Bir þekilde delirmekte olduðumu anladým aylar önce.. Saðlamasýný yapana kadar emin deðildiðim bu sonuçtan ama þimdi kesinlikle eminim, deliriyorum ben.. Delirmenin karþýlýðý; düþünme, anlama ve kavrama gücünü yitirmek diye geçiyor sözlükte, iþte bu noktada hissettiklerimle mütanasip olmayan anladýklarýmýn(!) zýtlarýn birliði çerçevesinde beni delirttiðini farkettim, yitik anlama gücümle..

Þu yaþadýðýmýz hayatta iletiþimimizin hemen hemen hepsini kelimelerle saðlýyorsak ki kelimelerinde anlamlý sesler olduðunu ve bunlarýn bir araya geldiðinde düþüncelerimizi iletmemizi saðlayan sözleri oluþturduðunu biliyoruz.. O zaman bu kadara kesin bir þekilde kendimizi, sorunlarýmýzý, hayatlarýmýzý dile getirebileceðimiz bir sistemi oluþturduktan sonra hala neden iliþkilerimizde ve yaþantýlarýmýzda devasa boþluklar hissederek kendi içimizde çevremizde kayboluyoruz? Ya kelimeler kifayetsiz ya da bizler kendimizi tam anlamadan kendimizi bulduðumuz bu sistem içinde duygularýmýza ve düþüncelerimize uygun kelimeleri bulamadan yaþamaya çabalýyoruz..

Tüm bu çýkmazý ben, beni üzen, parçalayan deneyimler sonrasýnda gördüm.. Ýçinde bulunulan buhranlý durum insaný ister istemez en ince ayrýntýya kadar olanlarý düþünmeye itiyor.. Ve o zaman sadece kafa kýrýlan mevzunun deðil tüm bu yaþadýðýmýz hayatýn; kaosun aslýnda mucizevi biçimde bunca zaman bu kadara az arýzayla süregelmesi insaný þaþýrtýyor, delirtiyor..

Çok düþünmenin kelime katili olduðunu bazen hepimiz hissetmiþizdir.. Ýþte o ruh halinin devamlýlýðý beni delirtiyor sanýrým.. Kendini kendine ve çevreye izahýndaki kilitlenme adamý aðlatýrken katedilen tinsel yolculuk ayný adamý kahkahalarla gülmeye de yönelendiriyor.. Ne zaman ki anladýðýn ve ona göre hissettiklerin çerçevesinde aðladýn.. Aðladýðýn konudaki bulunduðun noktayý objektif olarak sorgula.. Baya gülüyorsun.. Gül ki sen de bize katýl..