sýçrama tahtasý

Karþýmda oturan kadýnýn gözleri aynadan yapýlmaydý . Böylece elinde ne var ne yok görebiliyordu herkes ,

Sol tarafýmdaki cýlýz para babasýnýn kollarý zamanýnda kopartýlmýþtý kimbilir hangi meseleden , kartlarý masaya yanýndaki köpeði atmak zorundaydý fakat onun da milleti ýsýrmasýn diye aðýzlýðýný zorla taktýrtmýþtýk . Bu yüzden oyunda ona ilk el daðýtýlan hala açamadýðý kartlara ve çoðunlukla kadýnýn gözlerine bakýyordu .

Saðýmda ki altý yaþýnda bir çocuktu , baþýmýzda dikilen casino zebanileri , onun aslýnda çocuk kýyafeti giymiþ bir mesih olduðunu iddia ediyorlardý . Bu doðru bile olsa oyundan zerre anladýðý yoktu .

Kadýnýn karþýsýnda oturan adam , bendim tamam , herkes çok dikkatliydi , fakat masada bir sandalye boþtu . Onun gelmesini beklemiyorduk , fakat yokluðu ve boþluðu hiçbirþeyden yapýlma gibiydi , belki ya oradaysa diye arasýra telaþa kapýlýyorduk , yokluðu ölümü andýrýyordu . Ben kadýnýn kartlarýna bakýyordum , Takým elbisem , viskim , ellerim ve bacaklarýmla , yaþýmla , sýr vermeyen gözlerimle , eksiksizdim , hatta eksisizdim , bu oyunu daha önce defalarca oynamýþtým .

Solumdaki cýlýz , kolsuz kodaman , arasýra benden yanaðýný kaþýmamý rica ediyordu , ben kaþýrken kadýna daha da anlamlý bakýyordu , Çocuk mesih , pullarý iki ayaklý köpeðe fýrlatýp oyun oynuyordu , burnunu karýþtýrýp kartlara sürüyordu , Bu yüzden zebaniler sürekli yeni deste getiriyorlardý .

Bense eksizdim , ,, tam bu oyun için yaratýlmýþtým , bu masa için yapýlmýþtým , kazanabilirdim .
Fakat isteksizdim , oynamak istemiyordum .

Kadýn arada bana baktýkça ,
Aynadan gözlerinde ben yerine ,
O boþ sandalyeyi görüyordum .
Yoksa oraya mý bakýyordu ?
Orada olmayan ben miydim ?


KARA KALPLÝ DEV

ne kinli bülbüller öldürdük ,
makamýna alýþmadan ,

kaba yorganlarda yattýk sýzlanmadan ,

ve çýplak havuzlara daldýk ,
ve o basit havuzlarda yüzdük ,

ama herkimsenin (!) gözünde dev gibi olanlarýn,
kendi içindeki sefaletini anlamýþ deðiliz.



siz sevilen kullar , balýk cesedinde yakýþýklý pullar , yitik esreler ,


0 yorum var - 26 Kasým 2010 02:14ütülü beyaz gömlekleri sevdiðim ,saçlarýmý geriye taradýðým , kim olduklarýný bilmediðim kokana kadýn akrabalarýmýn " aa senin gözlerin mavimi yeþilmi ? " diyerek , kýkýrdaþtýklarý ... herneyse ..

geçmiþimi siktiði-mimin bir zamanýnda kendime :

" bir gün doymak bilmeyen beyaz , büyük bir göbeðim , az gören yeþili kýsýlmýþ , perdesi mercekle kuþatýlmýþ gözlerim ,
kel bir kafam , sürekli alkolle karýþýk , ( ayý ini ) , küfreden bir aðzým olacak , o zaman sevileceðim " demiþtim ,

hata etmiþim ...

tek hatam bumu peki ?
Evet ,

bunun dýþýnda siz sevilen kullar gibi yaþamaya çalýþtým ,

siz sevilen kullar ,

balýk cesedinde yakýþýklý pullar ,

yitik esreler ,



( evde yokuz )


