Nesin sen
Akþamüstü güneþi mi?
Günün, ‘’hoþçakal’’ dediði an
Senin gibi
Bir sarý ýþýk kalýr, yükseklerde
Biliyorum, þimdi her an gitmeye mahkum
Utangaç bir bakýþla, vuracaksýn beni
Halbuki, yorgun bir yaþamdan geriye kalan tek tesellimdin
Git...
Ne gidiþler gördüm, ihanete eþ
Ne gülüþler yitirdim, bir bilsen
Kaç özlem birikti yüreðimde
Nice dostlar yitirdim, daha onyedisinde
Ve þimdi, tutulmayan sözler kaldý
Zulamda tek baslarýna
Git...
Zaten ne sen kalýrsýn, nede ben ‘’git-me’’ diyebilirim.