Ýnsan bir küçük dünyadýr. (Mibres Kosmos) -Demokritos |
|
||||||||||
|
Kalbin durur gördüðünde, bakmaya doyamazsýn gözlerine. Bakarken için acýr. Yokluðunda da yer bitirirsin kendini. Ne düþler kurarsýn onunla ilgili. Hepsini gerçekleþtirmek istercesine delirirsin. Her þey alelacele olmalý, her þey ona dair olup bitmeli. Sevginle boðarcasýna seversin. Onun seni sevip sevmemesi ise umurunda deðildir. Sen seviyorsun ya senin aþkýn ikinize de yeter de artar bile. Kalbini söküp ona veremediðinden, sevdiðini gösteremediðinden ona dair bin bir türlü iþler yapar, onu mutlu edersin. Yüzündeki bir tebessüme dünyayý deðiþmezsin. Yine de tatmin olamazsýn. Uykularýn kaçar geceleri. Sabaha nöbet tutarsýn. Gökyüzüne dalar, sevdiðinin yüzünü çizersin gözlerinin bakabildiði her yere. Þu koskoca gökyüzünü ve yýldýzlarý gözlerine sýðdýrýrsýn da onun sevgisini sýðdýramazsýn kalbine. Kimseleri koyamazsýn yerine, kimse alamaz onu senden. En vazgeçilmezi, en güzeli, en sonsuzudur senin aþkýn. Onsuz geçecek günlerin düþüncesine tahammül bile edemezsin. Artýk tamamýyla hasta olmuþsundur iþte… Kimselerin bilmediði asýl büyük hastalýðýn adýdýr aþk… Ýlacý yok, hükmü yok, belirtisi yok. Yokluðun adýdýr aþk. Verirsin verirsin karþýlýðý yok. Her þeyini verebileceðin, canýndan vazgeçebileceðin duygunun sonu da yoktur iþte… zaman geçer kendini paraladýðýn günlere dalarsýn. Ne çok sevmiþsindir onu. Etrafýnda pervane olmuþsundur. Yapabileceðin bütün çýlgýnlýklarý yapmýþ, ardý arkasý kesilmeden durmamýþsýndýr. Bakýnýr durursun geçmiþe. Sonralarý verdiklerinin karþýlýðýný alamadýðýný fark edersin. Yitirdiðini düþünürsün aþký. Oysa sen aþký hiç kazanmamýþtýn ki… Kokmaya baþlarsýn. Yüreðin gel-git etkisinde, sendelersin olduðun yerde. O kadar çabalarýn, onca geçen günlerin yalan mýydý yani? Hiç sevmemiþ miydi karþýndaki seni? Hiç deðer vermemiþ miydi? Günlerce oyalamýþ mýydý sahte sözcüklerle… Ah.. birden þimþekler çakýverir gözlerinde. Aralamaya korktuðun perde düþüverir yere. Oyun biter. Rol kesemezsin artýk istesen de. Gerçekte aþk yok olmuþtur. Uçuvermiþtir elinden. Parmaklarýn o akýþkan aþký tutamamýþtýr, bir cýva misali akmýþtýr olduðu yere… Þimdi isyanlar kopmalý, yer yerinden oynamalý… Nasýl yapar bunu sana? Sen onun için tüm deðerlerinden vazgeçerken, o nasýl nankör durur karþýnda? Nöbet tuttuðun geceler iki katýna çýkar. Ne o sigaraya da mý baþladýn. Kadehler de tokuþur bazý akþamlarý. Aþktandýr hepsi, iþte o yalancý aþktandýr her þey... Saçlarýnýn aðrýr günden güne, yatak döþek yatarsýn. Aslýnda karþýndaki hala ayný aþkýndýr. Sen deðiþtikçe onun aynýlaþtýðýnýn farkýna varýrsýn. Günler geçer, aylar yýllarý kovalar. Ýçindeki aþký da bir çýrpýda süpürür rüzgâr. Gitgide eksilir içinden bir þeyler, tüm duygularýnýn üstünde gördüðün aþk yavaþ yavaþ silinir yüreðinin orta yerinden. Duygu fakiri de olmuþsundur artýk. Kimseye inanmaz, kimseyi sevmezsin. Ne kadar bencilce deðil mi? Peki sen hiç düþündün mü onca yaptýðýn þeyi karþýndaki istedi mi diye? Uyuyamadýðýn gecelerin hesabýyla yükümlü müydü sevdiðin kiþi? Aþkýnla boðduðun, bir dakika nefes aldýrmadýðýn o insan mutlu muydu, huzurlu