sen ve aynam tam 21 senedir hep benimlesininiz...hani alýþkanlýk vardýr ya siz alýskanlýk degil benim olmazsa olmazýmsýnýz...sorgulayamadýgým sartsýz kabullendýgým tek varlýk sensin annem ...ilk aþkýmdýr annem ne tuaf dýmý oysa kýzlar hep bablarý gibi bir adamla evlenmek isterler ,ilk babalarýna asýk olurlar...ben ilk anneme aþik oldum küçükken onun gibi bir anne olmak isterdim halada öyle...denizde uçan martý gibidir annem .özgür ,beyaz,kýrýlgan....kalemýmýn sustugu an aslýnda þu an onu anlatacak kelýmler yavan kalýyor sanki þu dakikalarda... ...insanýn sýrtýný dönüp yasliyacagý birinin olmasýný bilmesi okadar rahatki..herþeyin yalan oldugu,insanlýgýn ,dostlugun bitti bu dünyanýn yalan sokaklarýnda yürürken baþim yukarda hep ,cünki arkamda annem var...uzuldugumde teselleim,korktugumda iþigim,caresiz kaldýgýmda carem,derdim oldugumda dermaným...ve aynam yani kalemim ...benligimi ortaya koyabýldýgým tek gerçeklik...özgürlügün ta kendisi...vede o hayattaki tek saflýgým,elimde kalan ve hiçbir zaman kirlenmicek tek beyazlýk..sizlerin uzun uzunadýr belki olmazsa olmazlarý ...aþk yazýmda gemýlerden bahsetmiþtim, beným ufak bir yelkenlým var ...içinde annem,aynam ve o var...malum ya tekne ufak fazlalýk almaya gerek yok...sizin geminiz büyükse özenle yükleyin yolculuga cikinca geri dönme sansiniz yok diye düþünün...annem hep benýmle kalsýn,kalemim hiç bitmesin ve sen okadar güzel bir gelecek bizi beklýyorki....edalý sayfalar adlý yelkenli yolculuga hazýrdýr kaptan.....duydunuz ben yukumu aldým gýtme vakti baþka limanda ayný yüklerle demir atmak ümidiyle...