Bir gün hatýrlarsan…
Hali melalin ile þad edip, ruhumun hüznünü kalbinde bulursan
Baharýn letafetini, günün þevkini, gecenin efkârý derdini, bilinmeyenlerde inleyenleri
Aklýn sezgisi, ruhun yetisi, gözün boyun büktüren busesi akla gelsin o vakit seninsin




Hiç sorma benim halimi…
Dipsiz kuyularýn, çýkmaz sokaklarýn, ayazda kalmýþ umutlarýn bekçisiyim
Gönlüm gam içinde, ruhum ne kadar bizar olsa da kimin derdinde, kalbim hazan iþte
Gören göz, iþiten kulak, hisseden yürek düþündüren merak kalmadý hiç hazým bilesin




Ruhumu saran meran bir baþkadýr…
Nefis denen meret aklýmýn ve idrakimin, tefekkür ettiðim denklemin içindedir
Bir an olsun geçit vermiyor, adeta içimi kemiriyor, filizlenen umutlarýmý kýrýyor
Sonra aczi yetim için, nedametim kat be kat biçim biçim, kefen var ya sinemde geçim




Bazen yüreðimde ufuklar açýyor…
Þevk ve sürur gönlüme doluyor, ruhum lâmekân oluyor, kalbim hýçkýrýyor
Ne kadar bizarlýk varsa, umutlarým unutulmaya yüz tutmuþsa, gün yüzüne çýkýyor
Ýþte on ve beklenen zaman buymuþ demek ki diyorum ve içli içli sessizce aðlýyorum




Hani geriye ne kaldý diye bakýnýyorum…
Ruhumun aþka hasretini, kalbimin sevda için gayretini hicranla düþünüyorum
Hiç ses çýkartmadan, kuþlar kanatlarýný çýrparken nedenlerini ruhumda yaþýyorum
Aþk; halis niyeti, sevda koþulsuz gayreti, vuslat kul için ihsan ve inayeti çok istiyor




Mustafa CÝLASUN