ÝSRA SURESÝNDE EKLENTÝ VAR MI?
Bir diðer önemli husus da 111 ayetten oluþan Ýsra Suresinin ana temasýnýn Ýsrailoðullarý'nýn iþledikleri suçlarla ilgili olmasýdýr. Ana temasý "Ýsrailliler" olan bir sure neden ilk ayetinde miraç ile Mescidi Aksa'dan söz etsin ki?

Üstelik, Kuran ya da Ýsra Suresi indiði, ya da, yazýldýðý tarihte Mescidi Aksa zaten yoktu. O halde, nasýl olur da Kuran sanki o tarihte Mescidi Aksa varmýþ gibi Muhammet'in Kabe'den El Aksa'ya götürüldüðünden söz edebilir?

Ayrýca, Ýsra Suresi, Kuran’ýn genel anlatým biçemine uygun olarak, 1.ci çoðul þahýs kipiyle yazýlmýþtýr. Oysa, Mescidi Aksa’dan söz eden ayet 3 tekil þahýs kipindedir, yani sanki, Allah deðil de, 3.cü bir kiþi tarafýndan söylenmiþ gibi durmaktadýr:

“Kulu Muhammet'i geceleyin, Mescidi Haram'dan (...) Mescidi Aksâ'ya götüren Allah, her türlü noksan sýfatlardan münezzehtir. Þüphesiz ki her þeyi hakkýyla iþiten, hakkýyla gören O'dur.” (Ýsra suresi: 1)

Dolayýsýyla ayet surenin baþýna sonradan eklenmiþ bir söz gibi gözükmektedir. Son olarak, ayetteki kip deðiþikliðini de müfessirlerin yaptýðý gibi bir “edebiyat þaheseri” olarak yorumlayamayýz. Neden? Çünkü, surenin diðer ayetlerinde Miraç olayý ve Mescidi Aksa’dan hiç söz edilmez. Surenin 4-7 ayetlerde ismi geçen mescit ise "Beyti Makdis" olarak bilinen Süleyman (Herod) Tapýnaðýdýr:

“Biz, Kitap’ta (Tevrat’ta) Ýsrailoðullarýna, “Yeryüzünde muhakkak iki defa bozgunculuk yapacaksýnýz ve büyük bir kibre kapýlarak böbürleneceksiniz” diye hükmettik. Nihayet bu iki bozgunculuktan ilkinin zamaný gelince (sizi cezalandýrmak için) üzerinize, pek güçlü olan birtakým kullarýmýzý gönderdik. Onlar evlerinizin arasýna kadar sokuldular. Bu, herhâlde yerine gelmesi gereken bir vaat idi. Sonra onlara karþý size tekrar egemenlik verdik. Mallar ve çocuklarla sizi güçlendirdik; sayýnýzý daha da çoðalttýk. Ýyilik ederseniz kendinize iyilik etmiþ olursunuz, kötülük yaparsanýz yine kendinize yapmýþ olursunuz. Ýkinci bozgunculuðun zamaný gelince, yüzünüzü kara etsinler, daha önce girdikleri gibi yine mescide (Beyt-i Makdis’e) girsinler ve ellerine geçirdikleri her þeyi yerle bir etsinler diye (üzerinize yine düþmanlarýnýzý gönderdik.)” (Ýsra Suresi: 4-7 )

Bu durumda Mescidi Aksa’dan söz eden birinci ayetin Ýsra Suresinin en baþýna müfessirlerce, veya yazýcýlarca, veya halifenin oluru ile sonradan eklenmiþ olmasý yüksek bir olasýlýktýr. Ne zaman? Muhtemelen 3.cü halife Osman döneminde (644-656). Neden? Çünkü o tarihlerde Jüstinyen'in inþa etmiþ olduðu kilise camiye dönüþtürülmüþ olup "Mescidi Aksa" adýyla zaten vardý.

Ve o tarihte Kuraný Kerim Halife Osman’ýn emriyle o tarihte ilk defa derleniyordu. Bu derleme sýrasýnda –Mescidi Aksa’yý Kabe gibi çok özel kutsal bir yer konumuna dönüþtürmek amacýyla- bu ekleme siyasal ve dinsel kaygýlarla yapýlmýþ olabilir.

(NOT: Ýsra Suresi 4-7 ayetleri T.C. Diyanet Ýþleri Baþkanlýðýnýn Türkçe Kuran çevirisinden alýnmýþtýr. Bazý yeni Türkçe çeviriler tüm fiilleri gelecek zaman kipiyle yazarak (deðiþtirerek) bu ayetleri Ýsrail için gelecek bir kehanetmiþ gibi göstermeye çalýþýrlar.)

