Çile gönlümü ihya eden, bir ah çektirmeden sürura erdiren ferdir
Nefes niye müddetlidir, sorarým imtihanýn o sýrrýnda neler gizlidir
Vakit elbette ki sahibinindir kalbim niçin uzlete çekilmeyi ar bilir
Mana vecdinde dirilmek, hakikatin hasretiyle nefeslenmek ilimdir



Neden nefsin her halinden, tedrisata muhtaç çehresinden geçilir
Kalp þayet ihsan,inþirah için en sadýk bir dostsa niye imtina edilir
Keyfiyet, nefesimin aheste halinde neden ahenge gebe bir naiftir
Ýnsan olmak, beþerlikten kurtulmak, aklýmve idrakim için þereftir



Canan ne bilir, derdin bin bir türlü halini kalbim hüzün içindedir
Güz vaktidir, hazan eþkalin ibretinden temaþa eder evet, hazindir
Ölüm, niçin tefekkür için feyz reçetesidir, açýlacak hesap kimindir
Aþka ram olmayan o an, yýllarý eskiten zaman, ruhumdan katredir



Þimdi aðlamak gelir içimden, akmaz nazar eden gözler derdinden
Sinemin derinliðinden sadýr olan bir ses nida ediyor aþk, saadetten
Görünmeyen o çehresinden gönlün hissettiði bir badeyi suhuletten
Ülfetin firkati þad oldu þimdi, kalan nefesin sirkatinde ki kimlikten



Kalbim ne olur, aþkýma bir lahza sürur sunsa, bu korkularým ayýlsa
Her sabahýn efkarý, ruhumdan neþet eden feryatla anbean kurtulsa
Andýðým ve manasýnda esaret yaþadýðým bu ahval, bir suçlu olmasa
Nefsim vicdanýmla anlaþsa, aklým irademi kuþatýp aþkýyla sevdalaþsa



Mustafa CÝLASUN