muydu yaptýklarýndan? Bunlarýn hepsini kendi mi istemiþti? Hiç sordun mu aþký tattýrabilir miyim diye? Hayatýna girerken, kalbindeki dinmez duyguyu anlasýn diye çile çekerken, çile yaþattýðýný anlayabildin mi? Deliye dönmüþtü hislerin, anlamýyordun, kendinden baþkasýný. Dinlemeden yargýlýyor, kendi düþlerinin oyuncusu kesiliyordun. Hem oynuyor hem de yönetiyordun aþký. Oysa oyun içindeki oyunbozan da sendin. Fark edemedin hasta olduðunu, aþkýnýn hastalýk olduðunu hiç bilemedin. Geçici heveslerin kurbaný oldun sen de diðerleri gibi. Karþýlýk aradýn, verdiklerini tek tek almak istedin, tatmin olamadýn. Çünkü verirken karþýndakine sormadýn. Zoraki kabullendiriyordun her þeyi. Aþktýr, böyle olmalýdýr, yaþanmalýdýr delicesine diye tutkularýnýn esiri oldun. Sonra esir ettin karþýndakini de… Þimdi neyin hesabýný ödettirme vakti? Kime neden þikayet edecek, kime niçin hesap soracaksýn ki? Duygularýnýn katili miydi karþýndaki, yoksa duygularýný daðýtan sen miydin serseri? Kimi sorguluyorsun, verdiklerini kabul etti mi ki geri istiyorsun. Yazýk sana, daðýttýðýn duygularýnýn öldüðünü bilmiyorsun. Ulaþmadan öldüler, birer birer yok oldu her biri. Hadi þimdi yüzleþ, korkma aþk hayat kadar acýmasýz deðil deðerini bilenlere. Bir sonu vardýr hayatýn. Peki ya aþkýn? Umarsýzca kullandýðýn, tüketmeye çalýþtýðýn aþkýn sonu var mýydý? Yoksa sen mi kirlettin o tertemiz aþký? Duygularýnla darmadaðýn mý ettin? Hadi hesap verme sýrasý sende… Hep ölürcesine sevmeli, karþýlýðýný almazsan öldürmeliydin. Hep beklentilerin oldu, hep sorunlarýn oldu. Oysa bilemedin… Aþk taraf dinlemez, ya seversin ya gidersinle bitmez. O sonsuzdur, eðer tutmasýný bilirsen renkli diyarlara götürür aþk. Anlayabilirsen, dinleyebilirsen bambaþkadýr aþk. Ruhunla sevmesini bilmelisin önce. Paylaþýrken düþünmelisin, kabul eder mi seni karþýndaki de. Paylaþmaya hazýr etmelisin sevdiðini. Dokunmaktan korktuðun ellerin, hýrslarýnýn esiri olmadýðýn bir kimliðin olmalý yaklaþýrken. Her þeyinle sevmelisin evet ama o her þeyin olan þeyi tüketmemelisin. Kýymetini bilerek yaþamak gerek aþký. Ben merkeziyetinde bencilce sunarak deðil. Titremelisin mesela gördüðünde. Elin ayaðýna dolaþmalý, bakamamalýsýn gözlerine. Kalbin yerinden çýkacak gibi olmalý, zaman durmalý onun olduðu her yerde. Ama karþýlýk beklememelisin. Aþk beklentilere yer vermez. O mutlu olacaksa hayatýndaki yabancýya bile yer vermelisin. Fedakârlýktýr aþk, eðer sevmesini bilirsen en büyük armaðandýr yüreðine… Kaymaz avuçlarýndan tutmayý bilene. Gözyaþlarý döktürmez yerli yersiz. Çünkü verdiðin deðerleri geri almaya hakkýn olmadýðýný bilirsin. Delirdiðin, durduramadýðýn hislerinde yoktur, esiri olduðun düþlerinde. Aþk tek kiþiliktir. Ýsteyen paylaþýr çoðalýr, istemeyen yok olur uzaklaþýr. Ama aþk hep vardýr. Kirletmeyenlerin hissedebildiði, perdelerini aralayanlarýn görebildiði bir aþk hep vardýr uzaklarda… O aþk aramakla bulunmaz. Çünkü bir gün gelir aþk seni kendi bulur. Kýymetini bilen sevdalýlara… Kimine yar kimine dar olur sevda !!!
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Gülnaz Yýlmaz, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |