ÇANKAYA KÖÞKÜ’NDE CUMHURBAÞKANI’NIN HUZURUNDA…

M.NÝHAT MALKOÇ

     Bu yýlki Öðretmenler Günü benim için farklýydý. 24 Kasým Öðretmenler Günü münasebetiyle her ilden bir öðretmen, “81 ilden 81 Öðretmen” bulunduðu þehri temsil etmek üzere Ankara’ya çaðrýldý. Trabzon’u temsilen ben Ankara’ya gönderildim. 24 Kasým günü öðleden sonra Cumhurbaþkaný Abdullah Gül, bizi Çankaya Köþkü’nde kabul edecekti. 864 rakýmlý Çankaya’ya otobüslerle hareket ettik. Ömrümde ilk defa köþkte aðýrlanacak kiþiler arasýnda yer alýyordum. Bunun tatlý heyecaný vardý içimde. Bizimle beraber köþke çýkanlar arasýnda Millî Eðitim Bakaný Nimet Çubukçu ve bakanlýðýn üst düzey bürokratlarý da vardý.

     Öðle vakti Çankaya Köþkü’nün önünde otobüslerimizden indik. Köþkün Kapýsý’ndan içeri girdik. Güvenlikten geçtikten sonra Çankaya Köþkü’nün içindeydik artýk… Herkes gibi ben de bu meþhur köþkü meraklý gözlerle dikkatlice süzdüm. Çok hoþ bir mimarisi var bu nezih mekânýn… Cumhurbaþkaný Gül, bizi 13’te kabul edecekti. O zamana kadar köþkün kabul salonunda bekledik. Arkadaþlarla koyu sohbetlere daldýk. Vakit su gibi aktý gitti.

Saatler 13’ü gösterdiðinde bir hareketlilik baþladý. Cumhurbaþkaný Gül, bizi kabul etmek için bitiþikteki büyük salonda bekliyordu. Herkes, illerinin plaka sýrasýna göre dizildi. Sunucu; plaka sýrasýna göre öðretmenlerin adýný, soyadýný, temsil ettiði þehri söyleyerek içeri çaðýrdý. Trabzon’a sýra gelmiþti. Adým çaðrýldýðýnda vakur bir edayla içeri girdim. Cumhurbaþkaný Abdullah Gül ve eþi Hayrünnisa Gül Haným her zamanki mütebessim hâlleriyle “Hoþ Geldiniz” dediler. Ayaküstü hâl hatýr sordular. Bu arada kendileriyle hatýra fotoðrafý çektirdik. Ardýndan, önceden belirlendiði þekilde bana gösterilen yere oturdum. Bütün þehirlerin temsilcileri bu þekilde çaðrýldýktan sonra Cumhurbaþkanýmýz Abdullah Gül, öðretmenlere hitaben uzun ve veciz bir konuþma yaptý. Konuþmasýnda þu görüþlere yer verdi:

“Kýymetli öðretmenler, saygýdeðer konuklar, 24 Kasým Öðretmenler Günü vesilesiyle, eðitim camiamýzýn siz seçkin temsilcilerini Çankaya Köþkü’nde misafir etmekten, eþim ve ben büyük mutluluk duyuyoruz. Sözlerimin baþýnda Türkiye’nin dört bir yanýndan, 81 ilimizden gelen sizleri sevgiyle, muhabbetle selamlýyorum. Katýldýðýnýz için de teþekkür ediyor, hepinize hoþ geldiniz diyorum. Ayrýca sizlerin ve þahsýnýzda bütün öðretmenlerimizin Öðretmenler Günü’nü kutluyorum. Öðretmenlerimizle her yýl Öðretmenler Günü’nde bir araya geliyorum. Aziz milletimiz öðretmenlerimize ayrý bir deðer vermiþ ve onlarý gönlünde özel bir yerde tutmuþtur. Çankaya Köþkü’nde geleneksel hale getirdiðimiz bu faaliyetle, öðretmenlerimizin milletimizin nezdindeki saygýnlýðýný göstermek için sizleri buraya davet ettim. Sizler de Türkiye’nin dört bir yanýndan zahmet ettiniz geldiniz.

Öðretmenlik uzmanlýk, sevgi, sabýr, hoþgörü gerektiren bir meslek olmanýn ötesinde, bir sanattýr. Öðrenciler, öðretmenin elinde þekillenir, olgunlaþýr ve hayata hazýrlanýr. Bir çocuk için aileden sonra ilk bilgi kaynaðý öðretmendir. Kavramlara anlam katan öðretmenlerdir. Öðretmenler öðrencilere, dolayýsýyla topluma rehberlik eden bilge kiþilerdir. Öðretmenlik ayný zamanda, sýnýrlarý sadece okul duvarlarýyla veya müfredatla çizilemeyecek kadar özel ve farklý bir meslektir. Sizler, öðrencileriniz için öðretici konumunuzun yaný sýra, bazen bir arkadaþ, bazen ailenin bir büyüðü, bazen bir umut, bazen sýðýnýlacak bir liman ve bazen de rol model oluyorsunuz ki, bütün bunlarý hepiniz tek tek yaþýyorsunuz…”

Cumhurbaþkanýmýz Abdullah Gül’ün konuþmasýndan sonra öðle yemeðine geçildi. Yemekte “mini enginar dolmasý, piruhi, kuzu pirzola, bahçe salata ve badem tatlýsý” vardý. Yemekler son derece güzeldi. Her masada Cumhurbaþkanlýðý’nda çalýþan üst düzey bir kiþi vardý. Bizim masamýzda Cumhurbaþkaný Baþdanýþmaný Erþat Hürmüzlü Bey vardý. Kendisi köþkte Ortadoðu’dan sorumlu baþdanýþman olarak çalýþýyor. Yemek boyunca çok güzel sohbetler oldu. Çaylar içildikten sonra Cumhurbaþkanýyla vedalaþýp köþkten ayrýldýk. Bu benim için hayatýmdaki unutulmaz anýlardan biriydi. Bizi kabul eden Cumhurbaþkanýmýza sonsuz teþekkür ediyoruz. Bizi kabul etmekle eðitime ne kadar önem verdiklerini gösterdiler.