Ne olur býrakma o suskun yaþlarýný
Nazarlarýnda bin bir hüzün içinde ki yakarýþýnlarýný ve çýðlýklarýný
Ýlla ki her kulaðýn iþitmesi mi lazým, hissediþ gönül lahzasýnda bir aþk-ý adým
Dil ne kadar lal olsa da temaþa eden o gözlerin feryadý elbette ki sevdaya uzanan bir tadým



Belki yýllar anlattý ve fakat ben anlayamadým halini
Sanki sýzlanýþlarýn günyüzüne çýkýyor þimdi, sabýr ve kanaat hangi itikadýn vecdi
Dikeni her yanýma batýyor sende yakýnen biliyorsun sanki, gül-i nihal bitiyor içimde belki
Dertler sahipsiz deðil inanki, nasibin rahlesinde kýsmet kimi bekliyor þükrederim o anki gibi



Su semadan akýnca, ruhum ferahlar kuþlar misali
Hangi çýðlýðýmý býraksam ummana, her nefes melalimi iþiþiyor sanki umutlar filizlendi
Hangi topraða baksam beraket ilzam ediyor içime inanki, sabýr bir direniþtir aþkta billahi
Haydi umudunla koþ, yýlgýn ruhunun prangalarýný çöz ve sürurla çoþ, bahtýn açýktýr vallahi



Hiç Rahmetin sahibi acý çektirir mi kalbine
Lakin gönül hasredilir hakikatin þevkine, ifsanlaþýr ruhlar sevda çilesiyle, aþk niyetiyle
Bilmede ve anlamadýðýn çektiðin tespihatlar kabul olur inþaal temennisiyle kimin kýsmetine
Yoksa anlamak ve tahkike ulaþmak için bu kadar yorgunluk niye nefsanilik vardý elan içimde



Nar, hesapsýz deðildir, aþk maksattýzsa nefsidir
Tensellik zafiyetin içinde gizlenen bahanedir, kalbi süruru tyerennüm etmek ihsan iþidir
Bir sual et kendine, takva neden bu kadar müþkil bir iþtir, akýl ve iradi olmak aþkýn dilidir
Ne kadar kaçsam, mühletin gereðini anlamaktan uzaklaþsam nefsanilik kalbim ile ilintilidir



Mustafa CÝLASUN