Nice leylalar gelip geçti, mecnunlar aþkýn feryadýyla kalbini dinledi
Ruhun esaret altýnda kalan ne kadar emeli varsa hakikatlere yöneldi
Lebbeyk derdirten aþk, mevare yolculuðuna çýkartan ulvi fark neydi
Vuslata ram olmak ne cennet ve ne de cehennem için bir þiarý kalpti



Beþer olmaktan arileþmek, sanki aklýn idrak ile kavilleþmesi demekti
Yürek hilkatinin gereðince beyne kan pompalayan sualsiz gerekçeydi
Bir kalbin senasýndan gelen ahenk, feraset kim için farký fark etmekti
Ýnþirah neden hasretin ve umudun vahasýnda dillenen mukavementi



Ýnsan aþk ve sevdanýn firkatine abat olan, ruhun didarýnda anýlandý
Cennet ve cehennem ancak, onun bilinci kadar olan gam-ý heyecandý
Aþk ne hevesin nede nefsi telakkilerin esaretinde kalan çaresiz sanýktý
O hilkat ve aidiyetine sadýk kalan ve esiniyle ruhlara akan nar-ý aþktý



Korkutan ve haþyetiyle hevesleri kurutan ölüm, rahmetin inkiþafýydý
Kalp ve ruhun inhisarýnda firkatleþen sevdanýn umudundan nidaydý
Kaybolan, yitik yýllarýn keþkelerende soluyanlar, onu nekadar anlardý
Niye akýl ve irade, azim ve gayretin süruru, kalplerin farklý nazarýydý



Leþi kim sever, etrafa yayýlan kokusu ise hisseden kapler için bin beter
Bizar olmak, hicranýn burukluðunu yudumlamak baht için niye kader
Anlayan ve aklý selimin arifleþen kalbinde ki o dert niye rahmet birader
Aþk; halin demidir, hüznüyle sürur zerkeden ferdir, esindir gönül ister



Mustafa CÝLASUN