Bir varmýþ bir yokmuþ, zor ve karýþýk bir ülkede birbirlerinden bir kadar zor ve karýþýk iki insan yaþarmýþ. Dünya hali bu, iki insan bir gün o ülkede birbirlerine rastlamýþ hiç konuþmadan sadece bakýþlardan birbirlerinden hoþlandýklarýný anlamýþ. Bir baþka gelmeye baþlamýþ gökyüzü, yere bastýklarý toprak, kokusunu aldýklarý akþam serinliði…

Masal bu ya konuþmaya baþlamýþlar kendi aralarýnda konuþtukça açýlmýþlar konuþtukça güzelleþmiþler daha da büyümüþler…

Huylarý ayný zevkleri ayný bakýþ açýlarý aynýymýþ dünyaya…

Sevmiþler birbirlerini sevmek bir madalya gibi, sevdiðini açýklayamamak ise bir taþ gibi asýlý kalmýþ boyunlarýnda…

Gel zaman git zaman asýlý olan madalyalar aðýr gelmeye baþlamýþ boyunlarýna

Aynýlýklar sýkmaya usandýrmaya baþlamýþ bizim zor ve bir o kadar karýþýk iki aþýðý…

Çýkarmýþlar madalyalarýný boyunlarýndan fütursuzca..

Ama hep acýklý kalmýþ geri kalan baþarý hikâyeleri
Göz yüzü sýradanmýþ artýk, toprak bildiðin kahverengi gecenin kokusunu ise alamaz olmuþlar …

Birleþmiþler mi ?

Asla..
Yitip gitmiþler zor ve karýþýk bir ülkenin kalabalýðýnda
Aynýlýklarý hem sevgilerinin getirisi,, hem de ikisinin sonu olmuþ onlara

Gökten üç elma düþmüþ ...
Bunlardan ilkini Gurur, bir diðerini Kibir en sonuncusunu da Umarsýzlýk yemiþ...