- 24 Kasým 2010 03:22

bir rüzgar yakaladýk ,
fakat ne uçurtma , ne de tekneyiz artýk .

kapý çaldý sanki ve evde yokuz ,
artýk yüzüyüz gölgelerimizin ,

14yitik kýyý ( herkesin diðeri olduðu yer ( IV )

- 04 Kasým 2010 03:42

Ve biz zamandan nefret ettik . Oysa zaman bize ölü balýklarý satmaya çalýþan , kýyýya yanaþmýþ bir balýkçý teknesiydi , ölü dediðime bakmayýn , biz zaten hep ölü balýklarý istemedik mi masamýzda . Titreyen merhamet dileyen hortumla doldurulmuþ kovada olan balýklara acýyýp , tezgahta kýl ( çýð ) ý kýpýrdamadan , cansýz yatanlarýný tercih ettik . Ayrýlýklar nasýl ilk gününde lanetliyse , aylar ya da yýllar sonra yaþantýmýzýn magazini olmayý becermedimi . Yani biz bir nokta da ölü seviciydik . Düþtüðü zaman avucumuzda titreyen , kaldýrýlmayý bekleyen çocuklar ; suyu gelipte tekrar düþtüðünde , o eskiden aðlayan , þimdi sadece elinin tersini gördüðümüz çocuklar , biz büyüklere (!) benzemiþti . Yani biz bir anlamda kendimizi becermiþtik . Zaman adi bir tüccar mýydý hepimize göre ? hepimize raðmen ? Bize o ölü balýklarý satmaya çalýþan o cafcaflý teknesini kýyýmýza yanaþtýrýp ;

- alýr mýsýnýz ? almazsanýz da çok umrumda deðil , satacak birilerini bulurum nasýlsa , diyen , Aramýzdan biri çýkýpta , onun yolalmasýna tahammül edemeyip ;


- evet bu diðerlerinden biraz daha ölmemiþ görünüyor , ben bunu almak istiyorum , dediðin de ... Hepimiz sýraya girmemiþ miydik telaþla , anýlarýmýzdan bir parça koparabilmek için .

Oysa bizim kýyýmýz ne güzeldi , sevgisizlik gölgesi büyümeden önce ; büyük harfler yoktu , betondan suratlara sýðýnmadan , içimiz ince konuþur , büyük susardý . içimiz de sormak ; bilmekten daha öteydi , sevi ayrýntýda gizliydi . vakti geldiðinde beni terketmesine , gözyaþlarýyla inanamadýðým arzularýmýn , nasýl desem ? " bir sisle kapanmýþlýðý " ki ben sisi çok severim , ayný bir gün sakýnarak bu zamanlarýn çoðalacaðýný bilerek ayýrdýðým gözyaþlarý ... gibi ...

Balkona çýktý adam , sis bir plaka gibiydi , tüm görüþ alanýný kapatýyordu , ne kadar görmek istemediði durum , bina , ya da göl varsa kapatýyordu , o gölün üzerindeki ýþýklarý sevmezdi , titrek bir mum alevine benzerdi o ýþýklarýn gökyüzüne yakarýþlarý ..

Sis ; " bir tabaka önünde " , " gri " , tahta kapýnýn ardýnda bulduðun , eski sandalyenin ucuna iliþmiþ , fildiþi hýrkasý , biraz masanýn üzerinde gözlüðü , ki masa da ; yeni , dayýn tarafýndan çakýlmýþ ... Gülümsemesi sana , senden daha umut dolu ,babaannenize benzemezdi . Onda bunalarýn hiçbiri yoktu ... Böyle þeylerin vereceði umuttan eser yoktu , çünkü umutsuzluðu yoktu , hepbiribirilerini ararlardý böyle duygular kuytularda , ona anýlarýný yeniden satacak bir pezevenk yoktu , ileriye bakýyordu fakat yaþamak için deðil , yeniyi de sevmek deðildi niyeti ..

