Dünyada insandan çok aptal var. -Heinrich Heine |
|
||||||||||
|
Ki aleme gerçek deðeri verir. Gizlese de kalbin yangýnlarýný, Bir damla yaþ her þeyi ele verir. Ki aleme gerçek deðeri verir… Aksini düþlerim senin ey Lude! Garip bir aþýðýn yanýk gönlünde. Bu gönlünse asýl sahibi sensin. Derdimse tek seni görmektir, sende. Garip bir aþýðýn yanýk gönlünde. Berrak bir gecede yüzen mehtaba, Neden bakýyorsun gözleri nemli? Yaþýyorsun gizli saklý rüyada. Sanki çektiðimiz az mý elemli? Neden bakýyorsun gözleri nemli? Bu ýslaklýk beni yakýyor Lude! Neden sanki bu manasýz bekleyiþ? Bu yaðmur ne, yoksa bahar mý mevsim? Damla damla su ruhuma iþlemiþ. Neden sanki bu manasýz bekleyiþ? Hayýr, su deðil bu; efsunlu kezzap, Sade cismi deðil, ruhu yakýyor. Cisim de yok, ruh da ve biz de yokuz. Bu kezzap yokluðu yoka çakýyor! Sade cismi deðil ruhu yakýyor… Söyle kaçmak için bu gayret neden? Neden saklýyorsun duygularýný? Utanýyorsun belki, peki ya kimden? Bir azap ki yakar rüyalarýmý, Neden saklýyorsun duygularýný? Gelmiþken her þeyi alarak göze, Güzel gözündeki o öfke neydi? Daha baþlamadan hummalý söze, Yüzündeki þiddet ruhuma deðdi. Güzel gözündeki o öfke neydi? Konuþsun gözlerin, dokunma sakýn. Anlarým içinde kopan feryadý! Sedef saklasa da içindekini, Ýncinin yerini bilir erbabý. Anlarým içinde kopan feryadý! Gonca mýsýn, henüz açan bir gül mü? Bilmem, seni bir gün hangi el derer? Çið tanesi, jale, þebnem, hep benim. Bir zerreyim ki sonum sende biter… Bilmem seni bir gün hangi el derer? Hayýr, sakýn kaçma; dönme arkaný. Bir kulak ver hele bir duy sesimi! Yetmez mi bu kadar çektiðim azap? Tüketirken ismin son nefesimi; Bir kulak ver hele bir duy sesimi! Benim mi, benim mi, söyle; bu vebal? Bu öldüren ateþ kimin ha, kimin? Önce bir çift göz girmiþti kanýma, Sonra bir bakýþla oldum esirin. Bu öldüren ateþ kimin ha, kimin? Anladým bir yokluk ülkesiymiþ aþk. Sense; bu ülkede maðrur prenses… Bir þeyim yok sana gönlümle geldim. Yokluða varlýkla gelmektir abes. Sense bu ülkede maðrur prenses… Bu kurak toprakta aþk da tükenir. Sen de ben de bir gün hayal oluruz. Bir gün, evet bir gün her þey tükenir. Belki söylenmeyen masal oluruz. Sen de ben de bir gün hayal oluruz. Bir sevda can verdi dudaklarýnda. Yüreðimin mektubu kan rengi artýk. Aþkým sallanýrken budaklarýnda; Var cansýz ruhuma bir de kurþun sýk. Yüreðimin mektubu kan rengi artýk… Ýpekten bir koza örüp kendine, Ah Lude tutsak olmamalýydýn. Kýymamalýydýn ulvi sevgime. Canlý canlý kabre dolmamalýydýn. Ah Lude katil olmamalýydýn…
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © AHMET ÖZTÜRK , 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |