Bugün aynaya sanki ilk defa baktým
Büyük bir kazayý atlatmýþçasýna
Yüzümde rahatladým
Bugün kendime bir yara açtým
Sadece hissetmek için
Ýyi olanlarý kaybettikten sonra
Dipte biraz soluklanmak için
Bekledim…
Benim klasik beyin siken sorularým
Bu sefer ayný deðildim
Üstümde istediðiniz kadar tepinin
Yol almaya devam edeceðim

Bugün bileðime bir kesik attým
Hala ölüme dost olma þansým varken
Bekledim…
Korku içimi kaplayana kadar
Sanki kendim deðildim
Binlerce kilometre öteden çekik gözlü kadýnlar
Biraz daha güneyden at üstünde yabanlar
Katil kaplanlar
Susuz kalmýþ hayvanlar
Git gide eriyeceksiniz
Aklýmýn içinde bunca sýkýntý
Sýcak bir tene yakýnlaþmak isterken
Sýcak bir ateþ yakacak bedenimi
Kaç yoldan gidilecek ki;

Bugün kendime bir söz verdim
Benim hükmümde olmayan þeyler için:
Üretimi bozuk bir robot gibi kendi etrafýmda
Dönmeyeceðim…
Neredesiniz diyecek kadar vaktim yokken
Onlarý aramayacaðým
Yalanlar baþlarda içimi ýsýtýrken
Þimdi ekmek ve su gibi ihtiyacým
Aç bir zenci çocuk gibi…
Deðiþmek istediðim her an
Kararsýzlýk ve atalet
Kiþisel geliþim saçmalýklarý
Daha da yaklaþ
Yüzüme bak
Benim hükmüm nedir?
Baþtan kaybettim mi gerçekten
Uzunlamasýna yatan yorgunluðumu
Kazanabilecek miyim?