ben sana kesik ayaklý adamlarýn ülkesinden bahsettimmi hiç?
etmedim mi?
evet, bunuda sakladým senden, korkmayasýn diye...
...
o ülkede sevgili
hiç bir insanýn ayaðý yoktur,
daha çýkmadan yola
kesmiþtir ayaklarýný sevgilileri;
bir daha dönülmesin diye geri!
ve konuþamazlar;
birer uðultudan ibarettir sesleri.
aðlama kokusu var rüzgarlarýnda
/birinde biri gülmüþ,
tekmili gözükmüþ diþlerinin
ve diþlerini sökmüþler düþlerinin
sonra onu asmýþlar!/
yasak
gülmek yasak sevgili
orada gülmek yasak!
kuytularýnda hüzün çeker hüzünbazlar,
uyuþurlar...
ve her daim gecedir;
kayýp gitmiþtir tüm yýldýzlar.
yaðmurlarýnda tuz tadý var,
"ah!" lanmýþ asittendir;
dokunduðu yeri yakar...
yani sevgili,
kýsasý makbüldür sözün
orasý
ölü aþýklarýn gittiði yerdir;
cehennemdir!
...
evet sevgili,
içimde bir ülke var benim;
kesik ayaklý adamlarýn ülkesi
ve o ülkeye giden asla geri dönmez!
haylidir hazýrlanýyorum
haylidir uðurlamak için can atýyorsun sende
ha bire yolluklar hazýrlýyorsun
"git!" demesende!
býrak,
hiç bir þey hazýrlama sevgili...
hem,
sana geldiðimde ne'm vardý ki?
bir parça deniz kokusu çalmýþtým teninden,
zulama koymuþtum,
bir parçada gözlerinin renginden
onlarýda al,
bilirim lazým olacak;
bilirim senin hanen asla boþ kalmayacak!
evet sevgili
yolculuða çýkýyorum
geri dönülmeyen yere;
kesik ayaklý adamlarýn ülkesine...
ben gidiyorum,
"aslýnda kalandýr terk eden" demiþ ozan
sen kalýyorsun
ve
terketmenin hazzýný yaþýyorsun...
...
sana bir çift kesik ayak býrakýyorum,
bileklerimden aþaðý,
"ah!" ým olsun,
al!
o da senin günahýn olsun!
hoþça kal!