Anlatmýyor günler, aylar
Servi boylu aðaçlar, düþen hazin yapraklar, kanatsýz kuþlar, bitap býrakan yalnýzlýklar
Yýllar sinemi ne kadar acýmasýzca daðlar, sanki içimde kalbimi buðulayan bir yangýn var
Ne vakit açaçaktýr ruhumun hüzün bahçesinde bir ilkbahar, aþk neden esiniyle halime bakar



Çýkýyorum daðlara, yamaçlara
Sessizce bakýyorum umut içinde aranan sürur içinde ki kuþlara, rüzgar atýyor bir nara
Heyhat ki aklým avara, ucsuz bucaksýz umman ruhuma temaþa ediyor çok uzak nazarýyla
Ey saki neden anlamazsýn meram-ý halimi, katip yazmýyor ki içimde dinmeyen hasret þadýný



Ne sahilin sessizliðinde umut var
Ne hicranýn sahnesinde ruhum için bir deva var, ne akýl sýr ermeyen meyanýn vecdinde ar
Nerde kaldý günyüzü görmeyen o niyazlar, bahtým için bekleyen firkatler, þu ab-ý hayatlar
Her zaman mý kalbimi mest edecek yakarýþlar duyulmayan sessiz çýðlýklar ve akan bu yaþlar



Ner söylesen çare deðil, yeiste ki sancýlar
Çekilen bunca acýlar, eleme gark olan sukut içinde ki vicdanlar, rahmete ram olur ulvi aþklar
Akýl niye var, edep ruhun yetisinden bahþedilen en nadide bir ar, iraden vazgeçmek için var
Yoksa nefes almak, nefsi telakkilerde yol bulmak kul için bekleyen nar, aþk idrak içinde bahar



Aklýn ve izanýn için aþký öðrenmelisin
Hanhi minval üzre ulviyet kazandýðýný nefeslenmelisin, tensellikten ariliðini bilmelisin
Aþk, hak ve hakikatýn didarýnda nazdýr, gayret ve cefanýn bazýdýr, ruhun aklet neye hazýrdýr
Fikredermisin mühlet niye emanet-i bahttýr nefesin zerresinde nefs bekleyen kimin nazarýdýr



Mustafa CÝLASUN