Senin baban da çok sinirlenince ‘görürsünüz terk edeceðim buralarý!’ demez miydi? Muhtemelen derdi, derdi ama terk etme planý da evin yakýnýndaki bahçeye kör bir kulübe yapma fikrinden baþka bir þey deðildi muhtemelen.

Ne bozkýrlar pakladý, ne kümülüslerinin meþhur olduðuna kimseyi inandýramadýðým memleketim, ne de çaðdaþ deccal tasvirleri yapýlan Ýstanbul… Her þeyi, her þehri dener bazýsý. ‘gör gülüm yollarý, iç soðuk sularý’

Pazardan satýn alýnan domates kadar ‘yerli’ olamaz bazýsý… Bir bahçede iki mevsimlik zamaný yaþayamaz. En yakýnlarýna en uzak…

Ömür dediðin ne ki o da þehirlerarasýnda geçer. Yola gidebilir insan. Gezmeye gider gibi, terk eder gibi yola gidebilir… Ýçgüdüleriyle harita çizer gibi uzaklaþýr… Karlarýn içinden, sislerin içinden bir nokta haline gelene dek ufuk çizgisinde seyredilir ve de…

Sulusepken bir gazel okunur ardýndan. Hikayesi bitmiþ gibi, sessizlik sözü kesilmeyecek kadar uzun konuþmaya baþlar. Giden bilmez bir acýnýn sebebi olur, bir acýnýn sahibi yapar ardýnda kalaný… Gidenle gidilmez, bir gider pir kalýr kalpte. Zengin kalkýþý yapýp kýsa sürer iyi aðýrlanmýþ konukluðu.” Keþke” sini ardýnda kalana býrakýr. Kucaklaþmanýn sonunda ayrýlýr iki beden.

Giden gider, kalan sað mýdýr bilinmez? Yolluk, azýk derken uðurlayana gözyaþý düþer, yola ise asfalt karasý baðlayýp olduðu yerde durmak…

Yola gidebilir, yoldan gelebilir insan. Þehirlerarasýnda tüketebilir ömrünün yirmili yaþlarýný, bazen de tamamýný. Gün geçtikçe uzaklarda çoðalan özlemle baþ edemeyebilir. Kendi samimiyetsizliðinden bihaber, özür dilercesine geri dönebilir.

‘Ayrýlýk, bedensel uzaklýktan ibarettir’ þekeriyle kandýrmaktan vazgeçebilir sevdiklerini. Geri dönebilir. Ertelediði bütün zamanlarý için listeler hazýrlar. Adýna ‘yuva’ denilebilecek bir bütünü paylaþabilir sevdikleriyle... Peynir yemeye zorlayacaðý çocuklarýnýn hayaliyle nihayete erdirebilir bir ömrü…

Dönüþ, seyreltir acýnýn rengini. ‘ geride kalanlar bu seyahatten elemli’ deðildir artýk. Günler daha açýk sarý…

Varlýðýn var olma halinin devamýdýr ‘kavuþmak’. Zaruri bir ihtiyaçtýr. ‘Uzun kalacaðýný’ bilmek kesmez kavuþmuþ olmak için. Kavuþmak, þehirlerarasýna veda demektir.