Bir lahzadýr esin, aþký þehreder, gönül sezer
Ýnsan kul olmak için vefanýn manasýnda aþka nefsini kurban eden candýr
Hayat için dile gelen neler varsa, nasibin rüknünde harmandýr ve iradey-i hasattýr
Neye teslim olacaðýný bilmek ve onun zikrinde göçmek sevdanýn vuslata tabii sanatýdýr




Dinle neyi, kalbin sukut-u halinden söz eder
Ruhun derinliklerinden naifçe nüksederek, aþkýn ince sýzýsýný idrakine þehreder
Akýl hükmeder, irade nefsinin sulhunde manasýný aþikar eyler
Tahtir hakký kulluðun rüknünde ihsan için tarif edilen en zarif olan bir ecri bedel




Hay, hu derken elbette ki fikretmek sana düþer
Aþk; billahi kurtuþulun için azim ister, sadakat diler, sabrýn çilesinden ne bekler
Ana olmadan, þefkati ve fedakarlýðý hakkýyla ruhundan hissedemezsin
Hilkat ve rahmetin manasýna kanaate vakýf olmadýkça aþkýn sadrýna eriþemezsin




“Oku” diyen ve emreden kalbinden ne bekler
Manasýna vakýf olamadýðýn bin bir hüzün gönül iklimine sancýlarý zerkeder
Acý çekmek, derdi tarif etmek için hukukun gerekçesi inayetin lehçesi ihsanýný bekler
Derviþ olmak nafile bir iþtir, aþka ram olmak iradeden vazgeçmenin ceht-i azimini ister




Mazi reddi miras deðildir, seninle ilintilidir
Keyfiyet içinde nefeslenmek akleden ve tefekkür eden için ne kadar lüks bir tercihtir
Neler harap ediliyor, insanlýk manasýndan uzaklaþýyor, neme lazýmcýlýk haline yakýnlaþýyor
Aþk inþirah-ý vecdir, iktisadi hesaptýr, aklýn ve vicdanýn için bekleyen vuslattýr



Mustafa CÝLASUN