Aþaðýya inmiþti o gün adam , zengin ve güzel evinden çýkýp , eski fakir hayatýný özler gibi deðil, çünkü hiç fakirleþmememiþti , sis kapatmýþtý önünü , görmedi kendisine selam veren ablayý , hala gölgesiyle oyunderdinde olan yawru , gebe sarmaný . Görmedi aðaçlarýn nasýl yapýþtýðýný toprak bulamadýðýnda duvar diplerine . Manavý geçti , marketi geçti , KENDÝNÝ GEÇTÝ ,

Dairesinden asansöre binip aþaðýya inip sadece 32 adým yürümüþtü , hiç birþey görmedi , sisi çok severdi , izleyen , dinleyen , okuyan ahali , " bu adam ölmeye gidiyor " derdi , " derdi neydi "

Keþke sepeti sallaysaydým dedi içinden tekel bayiine , telefon etseydi ve býyýklý herif yürüseydi 32 adým , hiçbirþey görmeseydi . Çünkü bunlarýn hiçbirine görmezden gelmeye deðemezdi ,

-selamýn aleyküm , dedi ,

-aleyküm selam abi , aynýsýndan mý ? , dedi ,

Aynýsý neydi ? aynýsý belki sisi daðýlmadan , kendini acýtmadan , aný satýn almadan , ayný yolu geri dönmekti .

-aynýsýndan kardeþim , iyice sar ki yolumda tanýyan olmasýn taþýdýðým þeyi .

ÞU BUDUR

sessizlik yaðar bazen üzerime ,
" þþþt " diyen bir uzun kalabalýk ,
çok azdýr , bilir misin ?
hayat ne kadar kenara itelese de ,
bilir misin inanmak isterim ,
iþitmeye , söyleyebilmeye ve direnmeye ,

ses yaðar bazen üzerime ,
çýðlýðýmsý deprenimsi bir korkunç tekillik ,
az çoktur bilir misin ?
hayat her ne kadar gel dese de ,
inanmamak isterim ,
sevmemeye , öðrenmemeye ve boyuneðmeye ,

çünkü dar , geniþtir ,
zindanlar özgür ,
efendiler biraz kaçýktýr ,
ve çaresiz dediklerimiz hür ,

çünkü ýþýk karanlýkýr ,
ve kýlýmýz kýpýrdayamaz ,
beyaz siyahtýr ,
eywallah alnýmýz kendimize göre açýktýr,

ama insan dediðimiz ancak bir tür ,
kabullenmek zordur ,
hayat kabullenmektir
hayat göttür ,

HERKESÝNN DÝÐERÝ OLDUÐU YER,

adam uyandýðýný farketti ,
dün gece o teþrif edene kadar herþey ne kadar yakýþklý bir rezalet içindeydi . sonra yine yoluna girmek zorunda kaldý yalan ,
belki tam teþekküllü bu hadisesizlik örgüsünde yaþamýný parazit gibi sýrtýmýzda ikame ettirebilen tek hadiseydi ,
ya da biz mi yalana yapýþmýþtýk çöp balýklarý misali ,
fakat balina kadar büyümüþ olamaz dedi içinden ,
bizim coþkulu tembelliðimizi kaldýrabilmesi için okyanustaki en iri yaratýk olmalýydý .

