Endiþelendim...Suratý asýktý,fakat daha once hiçbir arkadaþým için bu derece endiþelenmediðimi farkettim...Kafamda dolaþtý durdu bütün olasýlýklar,aklýma ilk önce gönül acýsý geldi...Hani insan sever ya acýyý bazen,hani yýkar ya tüm dayanaklarýný. Öyle yýkýldým ben de.Yýkýlýþýn da iki türü vardýr aslýnda bu konuda;severek yýkýlmak,elinden kacýrmaya yýkýlmak.O zaman severek yýkýlmayý açalým...Severek yýklýmak aslýnda onun uzuldugu þeyin kendin olmasýný istemek deðildir,onu üzen kiþinin yerinde olmayý istememektir.Daha ziyade neden üzüldüðüne üzülmektir sorgulamadan.Sadece bir üzüleni olmadýðý için üzülmek deðildir severek üzülmek...Severek üzülmek aslýnda birinin senin için üzülmesini istemediðin duygudur.
Bencil duyglardan uzak tutalým hadi tüm geçmiþimizi.Aslýnda pek de biri dedi diye birþeyi yapmak istemem ama bu seferlik en azýndan ben istedim diye yapýn hadi.Birini sevdiniz,fakat olmadý. O sizi sevmedi;her aþk mutlu olacak deðil ya... Sizinki de mutsuz aþklar bölümünde bir yer edindii,fakat hergün görmeye devam ediyorsunuz Juliet'inizi,duruma göre Romeo'nuzu.Ve O'nu üzgüngördünüz. "Acaba biriyle mi beraber de o üzdü onu bu kadar. Ondan suratý asýk böyle" diyip eþine az rastlanýr bir paranoya ile yaklaþmadýnýz mý duruma?Yoksa ben türürmün tek paranoyaðý mýyým?
Ben paranoyak mýyým demeyin,aþýksan paranoyaksýn arkadaþ! Onun her dediðinden,her hareketinden,her bakýþýndan bir anlam çýkartmýyor musun? "Aaa,oðlum mesaj atmýþ bana,biþey hisstmese atmaz" ya da bir kankanýz gelir,ki kanka kelimesinden dehiç hoþlaþmam;dejenere topluluk edebiyatý iþte, "Kanka,hatun sana karþý boþ deðil,görmedin mi nasýl bakýyordu sana? " þeklinde bir yaklaþýmda da mý bulunmadý hiç?
Ýþte bu paranoya ile yaklaþtýysan onun üzüntüsüne,elinden kaçýrmaya yýkýlmaktasýndýr.Aslýnda hepsi ayný yola çýkar,sevmesen üzülmezsin,sönmüþ olsa içindeki yangýnlarüzülmezsin.Arkadaþ yerine koyamadýysan hâla üzülmezsin,en azýndan yýkýlmazsýn... Ancak severek üzülmek kadar yüce deðildir benim gözümde.'Severek üzülmek' çözüm arar mesela,fakat 'elinden kaçýrmaya yýkýlmak' aramaz,sadece sevipte karþýlýk bulamayan tarafý ilgilendirir;yapýcý deðildir ve sadece seni yýkar,yýktýðýyla kalýr.Oysa ki 'severek üzülmek' yorucudur,efor ister,zor zamanlarda krtik kararlara yöneltir adamý,fedakarlýk gerektirir. Yeri gelir tüm olasýlýklarý zorlar ona yardým etmeye çalýþýr,yeri gelir onun yerine ateþe atlarsýn.Ayný zamanada çözüm arayarak üzülmektir 'severek üzülmek' çünkü onun üzgün olmasý yakar içini,buna bir son vermek için her yolu denersin.Karþýllýk da beklemezsin kesinlikle.Onun bir tebessümü bile yeter o vakit,tüm dünya mýrasýnýn önünde serilmesine...
Aslýnda herþeye üzülürsün,ama ona baþka üzülürsün.Seversin ama elini tutamazsin üzülürsün,baþkasý onun elini tutar üzülrüsün,senin elini baþka biri tutar hesapta yokken yine üzülürsün;o,senin yerine onun elini tutan yanlýþ tutar,canýný acýtýr onun,yine üzülürsün.Seversen üzülürsün,severek üzülürüsün.Aþk o dur ki o ne yaþarsa ortak olursun,eðerbu ortaklýktan onun da haberi varsa herþey normaldir aslýnda;eðer yoksa... Zor...