KUBBETÜS SAHRA
Halife Abdülmelik (685) döneminde Mescidi Aksa’nýn kuzeyine, yani, Beyti Makdis denilen Yahudi (Herod) tapýnaðýnýn bulunduðu alana, "Kubbetüs Sahra" (Dome of the Rock) denilen ünlü altýn kubbeli cami yapýlmýþtýr. (691-700). Çoðu kez günümüzde yanlýþ olarak Mescidi Aksa diye de adlandýrýlan bu altýn kubbeli yapýnýn içinde "Haceri Muallak" (Boþluk Taþý, Dome of the Rock) denilen büyük bir kaya kütlesi vardýr. Bu kaya kütlesi eskiden Yahudi Tapýnaðýnýn içindeydi.

Böylece, Tapýnak Tepesi’ne (Haremi Þerif) bu ikinci caminin de inþa edilmesiyle Yeruþalim’in artýk bir Yahudi kenti deðil, ancak Kudüs olarak, bir Ýslam kenti olduðunun vurgulanmak istendiði açýktýr.

MÝRAÇ GERÇEK MÝ, SÝMGESEL MÝ?
Miraç olayýnýn gerçekliði bir inanç sorunudur. Ancak, olayýn gerçekleþme biçimi, Ýslam bilginleri arasýnda, görüþ ayrýlýklarýna neden olmuþtur. Ýbni Abbas'ýn da içinde bulunduðu bazý bilginlere göre Miraç olayý "uykuda", kimilerine göre ise "uyanýk iken" gerçekleþmiþtir.

Fakat bu ikinci görüþü savunanlar da Miracýn yalnýz ruhla mý, yoksa hem ruh, hem de bedenle mi olduðu konusunda ikiye ayrýlmýþlardýr. Prof. Yaþar Nuri Öztürk "mucize yürüyüþ"ü kabul eder ama ilahiyatçý Hüseyin Atay gibi "göðe yükselme"yi kabul etmez.

Ancak, Mekke ile Kudüs arasý 1400km olduðuna göre "mucize yürüyüþ"ün gerçekleþmesi olanaksýz görünüyor. Bu mesafenin bir gecede (8-10 saatte) aþýlabilmesi için en azýndan 140-150 km bir hýza eriþilmesi gerekir ! 140-150 km bir hýzla "yürümek" mümkün müdür? Dünyanýn en hýzlý koþucularýndan Carl Lewis saatte ancak 45 km hýzla "koþmaktadýr" ki bu da 100 m lik bir mesafeyle sýnýrlýdýr. Maratoncularýn bile 1400 km lik bir mesafeyi koþarak tamamlamalarý olanaksýzdýr. (ÝÖ 490 da, Maraton'dan Atina'ya kadar durmadan 42 km koþan yunanlý er Pheidippides zafer müjdesini vermesinin ardýndan yorgunluktan yere düþüp ölmüþtür !)

KUTSAL AÐAÇ VE UÇAN HALI
Ýslam mitolojisine göre Muhammet’in yükseliþi Allah’ýn bulunduðu alana, kutsal sedir aðacý "Sidretül Münteha"nýn bulunduðu yere kadar sürer. Cebrail’in daha ileri geçmesi yasak olduðundan, Cebrail "buradan bir parmak ucu ileri geçecek olursam yanarým" diyerek sýnýrda kalýr. Oysa, Tekvir Suresi 19-20de Cebrail’in zaten Allahýn yanýnda olduðundan söz edilir: “Kuþkusuz o Kuran, deðerli bir elçinin sözüdür. O elçi güçlüdür, Arþ'ýn sahibinin yanýnda çok itibarlýdýr.” (Tekvir 19-20)

Kutsal aðaca ulaþtýktan sonra Muhammet kanatlý atýndan inerek "Refref"e (uçan halý, veya yastýk, minder, döþek) biner ve yükseliþini sürdürür. Bu yükseliþ sýrasýnda cennet ve cehennemi de görür. Sonunda Allah'ýn huzuruna kabul edildiðinde inananlarýn cennete gireceði kendisine müjdelenir, Bakara suresinin son ayetleri verilir, beþ vakit namaz farz kýlýnýr.

Ýmdi, bazýlarý "Muhammet niye kýsraða ya da uçan halýya veya mindere bindi?" diye sorabilir. Peki neye binecekti? Kuþkusuz, o devirdeki bilim ve teknik þimdiki gibi geliþmiþ olsaydý herhalde o da Kudüs’e uçan at ya da uçan yastýk yerine eskort, jammer ve korumalar eþliðinde limuzin veya helikopterle gider, göðe yükseliþi de uzay mekiði veya benzeri baþka bir araçla olabilirdi. Ve de böyle sorulara da gerek kalmazdý, deðil mi efendim?

Peki Tanrýya ulaþmak için illa göðe çýkmaya falan gerek var mý? Hiç gerek yok. Dürüst bir yüreðimiz ve sevgimiz olmasý yeterlidir. Eðer bunlara sahipsek biz deðil, ama Tanrý mutlaka zaten bize ulaþacaktýr.