betona yüzü koyun yatmýþ olmanýn verdiði efektleri suratýndan aynaya yansýttýðýnda ,
irkilmedi ,
sonuçta o bu sabalarý tokmaklayan gecelerin yabancýsý deðildi ,
tam ona göreydi , suratý suretten öte , falýna bakýlmak istenilen bir el gibiydi . Suyu yüzüne çarptý ayýlmak veya temizlemek için deðil ,
alýþkanlýkla ; düz alnýndan gözünün altýndan ayrýlmayan çapak birikintilerinin baþýndan deltalarýn oluþturduðu su yollarýnndan çenesine akan hikayeyi seyretti .
gecesi sabahýný becermiþti , çünkü sabah uyuyakalmýþtý ve öðleye dönmüþtü ,
Soðuktu kaloriferi yakmadý , demekki diðerleri için soðuktu , ama bu onun algýsýnýn dýþýnda deðildi , " o zaman töreleri de anlamak lazým " diye düþündü , " öfff hiçbirþeyi anlamak istemiyorum " dedi ,
demek ki , düþünmemesi gerekti , düþünmemek için yemek yemeðe karar verdi , zaman dardý onun için nasýl olsa bir an önce valizini hazýrlamasý gerekti , sahi gece saçmaladýklarý neydi , " hiç kimseye ulaþmasa da yazýlan mektuplar falan , içki içmemek lazým uyuþmam için baþka bir yol bulmalýyým , alkol içimdeki herþeyi herkese fýsýldýyor sanki "
böyle bayýlana kadar içip , sabahleyin ya da öðleyin , yüzde doksan öðleyin uyanan osmaný hatýrladý anarþi osman , o gün ona neden uðramýþlarlardý hatýrlamýyordu çünkü uyanýr uyanmaz kafaya diktiði yarý dolu kolonya þiþesi hatýralarýnda daha baskýn bir yerdeydi , sonra onu düþünmekten vazgeçti , kýçtan düþmüþ iki yumurtanýn midesine ulaþmasý için haþlanmasýný bekledi , yazdýðý masanýn önünde durdu ,
çamurdu herþey çamurdu , pis deðil fakt karýþmýþtý ,
kendine býrakýlmýþ birkaç satýrý okudu ,

" bak sen ne kadar paylaþmasan da içindekileri , ben baþkalarýnýn dizeleriyle paylaþmak istedim en azýndan , neyse ... ... "

sessizlik yaðar bazen üzerime ,
" þþþt " diyen bir uzun kalabalýk ,
çok azdýr , bilir misin ?
hayat ne kadar kenara itelese de ,
bilir misin inanmak isterim ,
iþitmeye , söyleyebilmeye ve direnmeye ,

ses yaðar bazen üzerime ,
çýðlýðýmsý deprenimsi bir korkunç tekillik ,
az çoktur bilir misin ?
hayat her ne kadar gel dese de ,
inanmamak isterim ,
sevmemeye , öðrenmemeye ve boyuneðmeye ,

çünkü dar , geniþtir ,
zindanlar özgür ,
efendiler biraz kaçýktýr ,
ve çaresiz dediklerimiz hür ,

çünkü ýþýk karanlýkýr ,
ve kýlýmýz kýpýrdayamaz ,
beyaz siyahtýr ,
eywallah alnýmýz kendimize göre açýktýr,

ama insan dediðimiz ancak bir tür ,
kabullenmek zordur ,
hayat kabullenmektir
hayat göttür ,

selim tezcan

bak bu þair yeni yeni emekliyor , belki sende þu hastalýðýnda ... neyse ben umutluyum ,



Yaðmur hala küfür gibi yaðýyordu yüzünü hep o tarafa dönüyordu , biliyorum baþarýlý olan þeyler hep amacýna ya da sahibine ulaþýp , ona geldiði yolu anlatabilen þeylerdir . Bir mektup yazabilmek için ne kadar çok þeyi unutmamak gerekiyor . içtiði masadan sigarasýný ve papyonunu geri aldý , oturacakken geri dönüp küllüðü ve çakmaðý , yazmaya baþladýðýnda kýzdý … bir þiþe viskisi , o viskinin bardaðý , gözlüðü , oradaydý hala , o kadar kýzmýþtý ki ; teleportasyon icad edilse oraya teleport olacak kadar üþengeç bir kýzgýnlýk … Yine de bu küçük kuþlar onun tiksintisinin önüne geçebilecek þeyler deðildi , yaþamý içmeye baþladýðý þiþe gibi , acý baþlayýp sonradan tatlýlaþmýyordu .
“ motor “ diyen herkimse onun senaryoyu önceden okumadýðýna emindi . yine de bir süredir onun verdiði telkinlerle televizyonu kapatmamýþtý , kondisyon aleti almýþtý , bilimum dalgalar iþte … hayata yamanmýþtý . Kadehin diðer sahibine mektup

“ Ýnsanoðlu arzularý onu becerdiði sürece yaþam denilen dengesizliði sürdürür , fakat bu esnada yavaþ yavaþ benliði tutuþmaktadýr. Arzularýyla iþi bittiðindeyse , küle döner baþarsýn veya “ siktir et olmadý desin “ uzun bir zaman onu savuracak bir rüzgar bulamazsa , kendini savurmak zorunda kalýr , bunun ne demek olduðunu sanýrým herkes biliyor...” sana yazmak yine zor olacak en iyisi baþka bir þekilde anlatmak : Bir gün bir çocuk , arkadaþýmýz iþte üniverste yýllarýnda diðer arkadaþlarýmýz evide deðilken bana uðramýþtý. Bu çocuðu hep ezer dalga geçerdik , ( hala eziyorum galiba çocuk dediðme göre ) Biraz lafladýk iþte muhabbetin arasýnda evinin sularýnýn akmadýðý muhabbete dahil oldu . Gir buyur keyfine bak dedim , fena deðildi yaþamým o zamanlarda da yine , alkol kadýn dostlar (!) Eksik olmazdý, eðlence ekiðimizin de bir kýsmýný böyle gidermekte bir sakýnca yoktu , Banyodan çýktý temiz havlu olmadýðý için vermedim , ya da vardý da vermemiþtim hatýrlamýyorum , öyle altýnda sadece donu yanýma oturdu , titriyors-du , kýþtý zaten , ben kýþlarý da kapýyý penceriyi açarým ki ; sýcaða hiç gelemem, ayrýca çok sigara ve alkol tükettiðim için oksijene ihtiyacým vardý .
Pencereleri kapattým i kaloriferi zaten hiç akmazdým ibneler gelmeden önce , soðuk olmalýydý içerisi ona göre, bir elektrik sobasý vardý , onu aldým getirdim dibimize koydum çalýþtýrdým , -Yakma boþuna istemem böyle iyi , dedi …
-Ya oðlum saçmalama titriyorsun , dedim …
-Yok iyi gerçekten , yakmana gerek yok , saðol …
Trip atýyordu aklýnca , bizim ona verdiðimiz hasarý böylece gidermeye çalýþýyordu …
Þimdi düþünüyorum da , trip te atsa , gerçekten öle iyi bile olsa adam bizden iðrenmiþti , bunca zaman aptal yerine koyduðumuz o olsa bile iðrenilen bizdik . Bunu uzun zamandýr düþünüyor olabilirim fakat bugün içimi daha da sýzlatýyor , ama içimi sýzlatan hala ona yaptýðýmýz deðil , onu bunun biliyor olmasý, o çocuðun … Bu gemi yürümez , beni bu hastalýk iyice yufka yürekl yaptý sanýrým ,,,sen hala umut taþýyorsun aksime , bu kondisyon aletinin hiç faydasý yok , Ne kadar sarhoþtu artýk , gece tam onun gecesiydi , yaðmuru ve çiçekleri çok severdi , bir de … yaðmur artýk dinmiþ çiçekler karanlýða saklanmýþ olsalar bile onlarýn dibinde uyuyakaldý , son sevdiði þeyi unuttu ,
bütün bu tiksintiyi o kadeh baþlatmýþtý , üzerinde parmak izlerinin , aðýz salyalarýnýn olduðu deðiþtirilmemiþ kendi kadehi … ve o böcek mutfakta görüp öldüremediði , zamanla büyüyecek hastalýðý gibi …
- Tatlým …
- Tatlým … seslendi birileri ,
Beni yine bir zaman sonra böyle sanki çok istiyormuþum gibi betonla kafa kafaya vermiþ bulacaksýn ve þöyle diyeceksin :
- Tatlým …
- Tatlým … Ve bende birazcýk ayýlabilirsem eðer :
- Sana mektup yazabildim sonunda … bak orada kadehin yakýnlarýnda olmasý lazým , -Hýmmmm , bu kaðýtta hiçbirþey yazmýyor ; “ huzursuz cennet “ dýþýnda


( ********** )
kadehi tekrar doldurmak için mutfaða uðradý , mutfak her zaman ki gibi temiz derli toplu ve kendinin aksine , olmasý gereken yerdeydi , mutfak tam onun mutfaðýydý , fakat dikkatini tezgahýn üzerinde küçücük sinek-böcek mutandý birþeye baðýþladý , o yaratýk sanki tüm fayanslýðýn , ankanstreliðin içine ediyordu, parmaðýný uzatsa üzerine ölecekti , öldüremedi, Düþüncelerinden arýnmak için içmek yerine yumurtalarý buzdolabýna dizmeye karar werdi , içmek onu böyle yapýyordu ( sýradýþý ), " böcekten hoþlanmýþtý ya da sinek hernesi – kimse ... öldüremediðinin deðil öldürmediðinin farkýna vardý , bir farký var mýydý ? bunun hakkýnda binlerce punto düþüneblirdi . Ee vaz mý geçmiþti herþeyden yani sokakta yakýþýklý bir kübalý adamýn ; çirkin , kendisinden daha yaþlýý þiþman bir kadýna yüreði aðzýna gelerek serenat yaptýðý parçayý defalarca dinlemeyecek miydi ? internette dolaþýp duran görüntü de onun da kalbi yine bir hoþ olmayacak mýydý ? Bakmadýðýnda kuruyan çiçekleri sewmeyecek miydi ? Beyaz çorabýn üzerine sandaletiyle sokaklarda dolaþan eli fotoðraf makineli turistlere gülmeyecek miydi ?

“ Bizi tek sýraya dizip herkesin diðeri olduðu yere götürdüklerinde, tüm iç dünyamýzdan da mý vaz geçeceðiz ? ben kendimi terketmek istemiyorum , yaþadýðým coðrafya ve onun fýrýldak orospu ruhlarý beni terketmeliydi , bizi kendini kuyunun en dibinde hisedenleri , bizim adýmlarýmýzla terketmeliydi … “

Birkaç sigara içerse daha ve ikinci kadehin kimin olduðunu unutup onu da bitirirse ... baðlantýlar elbette kopacaktý hayatla , onu gücendirmeyen þeylerden de uzaklaþacaktý ,
onu gücendirmeyen þeyler öyle hýrs ve umut gibi karmaþýklaþmamýþtý , onu gücendirmeyen þeylere o : herkesin dediði gibi “ sevdiðim þeyler “ diyemiyordu ,
çünkü onlar basitti , üç þeydi :
yaðmurdu , bitkiydi we …
Balkon her çýktýðýnda üzerine , ona kendini hiç hisetmediði kadar dýþlanmýþ hissettirirdi , dýþarýya çýkýpta herkesin arasýnda olamamanýn werdiði kuþ bakýþý hüzün , iþte sanki burasý herkesin diðeri olduðu yerdi … karþý komþudan yeni edindiði saksýlýk ona herþeyi sýcacýk hissettirdi , çiçekler nasýl da en hoþuna giden haliyle karþýsýndaydý … yaðmur parçacýklarý hemen yakýnýna düþmek için hiç gocunmuyordu …. Arasýra kadehin diðer sahibinin aldýðý yeni hýrkanýn çabucak eskimiþ dirseðine aþk þarkýsý mýrýldanýyordu , bütün iðreti durumlara raðmen iþte insandý ya da hernekimse , kandýrýlmýþtý yaðmur ve çiçekler tarafýndan ...
kafasýný hep o yöne çeviriyordu kendine mutluluk veren yere ... sabaha yaklaþan saatlerin her iþine burnunu sokmasmdan býkmasýna raðmen , yine sabaha karþý yaðýyordu yaðmur ,,,

bitmemiþ kadehin sahibine bir mektup yazmaya karar verdi , aklýndan defalarca hep bambaþka doðrularý tekrarlamýþtý , yazýlmayan mektuplarda , doðruyu yazmanýn anlatabilmeye yetmediðini biliyordu .


( ************ )

Aniden elindeki bardaðýn ne kadar kirli olduðunu farketti adam, üzeride dudaklarýndan bulaþmýþ az önce yalanmýþ bir kaç organýn doku kalýntýlarý , kedi kýllarý, üçüncü sýnýf fýndýðýn, dördüncü sýnýf kýrmýzý þarapla karýþarak oluþturduðu tatak büyüklüðünde sarýlýklar ve kadehin içinde dýþýndan daha çok bulunan parmak izleri ... hepsini bir araya getirdiðinde hayatýndan daha iðrenç deðildi ... Mevsim onun mevsimiydi kendini iyi hissediyordu, temiz olanýnda içse daha lezzetli olacaðýný düþünürdü belki bu havada ama bardak ona ihanet ediyordu .. bu tam sana göre der gibiydi . Nasýl birdenbire bardaðýn bu kirli halini kendine yakýþtýrdýysa , farklý hayatlarýn birdenbire ölümleri gibi aniden fikrine atom bombasý düþtü, bizim gibilerin dedi bir yeri olmalýydý, yani HERKESÝN DÝÐERÝ OLDUÐU BÝR YER ,
bu yer yeryüzünde belki ama sanki karanlýkta büyümüþ güneþin pek sevmediði , bulutlarýn nimbus kýlýðýnda , ayaklarýn çamurlandýðý, yine de kýrýlmýþ dallarýn örtüsünün deliklerden yuvalarlarý kuþatýðý .... ... neden coðrafyasýný tarif ediyorum ki dedi kendine , býrakalýmda birbirinden farklýlar bulsun yaþamak istedikleri yeri,,,

evet bizim hepimizi toplayýp, son kez sýraya dizip, marþlar eþliðinde yürütmeliler, hatta diðerlerine de teþhir edebilirler ( zaten yeterince oluyoruz ), , sarmaþýklý sokak aralarýndan geçirip; kahwelerin içildiði, örnek komþularýn birbirlerinin kocalarýna yan gözle bakmadýðý mahalle içlerinden," insan projelerinin makineleþmiþ yumuþak kalbilden " - hakikaten bize sewmeyi kim buyurmuþtu ?

Buyur burdan yak ...
alkolikler, esrarkeþler, bilimum müptellar, yalancýlar, hastalar, þizofrenler, deliler, kaçaklar ( kaçmak isteyenler deðil ) hýrsýzlar ( suçlular deðil ) , küfürbazlar, piç doðuracak olanlar, utangaçlar, seviþgenler, genibozuklar, yoldan çýkmýþlar, ölmek üzere olanlar ( yaþlýlar deðil ) efendisizler, köleler, devamý için biraz süreye ihtiyacý olanlar ...

devam edecek ...


KÝM KÝMDÝR

aþk þiirleri yazmayý býraktýðýmýzda büyüdük sandýk,
yalnýzlýða tapýnmaya baþlamýþken þimdi,
yanýmýzda olmayan "kim" di ...
evet " kim " , baþkasý deðil .

"kim" i sevmeye baþladýkça, büyüdü sandýk,
sandýðýn içindeki "ben" di ...


BARDAÐIN YARI ÇIPLAK HALÝ

ben bardaðýn hep boþ yarýsýný görürüm,
doldurur doldurmaz kafaya diktiðim için belki,

sen benim hep yarýmçýplak halimi görürsün,
soyunmadan seviþilir sanki uzayda ,

belki dolu deðildi hiç sahiden bardak,
belki yerçekimi yok ,
ayrýyýz konuk olduðumuz yýldýzýn baþka köþelerinde ,
felsefesi anlamsýz aþkýn ...

ben bardaðýn boþ yarýsýný görürürm
çünkü yalnýzlýk ýkýnarak atlatýlacak bir duygu deðil,
yavaþ yavaþ beni terketmesini bekliyorum,
kurduðum kimliðin,

sen hep beni yarýçýplak görürsün,
seviþmeye vaktimiz kalmamýþ sanki ...



