Bir inanç perdesini aralamak istiyorum… Ama inanamýyorum… Sahte yüzleri, günah çýkarmaya davet ediyorum da; plastik çarmýhlarýyla geliyorlar yurduma… Piçliðin orta yeri burasý… Belirsiz gülümseyiþlerin yapýþtýðý anlamsýz bir tango… Ne sokaðýn çýkmazlarýyla ayýyoruz, ne de duvara toslayýnca… Aþksýz; nostaljik bir öpücük… Kupkuru… Dokunarak kaçmak… Belki de sertleþmeden yumuþamak… Yalana dolana uzaktaki bir ütopyayý özlemek… Deðer verdiklerim artýk yalnýzca mide bulantýsý þimdi… Bir ilacý da yok bunun… Bulantý iþte! Daha da ötesi tiksinti… Egosantrizmin doruklarýna atýlan son kanca… Serin… Ýri taneli… Uçurumda yankýsý kolay duyulmayan bekleyiþ…
Güzeldir basit öyküler aslýnda… Yaþamý kolaylaþtýrýr ve saflýðýn imbiðinden süzersin geçmiþe duyduðun özlemi… Çocuksudur… Dokunulmamýþ ve henüz kir bulaþmamýþtýr… Ama, kahverengi ifrazatlarýyla kirletirler beyazlýðýný, sen farkýnda olmadan…
Kahkahalarý boldur ve ironileri empati yüzü görmemiþtir bu yüzden. Hep haklýdýrlar da; yaþarken hakkýn rahmetine kavuþanlara daima haksýzlýk yaparlar. Farkýndalýk yoksunluðu olmalý bu. Kýzmalý mý? Bilmiyorum… Hiç bir þeyden emin olmadýðým gibi, bundan da emin deðilim…
Bir mezarlýk tasvirine takýlýyor aklým… Yaþadýðým cehennemin; yeryüzündeki cennet tasviri sanki… Ölümün gölgesine, suskun ve piþman uzanmak boylu boyunca… Tanrý’dan günahlar denizinde dinginlik beklemek… Daha fazla… Daha da fazla… Umut, biraz daha umut…
Hak ettiðine hak ettiði kadar deðer vermek bir bankacýnýn iþi. Ben hesap uzmaný deðilim ki! Hak etmese de, gez göz arpacýðýndan seviyorum, sevince. Yanýlgýlý bir durum mu? Aslýnda biliyorum sorunun yanýtýný. Bile bile yanýlmak istiyorum belki de…
Çekip gidecek gibi inandýðým siluet. Yitmesi gerekiyorsa, gitsin. Ýnancýmý deðiþtiririm en fazla ve yeni inancýmla sahte peygamberler yaratýrým kendime…
Aðlar mýyým? Çok aðlarým be… Tuzlu yaðmurlarým vardýr benim, asit yaðmurundan beter…
Sonra tekrar geriye bakarým, yanaðýmý kurularken…O bakmaz bir daha, hissederim bunu… Görmez… Ölü balýklara don dikmeye benzemez ki sevgi… Bunu da bilmez… Anlatsan da anlamaz…
Niye seversin o zaman? Anlamý yok…
Çok bilmiþ görünmek, bilgisizliðin Oedipus kompleksi aslýnda. Çok yaþa demekten utanmak. Sýkýntýlarý yaþarken, sevdiðine sen de gör diyememek…
Ama boþ… Ama sonuçsuz… Ama boþ ver gitsin resitali her þey…
O zaman boþ ver gitsin….
Resital hiç bitmesin…
Bitmesin mi?