Gökyüzünde güneþ doðardý içimde sen.
Ardýndan kalbimde tomurcuklanmalar baþlardý
Ýlk bakýþ,ilk yaramýydý bu
Sözümün gönlüne aksi düþünce
aynýlaþma baþlar sanmýþtým,sýrrýný gizlediðindim.
Sevdan silineli yýllar oldu. Ben hala ayný,farkýndalýk arýyorum gitgide.
Yalnýzlýðýma kýlýftýn,gözyaþlarýmý silecek naif ellerini ahh bulabilsem!
Seccaden yine ayný yerinde.

Hiç birþey deðiþmedi,yakýp yýkýp gitsende
yokluðun ziyadesiyle acýtýyor içimi bitmiyor iþte.
Unutulmak yetmiyor,
unutamýyorum
Gözyaþým katren olsaydý.
Sevdam kuyuda yusuf,
yitmezdim belki böyle bir ela gözlüye.
Saksýmdaki çiçeðimdin.
Ýçimdeki topraðýn, yalnýzlýk vurdumu bizi böylesi kara bir gecede
Kaþla göz arasý içime dokuduðum sevdam
Gözlerin gönlüme serilen ipek bir yorgan gibiydi.
Düþlerim kelimelerin esiri olmuþ boðuþurken.
Sevdamý kuþlara kanat etmiþtim,nereden bilirdim göç mevsimi erken uðramýþ yurduma.
Sen gibiydim.
Benliðimden uzak kýtalara savrulmuþtum.
Ben gibiydin.
Bizlikten hiç olmamacasýna uzakta.
Yýllarca peþinden sürüklenen küçük bir çocuktum,içimdeki çocuðu hiç büyütmeyen
Öyle ya gözlerinde mýhlanmamý birer milat sayabilirmiydim?
Yine kimsesizlðin koynunda alacakaranlýk bir kabus görmekteydim.
Ödüllerin katmerli birer ayrýlýkmýydý bana .
Ne batýnýnda mutluluða,ne zahirinde kederle dans ediþimizin þavký vururdu vuslata.
Bu kadar aþina ,bu kadar yakýcý olabilirmiydi (?) ayrýlýðýn bize yansýyan yüzü.
Zamansýzdýk; büyük kentlerin kocaman yüreklerini bir araya getirmesiyle 2 gencin masalýmýydý baþlayan.
Uyumsuz tenlerin baþkalaþan kader arayýþlarýna karýþan tiz çýðlýklarýmýz umutlarýmýzýn noktalanmasýyla
bizi sýrtýmýzdaki kamburumuza vurarak uçurumdan itiverirken ;dilek tutardým noktalanmasýndý sevdamýz.
Gündüþümü yakýp kavuran bu firak avuçlarý içinde daha ne kadar kanatabilirdiki beni ?
Nerelerdesin ?
Dizginlerini yitirdiðim kayýp zamanýmdýn sen....

EMÝNE GÖL YILMAZ