DI RAN

seni yalandan sevdiðimi bilmene raðmen,
neden herþeyini bana verdin?
anlamadýðým bu duygudan korktuðumu sanma,

çadýr daraldýkkça kafam güzelleþiyor,

kirden bile sanat yapýlabiliyor , ha ?

sað ve sol elimden aldýðým hazlar farklýydý oysa geçmiþte,
az kullanýlmýþ olanýn verdiði ...
tabii ki biliyorsun ?

biz o kalenin surlarýnda raký içtik,
savaþýlan taþ duvarlarýn arasýnda seviþtik,
beynimizi yormak varken kasýklarýmýzý deþtik ?

neden her geri dönüþümde kapýn açýktý ?



KAN ÇARPANI

milyonda bir görülecek hastalýða yakalanmýþsýn ;
ölme isteði,
yaþama duyulan rahatsýzlýk ya da rahatsýzlýðý yaþayabilme ayrýcalýðýný sonunu getirebilecek kadar sýcaklýk ...
çünkü sistem sana küsmez, sen sefilleþip yoruldukça ýsýnýp daralýrsýn ve sana bir battaniyeymiþsin gibi sarýlýr ,
sen azaldýðýný sandýkça...
diyalektiði zaten burda geliþiyor insan dramýyla , bu dramdan payýný ters orantýsal þekilde arttýran varlýðýný sürdürdüðün yaþam alanýnýn...
ben buna kan çarpaný diyorum ...



dýþarýya çýkamýyorum bir parça çimen yüzünden
ölesiye korkuyorum,
karanlýðýmýn önünde gülümsüyor yemyeþil bir parça çimen,
üzerinde postal izleri ,
savaþtan yeni uyanmýþ bir kan kokusu beni içine çekecek sanýrým,
adýmýmý attýðýmda kirden adamlar götürecek büyütemediðim düþleri,

fakat bu ýþýk ; gölgeleri gösteren ,
pek yabani bana,
gözlerimi acýtacak aðlarsam,
hayat sandýðým þeyin , emin deðilim hayatým olduðundan ,
fakat öyle alýþtým ki bu loþ kendimliðe,
eðer buradan çýkarsam ...

kapýmdan koþan rüzgar elmi uzatsam beni savurmaz mý ya ?
bilmediðim , herkesin birbirine nasýlsýn derken ,
nekadar yalancý olduðu diyara götürürse ya ,
ya hýzlanýrken çocuklar, emirler almaya mecbur kalýyorsa,
kentler varsa orada ve herkes kusursuza vardýðýný sandýðý anda ,
evine dönmek için dua ediyorsa ?

göze almak için doðru zaman mýdýr vazgeçilmezi görmezden gelmenin ?
zaman benim için ne kadar muamma .

yaþadýðým maðarada kaçacak yer kalmadý bizden,
bazen bizden de kaçýlýr,
bizden diyorum benden baþka kimse olmasa da ,
fakat bütünüm yediðim çanakla,
soluduðum is,
bunca zamandýr üzerimi kapatan,
belki beni kendimden koruyan dokunduðum taþlarla ,
sanki birileri gelip oraya resimler çizecek ,

herþeyi biliyorum aslýnda ,
içeride de olsam dýþarýda da,
günün neden akþama döndüðünü bilecek kadar yakýným çýkýþa,
ama bembeyaz bulutlar ,
siyaha dönmezmi zirveye ulaþtýðýnda ,
yorulmaz mý kýyýya vurduðunda en sevdiðin dalga,
acýmaz mý ?
acýtmaz mý ha ?

ya bana bir el uzanýrsa,
kafamdaki piyano daha hýzlý çalarsa ,
açtýðým sayfalar renkli olsada kan kokarsa ?
zor bulunursa anýlar,
ya dün olursa yaþam ,
toprak dökerken üzerine hala sarýlableceðin cesetlerin,

korkuyorum ,
birþeyleri sevmekten ,
yaþamaktan ,

fakat yaþadýðým bu küçücük maðarada,
sýçacak yer de kalmadý ...