Gök gürültüsü büyük, yaðmuru küçük aþklar yaþattý bana hayat. Her yukarý bakýþýmda baþýmý yere eðdim tekrar tekrar. Bütün yaðmurlar acý bir tokat gibi vurdu suratýma. Her ne zaman birini bir aðacý sever gibi sevmek istediysem, boyundan daha büyük gölgeler düþürdü berrak sularýma. Ýþte bu yüzden dostum, bu zamana kadar hep istemediklerimi yaþadým, isteklerimi ise kimse gerçek anlamda anlayamadý. Bir yalnýzlýktý benimki dallardan tek tek kopan yapraklar gibi. Bir yalnýzlýktý benimki mum ýþýklarý arasýnda yüzüme çarpan. Þampanyalar eþliðinde yalnýzlýðýmdý kutlanan. Sofrada yenilenlerden ve içilenlerden sonra geride kalan artýklar gibiydi aþklarýmdan geride kalan. Ah dostum, dudaklarýmdan dökülen þarap damlalarýydý dudaklarýmý yalnýz býrakan. Daha aþkýn sarhoþluðunda þarkýlar söyleyemeden, suskunluðun kenetlediði bir tutsaklýktý benim yalnýzlýðým. Ah dostum, seninle gezdiðim her sokakta, adýmlarýmýn beni yalnýzlýða götürdüðünü nereden bilecektim? Seninle gezdiðim o sokaklarda bir gün it gibi yalnýz kalacaðýmý nereden bilecektim? Senin yanýnda bir þiire dönüþmeyi dilerken, dümdüz bir yazýnýn hiçbir duyguya eðilmemiþ cümlesi olacaðýmý ve bu þekilde bana son noktayý koyacaðýný nereden bilecektim? Çünkü sen öðretmiþtin bana güzel cümleler kurmayý ve þiir tadýnda yaþamayý. Sen öðretmiþtin bana bir þairin en travma halinde yazdýðý iç parçalayýcý þiirlerini anlamayý. Þimdi bir þairin en cinnet halinde tüm þiirlerini yakmasýný öðrettin bana. O þair sen, o þiir de ben oldum. Sen yaþandý bitti geride bir þey kalmayacasýna dediðin anda, bir kibritle yakýlan þiir gibi kül ettin tüm duygularýmý. Sen ardýna bakmadan gittiðinde, ben arkanda talan edilmiþ bir þehir gibi kaldým. Hiç mi duymadýn çýðlýklarýmý ve ateþ altýnda çatýrdayan yüreðimi? Beni Beyoðlu'nun dar sokaklarýnda yanan eski bir ev gibi ateþler içinde býrakýrken, sen ayaklarýný Boðaz'ýn serin sularýna daldýran yalýlar gibiydin. Boðaz'da süzülen gemiler gibiydin ve yüreðini gayet serin tutarak çekip gittin. Ah dostum ne iyi de ettin! Þimdi ben Ýstanbul oldum; sen benim bir semtim bile olamadýn. Olsan olsan, en ücra köþemde bir gecekondu olurdun zaten. Bunu bile hak etmezdin. Ben Asya ile Avrupa'yý birleþtirdim ve yeni aþklara köprü kurdum. Sen ise bir çýkmaz sokaða dönüþtün. Sokak adýný da " Aþkçýkmazý " koydum.