Gençler sizi sevmiyor beyler. Ben de sizi sevmiyorum, sevemiyorum efendiler. Yaratan baðýþlasýn: Yaratandan dolayý da sevemiyorum sizi...

Siz onlara böcek gibi davranýp "ilaç" sýkarsanýz, onlar da size yumurta atarlar. Ama bugün yumurta, yarýn ayakkabý, öbür gün postal mý, ne atýlýr onu bilemem. Gençlere gaz sýkmaya hakkýnýz yok beyler! Siz basýnçlý tüplerle böcek mi ilaçlýyorsunuz?

Onlar üniversitede "ilim" deðil "bilim" görmek istiyor, süslü püslü pahalý takým elbiseler giymiþ sonradan görme siyasetçiler, küçümseyen bakýþlar, ya da, düzenin zengin ettiði sermaye adamlarýný görmek istemiyorlar, "bilim adamý" görmek istiyorlar. Çok bilmiþ söylemler duymak istemiyorlar.

Siz korumasýz öðrencilerin karþýsýna "koruma ordusu" ile çýkarsanýz, onlar sizi sevemez efendiler. Ben de sizi sevemem.... Yaratan'dan ötürü. Çünkü benim "Yaratan"ým ile sizin "Yaradan"ýnýz çok farklý !

Öðrencilerin gösterdiði demokratik ve haklý tepki "paralarý var bol bol yumurta almýþlar", veya "yumurta atacaklarýna onlarý yeseler akýllanýrlardý" gibi düþük, kalitesiz, seviyesiz arabesk gülmecelerle geçiþtirilemez.

Anýmsatýrým: Protesto etmek demokratik bir haktýr. Demokrasi olmayan yerde, protesto da olmaz, olamaz. Siz demokrasi ile dalga geçerseniz, gün gelir, devran döner, sizle de dalga geçilir. Ama biz dýþarýda, siz içeride olabilirsiniz efendiler...

O atýlan yumurtalarda gençlerin tepkisi, öfkesi, kaybolan umutlarý, yýkýlan hayalleri var. Tekmelendiði için bebeðini kaybeden hamile genç bir kadýn var. Ama tekmelenen, doðmamýþ bebek yok. Nerede o bebek? Nereye gitti?

Siz hiç genç olmadýnýz deðil mi? Siz hiç öðrenci olmadýnýz, hiç kopya çekmediniz deðil mi?

Ýnsan olmak, insan bilmektir. Ýnsan olmak, kendin bilmektir. Sen kendin bilmezsen, ya nasýl insan olmaktýr?





(Alt baþlýk alýntý: Makalat, Þemsi Tebrizi, Ataç Yayýnlarý, 1. Baský, Aralýk 2006, s: 282, M196)