Kökten iþini saðlama alanlarda esip savurmaya devam ettiler.

Sosyete kavramýyla tanýþan bu kesim eðitimlisinden eðitim düzeyi düþük olanýna kadar bir görgüsüzlük yarýþýna girdiler. Ýslam’ýn emrettiði hoþgörü ve yardýmseverlik ruhunu da Tv’lerde kendilerine reklam aracý yaptýlar. Yardýma ihtiyacý olan bu insanlarý bu þekilde sömürdüler. Ramazanda yardým daðýtýrken ve çadýrlarda yemekler verirken ramazan dýþýndaki günlerde partiler aþýrý þatafat, garip defileler, parlak ve garip dizaynlý kumaþlarla yapýlan giysilerle ne yaptýklarýný þaþýrmýþ durumda bir hayat yaþýyorlar.

Ömer ve Ebubekir’in birbirlerinden habersizce bir kadýna yaptýklarý yardým aklýma geldi biranda. O diyor ki o bilmesin, diðeri diyor ki o bilmesin. Peygamberimizin etrafýnda kimseler yokken savaþlarda sahabeyle birlikte mücadele etmesi tüylerimi diken diken ediyor. Bakýn þimdikilere her birinin altýnda zýrhlý arabalar ve bilmem kaç tane korumayla geziyorlar. Bu örnekleri bir zamanlar bunlar deðil miydi Müslüman böyle olmalý diyerek anlatanlar. Aðlasam mý, gülsem mii! Þaþkýným! Ben, ikisini de yapmýyorum, yada yapamýyorum tek düþünebildiðim Allah sizi ýslah etsin.

Bu cümleyi kurduklarý zamanlarda baþkalarýný cehennemin kapýlarýna kadar dayayan bunlar deðil miydi? Bu ülkede ne deðiþti diye sorsalar benim diyeceðim ilk þey sermaye el deðiþtirdi sömürenlerin adý deðiþti tek deðiþmeyen sömürülen mustazaf kitle yine yerinde duruyor. Unutmadan Ýslam devleti istemiyle milleti birbirine katanlar zamanýn “CUMHURÝYET ASKERLERÝ” oldu çýktýlar. Kim bunlarýn akýl babalarý bilmiyorum ama bu kafayla gittikçe kuyunun dibinde su býrakmayacaklar. Atatürkçüyüm deyip Atatürk’ÜN ismiyle bir yerlere gelenlere taþ çýkarýyorlar maþallah subhannalah. Düþünüyorum Atatürk mü deðiþti bunlarýn çýkar anlayýþýmý.

La havle diyenler bu sýralar çocuklarýný götürmedikleri milli bayramlarda ön safta koþar oldular. Reforma uðrayan Ýslam deðil reformize olan insan denilen figür. Cenneti ibadetle alacaksýnýz derken, bakýyoruz da cehennem için, milyarlarca para döküyorlar etraflarýna. Yazýk, valla yazýk! Aðzýnýzdan çýkanlarla yaþadýklarýnýz bir olsun. Ya Müslüman gibi davranýn, ya da bunun dýþýnda kendinize verdiðiniz ad neyse onun gibi. Milletinde aklýný baþýndan aldýnýz.

Ve üniversitelere kýzlarý göndermeyen anne babalar; sokaklarda elele, kola kola direniþ göstermiþlerdi, yakýn geçmiþimizde. Okutmuyoruz! Kýzlarýmýzý baþörtüsüz diye, ortalýðý katmýþlardý birbirine. Garip olan bunu yapan anne babalar, çocuklarýna zorla baþýný açtýrýp, haydi okula diyenler oldular. Baþýný açan kýzlarýmýzda þimdilerde, ülkenin her yerinde hiç de sorun çýkarmadan çalýþýyorlar. Hani nerde baþörtüsü sorunu? Ýþte bu noktada ben diyorum ki… YUHHHH OLSUN… ne oldum deðil ne olacaðým demeliyiz..

Saygýlar…